Winne są uprawnienia i przywileje

18.03.2010

Autor: Oprac.: Magdalena Gajda. Fot.: East News
Źródło: Dziennik Gazeta Prawna

Tylko co piąty młody Polak z niepełnosprawnością w zamian za pracę zawiesiłby swoje prawo do renty. Oznacza to, że system pomocy publicznej do zatrudniania osób z niepełnosprawnością nie sprawdza się.

To główny wniosek z konferencji "Usługi społeczne dla osób niepełnosprawnych", zorganizowanej przez Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Warszawie.

W 2009 r. tylko 14,7 proc. osób z niepełnosprawnością w Polsce pracowało lub szukało zatrudnienia. To niewiele, biorąc pod uwagę, że w innych krajach Europy Zachodniej pracuje średnio połowa tej grupy społecznej. Zdaniem prof. Piotra Błędowskiego z Instytutu Pracy i Polityki Społecznej, dane te wskazują jednoznacznie, jak niewydolny jest działający u nas system wspierania zatrudnienia osób z niepełnosprawnością.

Przyczyn tak niskiego wskaźnika zatrudnienia jest kilka. Uczestnicy konferencji „Usługi społeczne dla osób niepełnosprawnych” wskazali m.in. na bariery administracyjne (tylko 1/4 powiatowych urzędów pracy zatrudnia specjalistów zajmujących się obsługą osób z niepełnosprawnością poszukujących pracy) oraz wadliwy i skomplikowany system orzecznictwa, w którym jedna osoba może mieć nawet dwa dokumenty potwierdzające prawnie jej niepełnosprawność.

Prof. Olga Kowalczyk z Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu zwróciła uwagę, że osoby z niepełnosprawnością zbyt często otrzymują zwykłe renty z tytułu niezdolności do pracy zamiast rent szkoleniowych, które ułatwiłyby im przekwalifikowanie zawodowe i powrót na rynek zatrudnienia. Podkreśliła również, że w Polsce doszło do pewnego socjalnego paradoksu. Polega on na tym, że podjęcie pracy przez osoby z niepełnosprawnością jest utrudnione także z powodu uprawnień socjalnych, które im przysługują. W obawie przed utratą renty ponad połowa z nich rezygnuje z zatrudnienia. Z badań wynika, że ryzyko takie chciałaby podjąć jedynie co piąta młoda osoba z niepełnosprawnością, a 18 proc. z nich zawiesiłoby swoje świadczenie rentowe tylko pod warunkiem, że zarobiliby więcej niż wynosi to świadczenie.

Z kolei pracodawcy uważają osoby z niepełnosprawnością za mniej wydajne m.in. z powodu dodatkowych uprawnień pracowniczych, które im przysługują. Chodzi np. o krótszy wymiar czasu pracy i dłuższe urlopy.

Szukasz odpowiedzi na pytania socjalno-prawne dotyczące niepełnosprawności?
Zadaj pytanie naszym doradcom i prawnikom.

Komentarz

GAZETA PRAWNA KŁAMIE !

ms

20.03.2010, 18:17

Na www.niepelnosprawni.gov.pl ukazało się poniższe sprostowanie min. pracy dot. tendencyjnego artykułu red. Guzy - może zatem i Integracja zechce podać to to i zamieścić choć raz prawdziwą inf. nt sytuacji ON w Polsce? Sprostowanie do artykułu w "Dzienniku.Gazecie Prawnej" 19-03-2010 W związku z artykułem Pana Łukasza Guzy „Przywileje utrudniają zatrudnienie niepełnosprawnych” zamieszczonym w Dzienniku Gazeta Prawna z dnia 18 marca 2010 r. Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych informuje, że w roku 2009 około 25% osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym pracowało lub szukało zatrudnienia (24,6% - średnia za I-III kw. 2009 r., dane z Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności Polski). Posługiwanie się danymi dla zbiorowości osób niepełnosprawnych ogółem może być mylące, ponieważ trzeba liczyć się z liczną reprezentacją w tej grupie najstarszych roczników – osób w wieku emerytalnym. Posługiwanie się danymi dotyczącymi osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym znajduje tym większe uzasadnienie, że umożliwia porównanie ich z danymi dla osób sprawnych w tym samym wieku. Komentarza wymagają także podane przez autora dane dotyczące wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w krajach Europy Zachodniej (50%). Dane pochodzące z różnych krajów są nieporównywalne ze względu na występującą w nich różną ogólną sytuację na rynku pracy, różne ustawodawstwo dotyczące osób niepełnosprawnych, różne definicje samej niepełnosprawności, a także różną metodologię obliczania wskaźników dotyczących aktywności zawodowej i zatrudnienia tych osób. Podawane dane najczęściej opierają się jedynie na szacunkach, w związku z tym ich wiarygodność budzi poważne wątpliwości. Dlatego też porównywanie danych dla różnych krajów wymaga daleko idącej ostrożności i uwzględniania powyższych zastrzeżeń. Należy zwrócić uwagę na fakt, że dane dotyczące poziomu aktywności zawodowej i zatrudnienia osób niepełnosprawnych nie mogą być oderwane od ogólnej sytuacji na rynku pracy w danym kraju. Tak więc jeśli wskaźnik zatrudnienia osób w 15 lat i więcej w Polsce wynosił w III kw. 2009 r. 50,9% (dla wieku produkcyjnego 65,6%), to nie można oczekiwać, że dla osób niepełnosprawnych osiągnie on wartość rzędu 50%.