Joanna Pąk

Wiersze zaczęła pisać w wieku 12 lat. Przelewa je na papier za pomocą stopy. Jej poetycki talent dostrzeżono podczas Jesiennych Debiutów Poetyckich w Lublinie, gdzie dwa razy została uhonorowana główną nagrodą i tytułem „Talent Roku 2001” i „Talent Roku 2003”. Została także wyróżniona w konkursie Człowiek bez barier. Od urodzenia ma czterokończynowe dziecięce porażenie mózgowe.

Poniżej wiersze Joanny Bąk:

Obok mnie

Obok mnie toczy się świat

stworzony dla wszystkich,
otwarty ręką Boga
lecz przez ludzi zamknięty.

Obok mnie słychać kroki
niemożliwe do dogonienia.

Obok mnie słyszę muzykę,
jednak do tańca nikt mnie nie prosi.

Obok mnie są oczy kochane,
ale one nic w moim wzroku nie widzą.

Obok mnie pachnie życie
kwiatem miłości,
a ja dostaję czasami tylko jego płatki,
które potem rozwiewa wiatr.

Światłocienie

Mam stopy
lecz bez kroków.
Mam ręce,
ale bez możliwości
podniesienia do ust filiżanki
z kawą pełną aromatu.
Mam serce
pragnące kochać i być kochaną,
budzić się co rano
z nadzieją spełnienia,
a mam tylko zranienia.
Dzień każdy podobny
do dnia poprzedniego
odbiera sens tego,
co sensem być powinno.
Talent – ktoś powie,
lecz czyż nie mają go inni?
Mają miłość, wenę, są zdrowi…
a ja mam tylko białą kartkę,
na której zapisuję swoje światłocienie.

Więcej twórczości poetki możesz zobaczyć na Facebooku.