Czy ludzie chętnie pomagają osobie na wózku? Zobacz filmik Rafała Miszkiela!

Sama tez poruszam sie na wozku inwalidzkim i dlatego takie zycie nie jest mi obce. Kocham muzyke i nawet sama robie kroki w tym kierunku probujac spiewac

Ludzie nie są tacy wyrywni do pomocy, każdy musi o siebie zadbać, Mam wadę wrodzoną serca i poważną złamanie lewej ręki , brak wyprostu. Jakoś mi nikt nie pomógł ze znalezieniem pracy. Tylko spanie i tv a jak jestem na rozmowie o prace to pracodawcy ręce umywają.

Panie Rafale. Każdy kij ma dwa końce. Podam inną sytuację, która nie wywołuje optymizmu. Osoba dorosła po DPD, chodząca, wykształcona, jednak z wieloma niesprawnościami, nazwijmy to "ukrytymi", których nie widać na pierwszy rzut oka, ale bardzo ograniczającymi normalne funkcjonowanie w codziennym życiu. Jako dziecko i młodzieniec musiał ciągle walczyć o swoje miejsce w społeczeństwie. Wówczas niejednokrotnie płakał i stwierdzał, że wolałby być niepełnosprawnym na wózku, niż wiecznie udowadniać wszystkim na około, że nie jest przysłowiowym wielbłądem. Proste skasowanie biletu w autobusie z drżeniem niekontrolowanym jest już wyzwaniem. Odpowiedzią na prośbę o pomoc bywa ironiczny, wymowny uśmieszek, niekiedy z podtekstem. U starszej osoby drżenie jest do przyjęcia, u młodego mężczyzny nie jest uznawane jako stan chorobowy. Niejednokrotnie widział "nieżyczliwe" spojrzenie gdy nie pomagał przy wniesieniu zakupionego, ciężkiego sprzętu ponieważ jest po ciężkiej operacji kręgosłupa i nie wolno mu dźwigać. Nawet wyjaśnienie sytuacji nie wiele pomagało. Panu zapewne też by nie pomógł na schodach, z tym że Pan by to zrozumiał. Oczywiście, Pana film jest pięknym dowodem na otwartość ludzkich serc. Ciekawa jestem jednak czy film wykonany z udziałem osoby młodej proszącej przechodniów lub w cukierni o coś słodkiego, nie wyjaśniając że jest cukrzykiem, też będzie tak optymistyczny. A może sytuacja z przeniesieniem czegoś ciężkiego lub każda inna prośba o pomoc na ulicy gdy niepełnosprawność jest ukryta, a wymaga wsparcia innych. Panie Rafale, życzę Panu serdecznie optymizmu, radości ducha i samych życzliwych osób na swej drodze życia. Z ogromnym szacunkiem chylę czoło dla Pana działań. Proszę "tak trzymać".

Powodzenia

Problem w tym że najczęściej w sytuacjach nieskomplikowanych, Nie wymagających, większego zaangaźowania... przykład: komunikacja miejska zachowanie wzorowe, natomiast kiedy trzeba pomóc na chodniku powiatowym, w sytuacji wyładowania akumulatorów, wtedy może być gorzej... Reasumując nie jest źle, a serca Polaków są ogromne... żaden niepełnosprawny nie będzie sam

Poproś o przejście prze kałużę siedząc w wózku

Bardzo miłe reakcje. Ale też ważne, że p.Rafał precyzował jakiej pomocy oczekuje. Widząc w sklepie osobę na wózku zastanawiam się czy jej w czymś pomóc, ale nie chcę jej urazić nadgorliwością.