Przejdź do treści głównej
Lewy panel

Wersja do druku

Wybierz Człowieka bez barier 2017!

18.10.2017
Autor: Redakcja
20stka laureatów konkursu Człowiek bez barier 2017

Kapituła wybrała 20 półfinalistów jubileuszowej, XV edycji konkursu „Człowiek bez barier”. Na podstawie głosów Czytelników naszego portalu wybranemu kandydatowi wręczymy Nagrodę Publiczności. Poznaj kandydatów i oddaj głos na jednego z nich! Głosowanie dobiegło końca. Dziękujemy za oddane głosy!

Głosować można do 5 listopada br. włącznie. Kandydatów prezentujemy w kolejności alfabetycznej (według nazwisk). Aby oddać głos w poniższej ankiecie, trzeba podać swój adres e-mail i kliknąć link w wysłanej na ten adres wiadomości.

UWAGA! Głosowanie dobiegło końca. Głosy oddane po terminie nie będą brane pod uwagę.

Zwyciężczynią tegorocznego głosowania na Nagrodę Publiczności 15. edycji Konkursu „Człowiek bez barier” została p. Judyta Bork.

Gratulujemy!

Wszystkim uczestnikom dziękujemy za udział w rywalizacji, a Czytelnikom dziękujemy za wspólną zabawę i oddane głosy!

Uwaga! Głosy oddane po terminie nie będą brane pod uwagę.

 

Judyta Bork

Judyta Bork trzyma szmaciane lalki31 lat, miejsce zamieszkania: Gdynia, rodzaj niepełnosprawności: neurologiczna i psychiczna. Nie ukończyła technikum ze względu na częste pobyty w szpitalu z powodu zagrożonej ciąży. W 2013 ukończyła w trybie zaocznym liceum ogólnokształcące, uczy się w szkole policealnej.

W 2006 urodziła syna. Jego silne niedotlenienie podczas porodu skutkowało niepełnosprawnością. Przez 11 lat nie była aktywna zawodowo – opiekowała się chorym synem i córką, która przyszła na świat w 2007. W 2016 stan zdrowia syna pozwolił jej na podjęcie pracy, najpierw w branży gastronomicznej, obecnie jest zaopatrzeniowcem w Laboratorium Innowacji Społecznych.

Jej pasją jest niesienie wsparcia potrzebującym, w tym także konkretnym osobom. Angażuje się w wiele inicjatyw. Do 2015 organizowała akcje pomocowe dla ubogich rodzin, później dla hospicjów. Dwa lata temu stworzyła na Facebooku Bazarek na rzecz podopiecznych Hospicjów. Inicjatywa okazała się olbrzymim sukcesem, z korzyścią dla podopiecznych wielu placówek.


Paweł Borowiecki

Paweł Borowiecki31 lat, miejsce zamieszkania: Radom, rodzaj niepełnosprawności: ruchowa (przepuklina oponowo-rdzeniowa), porusza się na wózku. Ukończył pedagogikę opiekuńczo-wychowawczą i wspomagania rodziny, a następnie studia podyplomowe z oligofrenopedagogiki. Pisze pracę doktorską na temat poczucia osamotnienia osób z niepełnosprawnością ruchową oraz sensoryczną.

Pracuje jako pedagog-terapeuta z młodzieżą pełnosprawną i z niepełnosprawnością w X Liceum Ogólnokształcącym z Oddziałami Integracyjnymi w Radomiu. Co miesiąc organizuje dla uczniów spotkania pn. „Włącz Integrację”, podczas których zaproszone osoby z niepełnosprawnością opowiadają o sobie, pasjach i tym, jak pokonują bariery i stereotypy.

Prowadzi zajęcia socjoterapeutyczne z młodzieżą w ramach działań Stowarzyszenia Nowe Perspektywy. Angażuje się w wiele projektów na rzecz osób z niepełnosprawnością. Promuje self-adwokaturę, czyli aktywne uczestnictwo osób z niepełnosprawnością w życiu społecznych i kulturalnym.


Mateusz Borowski

Mateusz Borowski22 lata, miejsce zamieszkania: Bydgoszcz, rodzaj niepełnosprawności: osoba Głucha. Ukończył technikum gastronomiczne. Studiuje specjalistyczne wychowanie resocjalizacyjne na Uniwersytecie Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach.

Wychował się w wielopokoleniowej rodzinie z dysfunkcją słuchu. Od zawsze, zgodnie z tradycją rodzinną, związany z Polskim Związkiem Głuchych. Jest twarzą prowadzonej przez PZG kampanii „Wkręć się w miganie”, zachęcając do nauki języka migowego. Organizuje zawody sportowe, działa w ramach CREACTIDE (skrót od: creativity, activity i deaf).

