Debata nad planem Hausnera: Czwarte spotkanie zespołu ds. aktywizacji osób niepełnosprawnych

W czwartek, 4 grudnia 2003 odbyło się czwarte spotkanie zespołu ekspertów ds. aktywizacji osób niepełnosprawnych. Zebrani zastanawiali się, w jaki sposób można aktywizować społecznie i zawodowo osoby niepełnosprawne.

Wicedyrektor Departamentu Analiz i Prognoz MGPiPS Andrzej Górski, wyjaśnił, że wyniki prac zespołu, powołanego przez wiceminister Jolantę Banach do przygotowania rozwiązań, racjonalizujących wydatki na aktywizację osób niepełnosprawnych, będą, decyzją wicepremiera Hausnera, przedstawione zespołowi eksperckiemu, obradującemu w ramach debaty społecznej. Efekt prac obu grup trafi na normalną ścieżkę legislacyjną do końca marca przyszłego roku. Szczegółowa koncepcja aktywizacji powstanie po uzyskaniu społecznej akceptacji dla propozycji, przedstawionych w "Zielonej Księdze". Głównym celem prac zespołu nie jest ograniczenie środków finansowych, tylko ich racjonalizacja. Dlatego należy zastanawiać się, jak lepiej i efektywniej realizować działania w tym obszarze. Przed zespołem ekspertów postawiono zadanie wytyczenia głównych kierunków, a nie szczegółowych rozwiązań. Te przygotuje rząd, korzystając z efektów prac zespołu eksperckiego.

Zebrani zgodzili się, że środki publiczne, przeznaczone na aktywizację niepełnosprawnych, powinny być kierowane do samorządów czy organizacji pozarządowych na zasadzie konkursu (grantów) - na konkretne projekty, przy pełnej jawności zasad ich przyznawania. Równocześnie sugerowano alokację środków, prowadzącą do spadku zapotrzebowania na bezpośrednie wsparcie finansowe niepełnosprawnych, a w dłuższym horyzoncie czasowym dającą oszczędności.

Dyskutowano także sposób, w jaki PFRON wywiązuje się ze swoich obowiązków. Uznając rolę samorządów, jako podstawowego partnera w realizacji zadań i instancji będącej bliżej lokalnych problemów, stwierdzono, że właściwie zreformowany i zrestrukturyzowany PFRON może dalej realizować społeczną politykę państwa i rozdzielać środki finansowe, pełniąc rolę funduszu celowego. Dodatkowym argumentem była obawa, że przeniesienie zadań do samorządów może spowodować zmniejszenie przyznanych funduszy.

Jedna z propozycji stworzenia nowego systemu zawierała sugestie poprzedzenia realizacji okresem przejściowym, wyjście od zaspokajania potrzeb i oczekiwań osób niepełnosprawnych oraz uwzględnienia jej w całościowej polityce społecznej i finansowej państwa. W efekcie większość niepełnosprawnych mogłaby znaleźć zatrudnienie poza Zakładami Pracy Chronionej, pod warunkiem kompensacji dodatkowych kosztów, ponoszonych przez pracodawcę.

Szukano odpowiedzi na pytanie, dlaczego większość pracodawców woli płacić obowiązującą składkę na PFRON, w wysokości 906 zł, niż dać pracę niepełnosprawnym. Zdaniem ekspertów, rząd powinien dać dobry przykład, zatrudniając w administracji państwowej więcej takich osób.

Całej dyskusji towarzyszyła refleksja nad koniecznością podniesienia poziomu społecznej edukacji w tym zakresie.

Następne spotkanie, które odbędzie się 11 grudnia, zostanie poświęcone propozycjom zmian w funkcjonowaniu systemu kwotowego.

W spotkaniu udział wzięli przedstawiciele MGPiPS, PFRON, ZUS, NBP, Caritas, Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób Niepełnosprawnych Umysłowo, Polskiego Związku Głuchych, Polskiego Związku Niewidomych, Krajowej Izby Gospodarczo-Rehabilitacyjnej, Federacji ZZ Osób Niepełnosprawnych i Pracowników Zakładów Pracy Chronionej, Forum ZZ, Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Niepełnosprawnych, Konfederacji Pracodawców Polskich - Impel S.A., Polskiej Organizacji Pracodawców Osób Niepełnosprawnych, Fundacji Pomocy Wzajemnej BARKA, Krajowej Organizacji Pracodawców Osób Niepełnosprawnych/BCC, Polskiego Związku Niewidomych, Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych i Ruchu Obrony Bezrobotnych.
 
Źródło: Biuro prasowe MGPiPS
Opracowanie: (redakcja ngo.pl)

Informacja pochodzi z portalu www.ngo.pl