Trzeba czekać na reformę orzecznictwa? W Sejmie o zrównaniu świadczeń opiekunom

Mówi się że reforma ma dotyczyć nowych orzeczeń, a stare będą zachowane. Teoretycznie orzeczenia stałe ZUS mają być zachowane. Nic bardziej błędnego. Osoba niepełnosprawna pracująca np z stopniem '"częściowo niezdolny do pracy" ( dawna III grupa) na stałe i z stopniem umiarkowanym z PZON czasowo, będzie na żądanie pracodawcy musiała się stawić na komisji i wystąpić o nowe orzeczenie, ryzykując utratę renty, często malutkiej, ale jednak. Jeżeli tego nie zrobi, to pracodawca powie, albo pan będzie wykonywał wszystkie prace albo Pana zwolnimy. Nie będzie go interesowało że niepełnosprawny nie może np. dźwigać, kucać, klęknąć,chodzić po drabinach. Nie mówiąc już o ulgach w płaceniu składki na PFRON, ulgach w płaceniu wynagrodzenia itd. zatrudni kogoś innego a zainteresowana osoba nie dosyć że straci rentę to i straci pracę. Jeżeli do tego jeszcze dojdzie wiek np.60 lat to nie ma się żadnych szans na zatrudnienie gdziekolwiek. Pozostaje czarna rozpacz. Wypada pójść na tory i rzucić się pod pociąg.

tyle lat mineło i na pewno wielu niepełnosprawnych nie doczekało się sprawiedliwości a i pewno w tej komisji kilku zmarło ta komisja to trzepanie państwowej kasy siedzą i nic nie robiąc biorą całymi garściami i jak widać jeszcze kilka lat taka tam mafia posiedzi a nic się nie zmieni brak tam LUDZI uczciwych chcących coś w końcu konkretnego ustalić .Istnieje prawdopodobieństwo ,że w tej komisji są niedouczeni ludzie nie znający tematu i brakuje im podstawowej wiedzy o ludziach i potrzebach niepełnosprawnych

Oczywiście reforma orzecznictwa jest potrzebna, ale nie widzę związku pomiędzy reformą a zrównaniem praw wszystkich opiekunów osób niepełnosprawnych. Rozumiem, że to spory wydatek dla budżetu, ale opiekunowie osób dorosłych już od pięciu lat nie mogą się doprosić o respektowanie prawa. Trzeba eliminować nadużycia i szukać oszczędności, m.in. przez odebranie świadczeń rodzicom, których dzieci mieszkają w internacie lub studiują i mieszkają w akademiku.

Bardzo ładny wpis, ale jak zwykle jest pewno "ale". Orzekania dokonuje się w oparciu o badanie "tu i teraz". Dlaczego orzecznik ma honorować czyjeś ( nieznanego człowieka - innego orzecznika ) decyzje ? To orzecznik z imienia i nazwiska podpisuje się pod swoim orzeczeniem. Nie może napisać "na podstawie orzeczenia dr Kowalskiego z 2001 roku orzekam....Pomijam błędy merytoryczne od których roi się w decyzjach. Pracuję w resorcie ochrony zdrowia i na co dzień widzę lapsy orzeczników. Dam przykład 1 - do Izby Przyjęć szpitala trafia ok. 35 mężczyzna, częstoskurcz nadkomorowy - w dokumentacji orzeczenie "umiarkowany" 0-5R, KARTA PARKINGOWA, obligatoryjne pytanie o zatrudnienie - LISTONOSZ ?! Czy to jest normalne orzeczenie. 2 - analogiczna sytuacja w dokumentacji ( pacjent ok. 25 lat )"znaczny" 11-i. Pytanie na co Pan choruje ? Na nic !!!! To z powodu jakiego schorzenia stopień, a nieee miałem znamię i napisali, że to czerniak, ale okazało się że nie ( niestety orzeczenie wydane na stałe ). Chce się Pan podpisać pod którąś z decyzji, tak Pan proponuje. Jakiś czas temu śledziłem medialne piętnowanie orzeczników. Orzekany dostał "znaczny" stopień z powodu kardiomiopatii ( dane z prasy ) , na komisji kontrolnej dobry orzecznik uznał "umiarkowany" po odwołaniu do WZoON utrzymano "umiarkowany" zaczęła się awantura w prasie. Orzecznika grilowano" a znalazła się wypowiedź zainteresowanego, który opowiadał dziennikarzom, jakie miał przejścia na lotnisku w Tel Awiwie bo bramka wykryła rozrusznik ! Niech mi Pan odpowie co "znaczny" stopień robił na lotnisku w Tel Awiwie ( klimat,lot.wysiłek - przecież nie na noszach ) ? Podpisał by się Pan pod tym stopniem ? Po raz kolejny na tym forum piszę choroba nie równa się niepełnosprawności. Można mieć 10 chorób i być całkowicie sprawnym. I odwrotnie jedna choroba może czynić człowieka całkowicie niesprawnym. A co Pan na to, że masa agencji ochroniarskich to ZPChr ? Moim skromnym zdaniem powinno się stosować przy orzekaniu coś na wzór skali barthel ( https://www.poradnikzdrowie.pl/sprawdz-sie/niezbednik-pacjenta/co-jest-skala-b arthel-i-do-czego-sluzy-aa-htkY-Ttgp-8Aik.html ) oczywiście rozszerzonej o schorzenia z zakresu psychiatrii, interny, neurologii ) to skończyło by subiektywne orzekanie, a zadanie orzecznika polegało by na wychwyceniu elementów nieprzewidzianych. Tak jak to jest w orzekaniu okulistycznym - ostrość po korekcji, polew widzenia - orzeczenie. Taki bałagan zrobiono z kartami parkingowymi, co to są istotne problemy w poruszaniu ? Dla każdego inne ! Od dziobków w kręgosłupie po wózek. A wystarczyło ustalić bezwzględna konieczność używania sprzętu ortopedycznego lub niemożność przejścia ( dystans ) bez pomoc osoby drugiej. Proszę spojrzeć co się dzieje pod marketami, właściciele kart noszą po dwie zgrzewki wody mineralnej plus siatki w ludzie o kulach szukają miejsca. Reforma jest konieczna. Pytanie tylko w którą stronę pójdzie ?