Uprawia lekkoatletykę. W biegach na 200 i 400 m zdobywał medale zawodów krajowych i międzynarodowych. Przez kontuzję nie pojechał na tegoroczne XXIII Letnie Igrzyska Głuchych. Otrzymał jednak propozycję udziału w Konkursie Miss & Mister Deaf International 2017 w Paryżu. Choć pojechał bez przygotowania, zdobył tam tytuły Mistera Deaf International i Mistera Deaf Europy.


Bogumiła Czerniawska

Bogumiła Czerniawska

53 lata, miejsce zamieszkania: Pisz, rodzaj niepełnosprawności: ruchowa, znaczny stopień. W 1984 zdała maturę, w 2000 uzyskała absolutorium na kierunku administracja Wszechnicy Mazurskiej w Olecku, a w 2003 – tytuł technika ekonomisty rachunkowości.

Od 1986 pracowała m.in. w księgowości, w Urzędzie Rejonowym w Piszu, gdzie była także p.o. główną księgową, a także w Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie. Przez dwa lata kierowała Wydziałem Zdrowia i Pomocy Rodzinie w Starostwie Powiatowym w Piszu. Przez pięć lat prowadziła też własną firmę finansowo-usługową. Obecnie pracuje w Piskim Zakładzie Aktywności Zawodowej „Wieża”.

Stworzyła rodzinę zastępczą dla sześciorga dzieci. Nie odmawia nikomu, kto zwróci się o pomoc. Wypełnia PIT-y, pisze pisma do urzędów, towarzyszy w wizytach w różnych instytucjach. Jest przewodniczącą Komitetu Budowy Pomnika dra Władysława Klementowskiego. „Malutka wzrostem, ale wielka sercem” – napisała o niej córka, którą przyjęła pod swój dach jako rodzina zastępcza.


Paweł Giełazis

Paweł Giełazis37 lat, miejsce zamieszkania: Siejnik, gmina Olecko, rodzaj niepełnosprawności: osoba słabowidząca. Ukończył w Olecku Technikum Rolnicze, a później Technikum Informatyczne. Od 2009 prowadzi działalność gospodarczą. Ma żonę i córkę.

Jest radnym gminy Olecko, pełni funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Kultury i Oświaty. Od 2010 jest członkiem Stowarzyszenia „Pomarańcza” w Olecku. Wspólnie z Komendą Hufca ZHP Olecko wspierał finansowo i organizacyjnie wypoczynek dzieci i młodzieży z powiatu oleckiego podczas ferii i wakacji. Współpracuje z lokalnym warsztatem terapii zajęciowej i Towarzystwem Przyjaciół Dzieci.

Aktywnie działa na terenie swojego powiatu jako darczyńca i sponsor różnych imprez. Jest pomysłodawcą, współorganizatorem i sponsorem takich wydarzeń, jak Światowy Dzień Osób Niepełnosprawnych, Dziecięca Oleckowiada, pikniki i festyny dla mieszkańców, a także zbiórek publicznych na rzecz osób chorych na nowotwory i potrzebujących pomocy.


Rafał Jankowski

Rafał Jankowski24 lata, miejsce zamieszkania: Podkowa Leśna, rodzaj niepełnosprawności: zespół Aspergera. Student matematyki na UKSW w Warszawie. W 2017 obronił licencjat „Metody całkowania równań różniczkowych zwyczajnych”. Interesuje się analizą matematyczną. Z sukcesami gra w szachy.

W styczniu 2016 rozpoczął pracę w Klubokawiarni Życie jest fajne, w której pracują dorosłe osoby z autyzmem. Były wątpliwości, czy zintegruje się i czy kawiarniany chaos jest dla niego. Okazało się, że dobrze reaguje na sytuacje losowe, ma zdolności organizacyjne i coraz częściej goście przychodzą właśnie do niego.

Wkrótce sam zaczął pomagać pracownikom, brał odpowiedzialność za lokal. W Klubokawiarni złamano własne zasady i od września 2016 dano mu szansę pracy jako asystent osób niepełnosprawnych. To była znakomita decyzja. Nie przeraziły go trudne zadania, okazał się też człowiekiem o wielkim sercu, dbającym o samopoczucie całej ekipy. Dla każdego ma czas, uczy, czym jest odpowiedzialność za drugiego.


Andrzej Łukasik

Andrzej Łukasik

40 lat, miejsce zamieszkania: Janów Lubelski, rodzaj niepełnosprawności: niski wzrost. Ukończył technikum, w 2006 uzyskał tytuł magistra na kierunku bankowość i finanse. Od 2008 księgowy w Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji.

