KIG-R: zrównanie dofinansowania po 2011 r

Zrównanie dofinansowania do zatrudniania osób z niepełnosprawnością dla pracodawców z rynku chronionego i otwartego dopiero po roku 2011 to jeden z wniosków Krajowej Izby Gospodarczo-Rehabilitacyjnej złożony w odpowiedzi na propozycje rządowe dotyczące kolejnej nowelizacji ustawy rehabilitacyjnej.

30 czerwca odbyło się spotkanie członków Krajowej Rady Zatrudnienia Osób Niepełnosprawnych (KRAZON) z Pełnomocnikiem Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych  Jarosławem Dudą. Przedstawiciele Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej zaproponowali wprowadzanie kolejnych zmian w Ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych.

Według resortu pracy, aby zachować płynność finansową Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, konieczne jest m.in. zniesienie dofinansowania do zatrudnienia emerytów z niepełnosprawnością w stopniu lekkim, wprowadzenie dofinansowania do zatrudnienia pracowników z niepełnosprawnością w wysokości: 180 proc. minimalnego wynagrodzenia do stopnia znacznego, 100 proc. dla umiarowego i 40 proc. dla lekkiego, zrównanie poziomu dofinansowania dla wszystkich przedsiębiorców do kwot, które obecnie otrzymują firmy z rynku otwartego.

Po spotkaniu KRAZON Krajowa Izba Gospodarczo-Rehabilitacyjna wystosowała do pełnomocnika rządu specjalne pismo, w którym wyraziła swoją opinię na temat propozycji strony rządowej.

Zdaniem KIG-R rząd powinien wstrzymać się z operacją zrównania dofinansowania do wynagrodzeń osób z  niepełnosprawnością na chronionym i otwartym rynku pracy przynajmniej przez cały 2011 r. KIG-R uważa, że konsekwencją takiego posunięcia będzie przekazanie tych samych kwot pomocy publicznej wszystkim pracodawcom, przy jednoczesnym pozostawieniu dotychczasowych obowiązków zakładom pracy chronionej. W opinii KIG-R, ewentualne obniżenie dofinansowania w 2011 r. należy zastosować dla obu rynków pracy w równym stopniu, a także rozważyć proporcjonalne obniżenie  dofinansowania do składek na ubezpieczenie społeczne dla przedsiębiorców z niepełnosprawnością.

KIG-R popiera również inne organizacje pracodawców, które proponują poszerzenie listy płatników składek na PFRON o małe i mikro przedsiębiorstwa – np. wprowadzając próg zatrudnienia zobowiązującego do wpłat na PFRON na poziomie minimum 10-15 pracowników. Izba zaleca również rozważenie wprowadzenia dofinansowania wyłącznie do wynagrodzeń pracowników z niepełnosprawnością zatrudnionych już po osiągnięciu przez firmę 6 proc. minimalnego progu zatrudnienia oraz przeanalizowanie systemu poziomu dofinansowań do składek na ubezpieczenie społeczne osób z niepełnosprawnością prowadzących działalność gospodarczą. Zdaniem KIG-R, proponowane przez resort pracy zmiany mogą doprowadzić do sytuacji, w której taka forma dofinansowania będzie wyższa niż dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika z niepełnosprawnością.

KIG-R nie akceptuje też próby „wyrwania” zakładom pracy chronionej środków zgromadzonych w Zakładowych Funduszach Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (ZFRON) na rzecz ratowania PFRON. „Po co przekazywać środki z ZFRON do PFRON, aby później PFRON zwracał je w postaci dofinansowań do zatrudnienia? Czy nie prościej by było umożliwić pracodawcom przekazywanie części środków z ZFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników w macierzystej firmie?”  – pyta w piśmie do pełnomocnika rządu prezes KIG-R Włodzimierz Sobczak.

Krajowa Izba Gospodarczo-Rehabilitacyjna wnioskuje także o odstąpienie od radykalnych zmian o charakterze systemowym, a zwłaszcza likwidacji art. 22 ustawy o rehabilitacji, który dotyczy obniżenia wpłat na PFRON z tytułu zakupu produkcji lub usługi, a także likwidacji ulg w podatkach i opłatach lokalnych.

W opinii KIG-R szukanie źródeł potencjalnych oszczędności w systemie wsparcia finansowego do zatrudnienia osób z niepełnosprawnością powinno być prowadzone zgodnie z zasadą nielikwidowania zadań i celów, a jedynie częściowego  i okresowego ich ograniczenia.

„Bezpieczniejsze dla całego systemu jest zabieranie „małą łyżeczką” z różnych obszarów wydatków związanych z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych niż radykalne cięcia lub likwidacja finansowania któregokolwiek ze stałych integralnych elementów obecnego systemu. Nie można zmierzać do rozwiązań skrajnych. Zgadzamy się, że równolegle muszą zostać zachowane jakieś środki na rehabilitację społeczną, jako część działań przygotowujących osoby niepełnosprawne do zatrudnienia. Nie możemy się jednak zgodzić na sytuację, w której tysiące niepełnosprawnych będzie chodziło z teczkami pełnymi zaświadczeń i dyplomów jako wykształceni bezrobotni, bo nie będzie miał ich kto zatrudnić. We wszystkim konieczny jest umiar i wyważenie różnych interesów społecznych i gospodarczych” – czytamy w piśmie KIG-R.

Izba podkreśliła, że wnioski, które przedstawiła w swoim piśmie, nie są końcowym stanowiskiem KIG-R, a jedynie propozycjami do dalszych prac merytorycznych nad zmianami w systemie dofinansowań do zatrudnienia osób z niepełnosprawnością.