Jak ON się nie zintegrują to zawsze nas wykiwają. Idą wybory w tym roku i w przyszłym. Jest okazja pokazać naszym rządzącym, że ON stanowią siłę. Może by ktoś nas zjednoczył i pokierował. Może Integracja. Inaczej kiwać nas będą do grobowej deski. Rewaloryzacje rent i emerytur też już zmienili z 3,6% na 2,4%. Podobno ceny aż tak nie poszły do góry.

teraz ważniejsze są matki co urodziły 4 dzieci i nie pracowały..im sie wszystko należy

Szanowni Państwo. Poruszyliście bardzo ważny temat reformy orzecznictwa w Polsce. Bardzo dobrze, że taka dyskusja się toczy pomiędzy Nami niepełnosprawnymi, gdyż jesteśmy najbardziej zainteresowani tą problematyką. Dostrzegacie patologie funkcjonujące w obrębie obecnego systemu orzecznictwa, ale także obawiacie się zmian, tych na gorsze które mogą wyniknąć po znowelizowaniu ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych. Jest to w zupełności zrozumiałe, bo ile raz w życiu można przechodzić proces weryfikacji, uzdrawiania i poprawiania funkcjonowania osób niepełnosprawnych. Z założenia każda nowelizacja miała pomagać w życiu osobom niepełnosprawnym, a w konsekwencji oznaczała zaciskanie pasa lub wyeliminowania z systemu wsparcia kolejnych osób niepełnosprawnych. Obecna komisja pracująca przy orzeczeniach, chce wspomóc najbardziej potrzebujących niepełnosprawnych. Bardzo słusznie. Lecz rodzi się pytanie: Czyim kosztem, jakim kosztem i komu będzie przysługiwało większe wsparcie. Obawiam się również, że zmiany wypracowane w komisji na czele której stoi Profesor Ucińska będą ciężkie do „przeżycia” dla niepełnosprawnych. Czy w ramach wsparcia najbardziej potrzebujących wyrzuci się z wsparcia w procesie zatrudnienia, rehabilitacji osoby ze stopniami lekkimi czy umiarkowanymi? Ile osób, na jakiej podstawie i czy ogóle zweryfikują orzeczenia z PZON wydane na stałe przy orzeczeniach ZUS do celów rentowych wydanych na czas określony. Czy w ogóle orzeczenia z PZON będą ważne, a jeśli tak to na jakich zasadach? Nie ma wiele informacji na ten temat, tylko drobne przecieki z wywiadów Pani Profesor, które w moim odczuciu pokazują, że sprawa zmierza do konfrontacji z niepełnosprawnymi po linii orzecznictwa ZUS, co wcale nie jest pocieszające. Przecież tą reformą jesteśmy żywo zainteresowani, a dostęp do wypracowanych zmian systemowych w nowym orzecznictwie jest praktycznie zerowa. I to od blisko 2 lat. To rodzi niepokój, a także różne domysły, często bardzo negatywne. Z doświadczenia tak mamy, że lepiej dmuchać na zimne, niż się sparzyć na gorącym. To jest bardzo przykre, że o zmianach wiedzą nieliczni, a 99% niepełnosprawnych postawi się przed faktem dokonanym mówiąc, że wypracowane zmiany były omawiane w komisjach, wybranych fundacjach. Nie tędy droga. Obawiam się, żeby nowelizacją ustawy nie zburzyć totalnie funkcjonującego już ładu, a go po prostu udoskonalić. Chciałbym, aby wprowadzone zmiany były jak najmniej uciążliwe dla każdego – tych co mają orzeczenia na stałe i tych co mają orzeczenia na czas określony. Abym Ja czy ktoś z Was idąc na komisję miał poczucie, że idzie się po konkretne rozwiązanie i pomoc, a nie drżał, co teraz wymyśli lekarz orzecznik, kierując się nowymi wytycznymi. Moim skromnym zdaniem, bardzo bym chciał, aby model wypracowanych rozwiązań był skupiony na pomocy dla niepełnosprawnych, z zachowaniem trójstopniowego podziału, opartego na: 1. Orzecznictwo do celów zawodowych, 2. Orzecznictwo do celów rentowych, 3. Orzecznictwo do celów świadczenia opiekuńczego. Każdy z tych elementów byłby niezależny, ale możliwy do uzyskania na jednej komisji. I składając papiery na nową komisję, zaznaczasz o co się starasz: o orzeczenie do celów zawodowych, rentę czy o świadczenie opiekuńcze. Lub też łącznie o wszystko czy 2 elementy. Ba, na