Dyskryminacja w prokuraturze

Poruszająca się na wózku pani asesor nie została powołana na stanowisko prokuratora. Walczy o prawo do pracy w wymiarze sprawiedliwości. Sprawę skierowała do Sądu Okręgowego we Włocławku.

Spór pomiędzy panią asesor (autor artykułu nie podaje jej nazwiska) a przełożonymi zaczął się tuż przed zakończeniem okresu jej asesury. Miała zostać powołana na stanowisko prokuratora, ale uległa ciężkiemu wypadkowi, w wyniku którego musi poruszać się na wózku. Leczenie operacyjne i rehabilitacja trwały ponad rok. W tym czasie nie mogła pracować. Tę sytuację wykorzystał jej pracodawca, czyli prokurator okręgowy i zwolnił ją z pracy. Zrobił to bez zachowania okresu wypowiedzenia i bez przeprowadzenia procedury końcowej prowadzącej do powołania na stanowisko prokuratora. Jako powód zwolnienia podał: nieobecność w pracy z powodu choroby przekraczająca jeden rok. Zwolnienie nastąpiło mimo, że lekarz medycyny pracy wydał opinię, że asesor jest zdolna do wykonywania obowiązków prokuratora w ograniczonym wymiarze czasu pracy.

Niepełnosprawną panią asesor popierają prokuratorzy z całego kraju. Na internetowym forum prokuratorów pojawiło się ponad 100 podpisów za przywróceniem koleżanki do pracy. Prokuratorzy podkreślają, że nie ma żadnych przeszkód, aby osoba z niepełnosprawnością pełniła obowiązki prokuratora. Zdaniem Jacka Skały, wiceprzewodniczącego Rady Głównej Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury RP i wiceszefa Komitetu Obrony Prokuratorów, to jasne, że osoba z niepełnosprawnością ruchową nie będzie mogła przeprowadzać oględzin miejsca ujawnienia zwłok w ekstremalnie trudnych warunkach atmosferycznych i terenowych, ale może przecież wykonywać wiele innych czynności prokuratorskich.

W sprawę pani asesor zaangażowała się też Helsińska Fundacja Praw Człowieka, która skierowała w tej sprawie pisma m.in. do prokuratora generalnego i przewodniczącego Rady Prokuratorów przy Prokuraturze Generalnej. Zdaniem Fundacji zwolnienie z pracy asesor poruszającej się na wózku to jawny przejaw dyskryminacji. Według Fundacji najważniejsze zadania na stanowisku prokuratora i asesora prokuratora można zakwalifikować jako pracę umysłową. Utrata zdolności chodzenia nie powinna być zatem przyczyną rozwiązania stosunku pracy. Głównymi wymaganiami stawianymi prokuratorom powinien być odpowiedni poziom kwalifikacji i doświadczenia.

Tymczasem nowy prokurator generalny, Andrzej Seremet nie odpowiedział jednoznacznie, czy osoba poruszająca się na wózku może być prokuratorem. Wskazał jedynie, że osoba taka może ubiegać się o powołanie na wolne stanowisko prokuratora i podkreślił, że kandydat będzie musiał uzyskać zaświadczenie od lekarza medycyny pracy, że jest zdolny do wykonywania obowiązków prokuratora.

Wiadomo jednak, że zatrudnienie osób z niepełnosprawnością w wymiarze sprawiedliwości nie jest zbyt powszechne. Przypadki niepełnosprawnych sędziów, adwokatów lub radców prawnych są nieliczne.