Lista Mocy 1918-2018. Kazimierz Diehl

1933–2018
farmaceuta, lekkoatleta, społecznik

Jako 7-letnie dziecko w wyniku zapalenia opon mózgowych utracił słuch, ale mając 22 lata, ukończył w Łodzi studia farmaceutyczne i stał się pierwszą w Polsce osobą niesłyszącą z tytułem magistra.

Uprawiał lekkoatletykę. Był członkiem kadry narodowej osób niesłyszących, brał udział w pierwszych po wojnie międzynarodowych zawodach lekkoatletycznych Głuchych. Kilkakrotnie zdobywał tytuły mistrza i wicemistrza kraju. Występował też w roli działacza w środowisku międzynarodowym osób niesłyszących, uczestniczył w zagranicznych kongresach, m.in. jako członek władz Międzynarodowego Komitetu Sportowego Głuchych oraz Światowej Federacji Głuchych (ŚFG).

W latach 50. pracował jako społeczny nauczyciel Kursów Likwidacji Analfabetyzmu Głuchych. Współtworzył w Polsce pionierski system rehabilitacji dziecka głuchego. Pisał o tym: „Stworzenie na przełomie lat 50. i 60. XX w. przez Polski Związek Głuchych (PZG) systemu rehabilitacji najmłodszych dzieci niesłyszących było ogromnym, historycznym osiągnięciem Związku. Precedensowym w skali świata! Świat piał dosłownie z zachwytu na V Kongresie ŚFG w Warszawie w 1967 r., gdzie w wielu referatach podkreślano znaczenie tego projektu. Inne kraje, np. Bułgaria, korzystały z naszych doświadczeń. Nasi fachowcy jeździli szkolić organizatorów i pracowników systemów rehabilitacji dziecka w kilku krajach”.

Do 1975 r. pracował na stanowiskach kierowniczych w łódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej. W tym czasie pełnił wiele funkcji w PZG: najpierw był członkiem, a potem prezesem oddziału łódzkiego. W 1975 r. rozpoczął pracę etatową.

Zainicjował m.in. zakup 13 domów dla oddziałów i kół PZG. Od 1983 do 2006 r. przez cztery kadencje (z pięcioletnią przerwą) pełnił funkcję prezesa, a później pierwszego w historii prezesa honorowego Związku. W jego działalność był zaangażowany do końca życia – przez ostatnich kilka lat pełnił funkcję Przewodniczącego Komisji ds. Odznaczeń. Był też sekretarzem i prezesem Łódzkiego Klubu Sportowego Głuchych.

W sprawach środowiska osób niesłyszących zabierał głos, m.in. prowadząc konto na Facebooku i dzieląc się refleksjami bądź „rozmyślaniami przy porannej kawie”. W opisie samego siebie deklarował: „lubię życie i ludzi”.

Za działalność na rzecz środowiska Głuchych otrzymał Krzyże: Komandorski, Oficerski i Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi.