Przejdź do treści głównej
Lewy panel

Wersja do druku

Ustawa o zatrudnieniu wspomaganym coraz bliżej

21.05.2019
Autor: oprac. Beata Dązbłaż, fot. pixabay.com
Źródło: www.gov.pl
mężczyzna ściska rękę siedzącej kobiecie, na stole laptopy, komórka

W Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej trwają prace nad ustawą o zatrudnieniu wspomaganym. Projekt trafił do wykazu prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów.

Jego realizacja ma pomóc na rynku pracy grupie osób z niepełnosprawnością najbardziej z niego wykluczonych, czyli osób z chorobami psychicznymi, niepełnosprawnością intelektualną, całościowymi zaburzeniami rozwojowymi, chorobami wzroku, zaburzeniami głosu, mowy, chorobami słuchu i epilepsją. To ta grupa ma największe trudności w samodzielnym znalezieniu, podjęciu i utrzymaniu zatrudnienia.

Resort pracy wskazuje, że im wyższy stopień orzeczonej niepełnosprawności, tym większe bariery na rynku pracy.

„Wśród osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym najniższy wskaźnik zatrudnienia zanotowano wśród osób o znacznym stopniu niepełnosprawności –10,7% (BAEL, 2018 r.). Wśród osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności wskaźnik ten wyniósł 28% , a wśród osób o lekkim stopniu niepełnosprawności – 37%” – podaje resort.

Powiatowy urząd pracy będzie zobowiązany do oceny, czy dana osoba z niepełnosprawnością, spełniająca wymogi określone w ustawie, potrzebuje szczególnego wsparcia w postaci usługi zatrudnienia wspomaganego, na wszystkich jej etapach.

Podstawą skierowania do zatrudnienia wspomaganego będzie ustalenie, że nie jest możliwa aktywizacja zawodowa osoby z niepełnosprawnością bez skorzystania przez nią ze wsparcia na każdym z etapów zatrudnienia wspomaganego.

Rola trenera pracy

Trener pracy ma pracować indywidualnie z osobą z niepełnosprawnością począwszy od przygotowania do pracy, zdiagnozowania potrzeb i możliwości pracownika z niepełnosprawnością, określenie jego umiejętności, doświadczenia, przygotowanie do rozmowy rekrutacyjnej i nawiązanie kontaktu z pracodawcą i wsparciem w miejscu pracy. Będzie ono polegało m.in. na pomocy zarówno pracodawcy, jak i pracownikowi z niepełnosprawnością w adaptacji i monitoringu zaangażowania pracownika w okresie zatrudnienia.

40 miesięcy – tyle maksymalnie może wynieść okres wspierania pracownika przez trenera. Trenerzy będą podlegać certyfikacji, a standard ich szkoleń będzie ujednolicony.

Rola agencji zatrudnienia wspomaganego

Zatrudnienie wspomagane będzie realizowane przez agencje zatrudnienia wspomaganego, które będą mogły być utworzone przez gminę, powiat lub organizację pozarządową, która ma w statucie rehabilitację zawodową i społeczną osób z niepełnosprawnością. Podmioty te znajdą się w rejestrze agencji, a warunkiem wpisu będzie m.in. posiadanie odpowiedniego personelu np. co najmniej dwóch trenerów pracy, psychologa i doradców zawodowych oraz pośredników pracy. Agencje będą odpowiedzialne za organizację pracy trenerów pracy, ich wspieranie w realizacji zadań oraz organizację pracy innych specjalistów w całym procesie zatrudnienia wspomaganego. Będą także współpracować z gminami, powiatami i wojewodami.

Planowany termin przyjęcia projektu ustawy przez Radę Ministrów to II kwartał 2019 r.
 

Komentarz

  • Aktywizacja-byle nie głodowe staże
    ONa
    21.05.2019, 16:36
    Przy aktywizacji niepełnosprawnych należy pomyśleć o tym , by aktywizując taką osobę mieć na względzie zapewnienie jej godnego wynagrodzenia i należy to uregulować ustawą .Bardzo wiele osób ,z drugą grupą inwalidzką straci renty , w wyniku reformy , a wielu już teraz jej nie ma i zostanie , lub jest bez środków do życia i na utrzymaniu rodziny .Trudno znaleźć pracę za pensję minimalną , czasem trzeba pracować pół roku , albo i dłużej na stażach , które są głodowe , bo za 900 zł trudno wyżyć i mimo ,że taka osoba pracuje nie ma pieniędzy , a mając biednych starszych rodziców na emeryturach taki człowiek nie jest w stanie opłacić rachunków , o jedzeniu nie wspomnę .Dlatego należy podwyższyć wynagrodzenie za staż do wysokości pensji minimalnej , oraz zagwarantować pełne składki emerytalne i rentowe , w czasie pracy na stażu , zabezpieczając to ustawą , bo tu mamy do czynienia z najsłabszą i najbardziej wrażliwą grupą społeczną , która nie posiada renty .Te miliardy , które wydaje się na niepełnosprawnych , powinny iść bezpośrednio do nich .Nie można nazwać wsparciem pracę za 900 zł .Bogaci dostają 500 plus , a pracujący bezdzietny ON na to samo musi pracować ponad pół miesiąca .W ostatnim czasie wszystko podrożało , a będzie drożeć , bo to uboczny skutek rozszerzenia 500 plus. Sprzedawcy podnoszą ceny ,a niepełnosprawny , bez renty na stażu nie ma pieniędzy .Konieczność podwyższenia płacy na stażu to jedno , a drugie , kwestia dofinansowania do miejsc pracy z PFRON. Na wsiach nie ma wielkich zakładów , praca chroniona daleko , ale są mniejsze , gdzie niepełnosprawny chętnie by się zatrudnił , To sklepy , małe zakłady , centra ogrodnicze , piekarnie .Gdyby te zakłady otrzymały proste dofinansowanie np do drugiej grupy 1100 zł , bez żadnych dodatkowych warunków i wymagań ,z bardzo prostym wnioskiem , to może chętniej by zatrudniały mieszkających w okolicy niepełnosprawnych , nawet bez trenerów pracy . Same by przyuczyły do zawodu .Dofinansowania takie jak w zakładzie pracy chronionej już dawno powinni wypłacać także prowadzącym własną działalność gospodarczą , lub rolniczą .Obowiązywać powinna zasada,że pieniądze idą za niepełnosprawnym , gdziekolwiek ON pracuje , A obowiązek tworzenia ZAZ-u niech ma każda gmina , mająca powyżej 15 tys mieszkańców , by niepełnosprawni nie musieli daleko dojeżdżać .Płaca niepełnosprawnych , czy stażu dla nich nie powinna być niższa od płacy minimalnej .

Dodaj odpowiedź na komentarz

Uwaga, komentarz pojawi się na liście dopiero po uzyskaniu akceptacji moderatora | regulamin
Prawy panel

Wspierają nas