twoje życzenie możesz poddać się weryfikacji całkowicie od nowa. Takie podejście, pozwoliłoby zachować ciągłość w funkcjonowaniu obecnego systemu. Dlaczego? Dam przykład osób takich jak jest wiele na tym portalu. Mają stopnie stałe w PZON, ale rentę na czas okresowy. Więc starasz się tylko o rentę. To lekarz orzecznik z automatu musi respektować opinię wcześniejszego organu z np. PZON i na nowym orzeczeniu zaznaczyć, że masz stopień znaczny lub umiarkowany (nie podlega weryfikacji na podstawie widzimisię orzecznika – a Twój pracodawca otrzymuje tyle samo co dotychczas, nie bojąc się, że po nowej komisji będzie do ciebie dopłacał więcej i Cię zwolni), a lekarz orzecznik skupia się tylko na tym, czy masz prawo do świadczenia rentowego. Czyli dostajesz nowe orzeczenie z zachowaniem ciągłości i praw nabytych, bez procesu weryfikacji stopnia niepełnosprawności, a tylko prawa renty: całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy. Co prawda ma to swoje minusy, bo jak będzie wyglądało, gdy ktoś ma stopień znaczny, a lekarz go uzna za zdrowego na rentę. Ale tak zawsze będzie. Ponadto szanowni państwo, dzięki takiemu rozwiązaniu nasi ustawodawcy mogą spokojnie opracować nowy model wsparcia usług opiekuńczych na niepełnosprawnych, które zależne będzie od punktu 3 orzeczenia, a nie tego jaki ma stopień niepełnosprawności. Tym samym unikniemy podziału na opiekunów dorosłych i dzieci, który jest obecnie szalenie krzywdzący, bo nie patrzy się kto jak cierpi, a kiedy to się stało. I nie atakując tutaj nikogo: Osoby z dzieckiem z autyzmem, które przebywa w szkole przez 8 godzin lub niepełnosprawnego pracującego 7 godzin w zakładzie dostają świadczenie 3 razy wyższe niż opiekun osoby całkowicie zależnej, leżącej. To jest niesprawiedliwe. Dla przykładu: Masz stopień znaczny niepełnosprawności do celów zatrudnienia, a jeżeli starasz się o świadczenie opiekuńcze, to lekarz ocenia Twoje możliwości samodzielnej egzystencji. I można to stopniować np. również w 3 wariantach: 1. Wymaga opieki w codziennych czynnościach – a więc rodzic, mąż, żona, Twoje dziecko chcąc się Tobą opiekować dostaje świadczenie w wysokości 1000-1200 zł miesięcznie z coroczną waloryzacją – dotyczy osób z ograniczonymi możliwościami funkcjonowania: (którym trzeba pomóc się ubrać, zaprowadzić do łazienki, zrobić zakupy, czy z zaburzeniami psychicznymi, z głębokim niedosłuchem i schorzeniami łącznymi np. narząd ruchu lub głęboko niedowidzące itp.) 2. Wymaga opieki w codziennych czynnościach i samoobsłudze – tutaj świadczenie sięga np. 1500-2000 zł z co roczną waloryzacją. To w wielu przypadkach będzie dotyczyło osób na wózkach inwalidzkich, ale nie wymagających opieki non stop czy też osób z chorobami psychicznymi, a także chorobami atakującymi: stwardnienie rozsiane, dysplazje itp. 3. Wymagającego 24 godzinnej opieki ze względu na całkowitą niezdolność do samodzielnej egzystencji – świadczenie w wysokości 3 tysięcy zł z coroczną waloryzacją. To są osoby całkowicie leżące, chore w stanie terminalnym np. raka, Alzhaimera, z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi itp. Tu lekarz orzecznik stwierdzi do której kategorii i czy w ogóle może zaliczyć daną osobę, wpierając się opinią lekarza prowadzącego co do rokowań: poprawy lub pogorszenia stanu zdrowia. Drodzy Państwo – podałem tylko przykładowy sposób rozwiązania, wcale nie idealny, ale nie rujnujący obecnego wypracowanego modelu funkcjonowania osób niepełnosprawnych, nie tylko do celów zawodowych, rentowych i innych świadczeń, ale także wsparcia z programów PFRON, wydawania karty parkingowej czy ulg rehabilitacyjnych lub zwolnień z opłat abonamentowych, przejazdami koleją itp. A jak to zrobi ustawodawca przekonamy się w niedalekiej przyszłości.

Gdyby przeprowadzić weryfikację prawa matek EWK po reformie orzecznictwa , to może się zdarzyć ,że wiele z nich nie dostałoby tej dosypki .Nowe orzecznictwo będzie bowiem bardziej rygorystyczne od tego , które mamy teraz .A i teraz jest już trudno o rentę .Matki EWK -a, które z chorymi dziećmi stawały na komisję , dwadzieścia albo nawet dziesięć lat temu tego nie wiedzą.myślą ,że ciągle jest tak samo,a niektóre mają opiekę na dziecko z drugą grupą i według prawa nie dostałyby tych pieniędzy o które proszą .Dosypka z automatu byłaby dla nich korzystniejsza . Oznaczałaby ,że nie musiałyby iść na komisję.

Proszę mi powiedzieć skąd taka informacja że jeśli orzeczenie było starsze niż 10lat to należało wyrobić nowe aby dostać kartę parkingowa? Pytam bo spotkałem się już z tym. Wedlog mojej wiedzy należy mieć w orzeczeniu odpowiedni symbol a tym samym odpowiednią niepełnosprawność. Nigdzie natomiast nie znalazłem tak często przywolywane choćby przez organ wydający kartę parkingowa orzeczenia z odpowiednim lub przekroczonym terminem jej czyli orzeczenia wydania. Komisje to nie jest darmowa usługa, kto przeszedł to wie iel to kosztuje. Może redakcja podejmie ten temat? Może warto przed grozacym czego wszyscy się tak boją terminem wprowadzenia nowego orzecznictwa wyjaśnić że. orzeczenie to decyzja administracyjna i ma swoje prawa. Może to nie najlepsze porównanie ale jeśli dostałeś mieszkanie komunalne decyzja administracyjna - to nie ma podstaw prawnych aby przy zmianie przepisów przy otrzymywania lokalow komunalnych poprzednia decyzja przyznająca ten lokal przestała obowiązywać. Takie było wtedy prawo i ok. Wiem nie jesteśmy biegli w przepisach prawa ale proste wyjaśnienie sprawy otrzymanych orzeczeń komisji o niepełnosprawności mogłoby z pewnością wyjaśnić wiele niedomówień budzacych strach i panikę w środowisku ON Bardzo proszę redakcję o podjęcie tego bardzo wrażliwego tematu w tym gorącym czasie. Doprecyzuje proszę opisać przystępnym językiem co to jest orzeczenie o niepełnosprawności a w szczególności co oznacza wydanie tym samym orzeczenia w formie decyzji administracyjnej. Niby proste ale chyba czytając wiel komentarzy napewno warto.

Ale przecież Reforma Orzecznictwa ma działać na bieżąco, a nie wstecz więc nie rozumiem dlaczego oni to wszystko przedłużają. Dają pieniądze ludziom dobrze sytuowanym, a tym, którzy naprawdę są w potrzebie każą czekać aż powymierają. Jakie to Prawo, jaka to Sprawiedliwość/PiS/???????????????????

POseł Piechota jż wielokrotnie "POmógł" niepełnosprawnym-przyPOmnę choćby cassus Kart Parkingowych i sprawy stypendiów niepełnosprawnych studentów...

stale zwodząc Niepenosprawnych i ich opiekunów w Radio Maria i TVPiS. Dlatego idziemy na wybory. #IPPTV #CofamPoparciePiS #PADDoDymisji #MorawieckiDoDymisji #GowinDoDymisji #Ruch11Listopada #IPPTV- jedyna w historii polska antykomunistyczna partia patriotyczna i biblijna.

Matki EWK-a słusznie domagają się dosypki , ale uważam ,że należy na nowo orzec w jakim stopniu dziecko jest niesamodzielne i jaka pomoc się należy .Chodzi np .o usługi asystenckie , Ile razy w tygodniu powinien przychodzić do pomocy asystent i jakie to mają być usługi .Druga sprawa to należy sprawdzić , czy rzeczywiście te matki są opiekunkami tych niepełnosprawnych , bo zdarza się ,że dziecko wyjechało do innego miasta , tam studiuje i pracuje ,albo założyło rodzinę ,a z matką ma kontakt sporadyczny .Kiedyś orzekanie było bardzo łagodne i nawet na dziecko z drugą grupą ,te matki dostawały emeryturę EWK-a , np jeśli kalectwo dziecka powstało przed ukończeniem 16 roku życia .Zdarza się tak ,że dziecko z drugą grupą orzekane ileś tam lat temu ,skończyło studia ,ma rentę pracuje i jeszcze matka dostaje EWK -a i prosi o dosypkę z automatu , a ktoś inny orzekany współcześnie z takim samym kalectwem nie tylko nie dostaje opieki ,ale także nie ma renty , a z każdej pracy go wyrzucają , albo z jego miejscowości nie kursują żadne busy i nie ma możliwości dojazdu do pracy czy ZAZ-u , żyje na garnuszku bliższej lub dalszej rodziny.Są też rodziny , które naprawdę opiekują się ciężko chorymi , dźwigają , myją , karmią i one potrzebują pomocy .Trzeba jednak wszystko sprawdzić i ocenić jaka pomoc komu przysługuje.

jestem ciekawy w jaki sposób w nowym systemie orzekania zostanie skierowane zadośćuczynienie za całkowicie odhumanizowane życie dla osób ubezwłasnowolnionych.

Mija 3lata rządów PiS i nic w tym temacie się nie zmieniło i zmieni. Powód jest oczywisty brak kasy. Przed wyborami nikt nie dotknie przepisów które jeszcze bardziej skrzywdzi niepełnosprawnych. Nie wierzę w żadne obietnice wypowiadane z ust p. Rafalskiej to typowe obietnice bez pokrycia. Weźmy udział w wyborach - PiS już nam naobiecywal wiele a jak nas potraktował w czasie protestu RON każdy widział.

Przetrzepią, wykurzą, przesieją, wyrzucą lub uzdrowią. Wybierz właściwe. Zasadą naczelną reformy orzecznictwa nie jest żeby dać, ale żeby zabrać. Złudzeniem jest mieć nadzieję, że Nam coś dadzą. Nie czarujmy się. Drodzy rodzice i drodzy opiekunowie - gwarantuję Wam, że po ogłoszeniu reformy orzecznictwa będzie "wielki lament". Pośród Was wielu straci prawo do tego świadczenia, bo po prostu lekarze orzecznicy będą Nas uzdrawiać. I dotyczy to nie tylko spraw związanych z opieką, ale także reformy, która wyrzuci z rynku pracy uzdrowionych niepełnosprawnych, z obniżonymi bądź pozbawionymi stopni niepełnosprawnych, gdyż nie zmieszczą się w nowych ramach i wytycznych. Tysiące osób, które dzisiaj otrzymują stopnie w PZON, gdzie dostać stopień jest już równie trudno jak w ZUS, utraci orzeczone stopnie, bo ZUS za „Chiny” nie przyzna im prawa do renty! A więc będzie ekstremalny zjazd stopni niepełnosprawności w dół, a część opiekunów utraci także prawo do świadczenia opiekuńczego, w imię wyrównania wysokości świadczeń. Wyrównanie może i będzie, ale dla wąskiej grupy. Obecna ekipa przy korycie to wie i dlatego zwlekają z ogłoszeniem nowego systemu orzecznictwa. Już sam nadzór Prezesa ZUS powinien Nam dać wiele do myślenia, a także możemy z dużym prawdopodobieństwem zakładać cel reformy. Mówiąc wprost: zyskają nieliczni, straci wielu. Bardzo bym chciał się mylić, ale będę czytał ze łzami Wasze komentarze po reformie, że będzie strach i utrata obecnych praw. Sam czekam z obawą co przyniesie nowy system orzecznictwa. Na utrzymanie w mocy obecnych orzeczeń nie ma co liczyć, bo sądzę, że aby otrzymać system wsparcia w opiece, zatrudnieniu czy dofinansowaniu do zakupu sprzętu medycznego będą respektowane po okresie przejściowym tylko nowe orzeczenia. Stare orzeczenia nie utracą ważności, ale jego wartość będzie „kolekcjonerska”. Będziesz chciał mieć świadczenie, uzyskać wsparcie do zatrudnienia będziesz przechodził od nowa proces weryfikacji. I dotyczy to każdego: opiekunów niepełnosprawnych, niepełnsprawnych z rentami czy tych którzy nie chcą mieć z ZUS nic wspólnego lub dla ZUS nie istnieją, a stopień znaczny czy umiarkowany jest im potrzebny aby w ogóle zaistnieć na rynku pracy.

Czy na EWK można było przejść, jeżeli podopieczny miał umiarkowany stopień niepełnosprawności? Bo świadczenie pielęgnacyjne jest tylko przy stopniu znacznym...

Czekają aż my matki na EWK pozdychamy bo nic innago nie pozostaje .35 lat opiekuję się niepel. ZNACZNY stopień i mam 872 zł -wstyd.

Czyli kolejne lata niesprawiedliwości lub czekania aby natura sama ten problem rozwiązała, bo jak wiadomo problem dotyczy osób w wieku powyżej lat 60 -. Nie powinno uzależniać się wyrównania świadczeń opiekunom od reformy orzecznictwa. Jeżeli ministerstwo ma pewne wątpliwości to jestem pewna że każdy opiekun w ZUS-ie przedstawi orzeczenie o stopniu niepełnosprawności które były ponownie wystawiane przez lekarzy orzeczników w 2014 r aby wyrobić nowe karty parkingowe jeżeli osoba niepełnosprawna miała orzeczenie starsze niż 10 lat. Na reformę orzecznictwa potrzeba jeszcze kilku lat, w więc na wykonanie wyroku TK również. Działania ministerstwa w tej sprawie oceniam jako matka bardzo negatywnie , Pierwszy raz nie pójdę na wybory ,bo choć zawsze wspierałam Prawo i Sprawiedliwość ,wierzyłam że w tej sprawie będzie w pierwszej kolejności priorytetem rządu wyrównanie świadczeń opiekunom,.Bardzo na pracy ministerstwa jak i całego rządu się zawiodłam .Stracono 4 lata, wiele matek nie doczekało się sprawiedliwości, pytam rządzących - gdzie wasze serca ,sumienie czy głoszona sprawiedliwość, wsłuchiwanie się w głosy obywateli albo zwykła empatia wobec tak bardzo skrzywdzonej grupy matek z troską i miłością opiekującymi się swoim chorym dorosłym niesamodzielnym dzieckiem. Tego w przypadku tej grupy nie ma ,ważne są rodziny wielodzietne ,seniorzy 75 plus, kombatanci emerytury matczyne ,itd dla matek emerytek ,rencistek EWK zostały wymówki, puste obietnice i ogromne rozczarowanie rządem _DOBREJ ZMIANY

Nie będzie w tym roku reformy orzecznictwa ... idą wybory . Prace są już dawno ukończone , ale rząd zastanawia się jak to rozegrać puerowo , bo takie wmawianie że to dla naszego dobra , że system będzie przyjazny może przestać działać gdy pokażą szczegóły . Matki EWK to pikuś przy pogromie jaki się szykuje wśród niepełnosprawnych , a o elektorat trzeba na razie dbać . Dobrze mówię Panie Radku .