Przejdź do treści głównej
Lewy panel

Wersja do druku

Czym się różni orzecznictwo rentowe i pozarentowe? Prawnik Integracji przypomina

24.08.2018
Autor: Anita Siemaszko, fot. sxc.hu
Źródło: Integracja 3/2018
Paragraf

Przez ostatnie 30 lat mieszkałem w Niemczech. I w tym czasie stan mego zdrowia znacznie się pogorszył. Po wielu chorobach mam 70 proc. inwalidztwa, poświadczone dokumentami, na podstawie których otrzymywałem kolejne procenty inwalidztwa. Teraz mieszkam w Polsce i moje pytanie brzmi, gdzie mam się zgłosić, aby uzyskać grupę inwalidzką w Polsce.

Jerzy H.

 

Anita SiemaszkoOdpowiada Anita Siemaszko, prawnik Integracji:

Upraszczając, obecnie istnieją w Polsce dwa podstawowe systemy orzecznictwa: pozarentowe i rentowe.

Orzecznictwo pozarentowe

Orzecznictwo pozarentowe prowadzone jest przez powiatowe lub miejskie zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności. Tu orzeka się stopnie niepełnosprawności.

System orzecznictwa dla celów pozarentowych przewiduje trzy stopnie niepełnosprawności: znaczny, umiarkowany, lekki.

Orzeczenie ustalające stopień niepełnosprawności stanowi podstawę nie do uzyskiwania renty, ale do uzyskiwania ulg i uprawnień.

Posiadając któryś ze stopni niepełnosprawności, uzyskuje się potwierdzenie, że jest się osobą niepełnosprawną w większej lub mniejszej mierze.

Więcej informacji można znaleźć na stronie obywatel.gov.pl.

Orzecznictwo rentowe

Orzecznictwo rentowe prowadzą je lekarze orzecznicy ZUS oraz komisje lekarskie ZUS. Oceniają zdolność do pracy i ich orzeczenia są podstawą do wypłaty świadczeń z ubezpieczenia społecznego, czyli rent, oraz dają także uprawnienia do korzystania z różnych ulg. Przyznaje się orzeczenia o niezdolności do pracy (głównie służą do uzyskania renty).

Występują tu następujące odmiany orzeczeń:

  • o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji,
  • o całkowitej niezdolności do pracy,
  • o częściowej niezdolności do pracy.

Więcej informacji udziela ZUS: www.zus.pl; tel. 22 560 16 00.

Podstawa prawna:

  1. Ustawa o rentach i emeryturach z FUS z 17 grudnia 1998 r. (Dz.U. Nr 162 poz. 1118 z późn. zm.)
  2. Ustawa z 17 sierpnia 1997 r. (Dz.U. Nr 123 poz. 776 z późn. zm.)
  3. Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (t.j. Dz.U. 2015 poz. 1110)

Okładka magazynu Integracja. Na zdjęciu manekin siedzi na wózku ze złamanym kręgosłupem na odcinku szyjnym. Napis: Płytka wyobraźniaArtykuł pochodzi z nr 3/2018 magazynu Integracja.

Zobacz, jak możesz otrzymać magazyn Integracja.

Zobacz najnowszy numer magazynu „Integracja” (w dostępnym PDF-ie).

Sprawdź, jakie tematy poruszaliśmy w poprzednich numerach (w dostępnych PDF-ach).

Dodaj komentarz

Uwaga, komentarz pojawi się na liście dopiero po uzyskaniu akceptacji moderatora | regulamin

Komentarze

  • Dwa rodzaje orzecznictwa a sposób traktowania poszkodowanych taki sam.
    ON.znaczny.
    25.08.2018, 13:27
    Dlaczego tak jest że lekarz orzecznik lub urzędnik ubezpieczyciela lub zespołu ds. Orzekania o niepełnosprawności wydają orzeczenia niezgodne ze stanem zdrowia obywatela lub wydają decyzje niezgodne z obowiązującymi przepisami czy ustawami i jeżeli obywatel się odwołuje do wyższych instancji to wszyscy tylko podtrzymują te wcześniejsze decyzje orzeczników i urzędników,a jeżeli odwoła się do Sądu to ubezpieczyciel wynajmuje pełnomocnika,który robi wszystko aby ten biedny człowiek nie dostał należnego świadczenia.Bo jeżeli ktoś jest bogaty i stać go na drogich prawników to co innego.W sądach pracy do których się odwołujemy nie powinniśmy ponosić żadnych opłat,ale na samum początku pełnomocnik ubezpieczyciela w pierwszej kolejności występuje o naliczenie dla siebie kosztów postępowania obarczając nimi pokrzywdzonego.Czy to się kiedyś w tym kraju zmieni.
    odpowiedz na komentarz
Prawy panel

Wspierają nas