Od 2004 działa na rzecz lokalnej społeczności, został wówczas sekretarzem Stowarzyszenia Klub Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w Janowie Lubelskim. Dwa lata później został wiceprezesem, a od 2008 jest prezesem tej organizacji. Od 2014 pełni też funkcję przewodniczącego Powiatowej Społecznej Rady ds. Osób Niepełnosprawnych. Od 2006 reprezentant miejscowości Biała Pierwsza i Biała Druga w Radzie Miejskiej w Janowie Lubelskim.

Znany jest też z aktywności sportowej, z sukcesami gra w piłkarzyki i tenisa stołowego. To także zapalony rowerzysta. Na skonstruowanych przez siebie rowerach uczestniczył m.in. w pielgrzymkach rowerowych do Isola del Gran Sasso (Włochy) oraz Lourdes (Francja). W sumie w pięciu pielgrzymkach przejechał już 8403 km.


Patrycja Malinowska

Patrycja Malinowska z kwiatami i dyplomem25 lat, miejsce zamieszkania: Płock, rodzaj niepełnosprawności: osoba niewidoma od urodzenia. Jest absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku, gdzie ukończyła kierunki: filologia angielska i pedagogika resocjalizacyjna z socjoterapią.

Już w wieku 6 lat wystąpiła przed królową Belgii i panią prezydentową. Brała udział w konkursach wokalnych i recytatorskich. W 2009 zdobyła Grand Prix na festiwalu w Ciechocinku. W 2010 na deskach płockiego teatru grała w musicalu „Drogi życia”. Występowała też w spektaklach „Ubu Król”, „Śmierć sztuki”, „Romeo i Julia”. W 2013 w duecie „Czarno to widzę” dotarła do finału programu „Must Be the Music” w Telewizji Polsat.

Koncertuje w Polsce i za granicą W 2014 dotarła do finału Festiwalu Zaczarowanej Piosenki. W 2015 w duecie z tenorem Markiem Torzewskim śpiewała w programie TVP „Sprawa dla reportera”. Często angażuje się w akcje charytatywne, pomaga w organizacji wydarzeń kulturalnych. W 2017 otrzymała Nagrodę Prezydenta Płocka.


Jolanta Markiewicz

Jolanta Markiewicz50 lat, miejsce zamieszkania: Jastrzębie-Zdrój, rodzaj niepełnosprawności: osoba głuchoniewidoma. W latach 1986-1997 pracowała w Wydziale Zasiłków Oddziału ZUS w Rybniku. Pracę przerwała ze względu na pogarszający się słuch i wzrok.

Od 2004 prowadzi działający przy Duszpasterstwie Głuchych klub dla osób niesłyszących w Jastrzębiu-Zdroju. Dzięki niej, raz w miesiącu odprawiana jest msza w języku migowym. Osobom głuchoniewidomym pomaga w redagowaniu pism, załatwianiu spraw w urzędach, szukaniu pracy.

Bezinteresownie wspiera potrzebujących. Odwiedza chorych w hospicjum, wykonuje zabiegi pielęgnacyjno-opiekuńcze. Przez lata regularnie pomagała głuchoniewidomej kobiecie. Robiła jej zakupy, pośredniczyła w kontakcie z personelem ZOL, zorganizowała przyjazd specjalisty. Mimo słabego wzroku, pomaga osobom niewidomym jako przewodniczka. By lepiej je zrozumieć, ukończyła kurs brajla i poruszania się z białą laską. W 2017 otrzymała wyróżnienie Lady D. w kategorii aktywność społeczna.


Rafał Mikołajczyk

Rafał Mikołajczyk podczas ćwiczeń

27 lat, miejsce zamieszkania: Wrocław, rodzaj niepełnosprawności: tetraplegia. Porusza się na wózku – w 2004 doznał urazu rdzenia kręgowego w wyniku pobicia. Ukończył prawo na Uniwersytecie Wrocławskim.

Założył pierwszą na Dolnym Śląsku drużynę rugby na wózkach, w kolejnym roku dostał powołanie do reprezentacji Polski w tej dyscyplinie. W kadrze grał do 2012, reprezentował trzy kluby. W 2013 rozpoczął treningi kolarstwa ręcznego, a w 2016 zdobył Puchar Świata UCI. Jest pięciokrotnym mistrzem Polski i reprezentantem kraju.

Od 2015 pracuje w VOTUM S.A. Współtworzy tam program „Pierwsze kroki”, aktywizujący osoby z niepełnosprawnością. Pokazuje im, że po wypadku można żyć godnie i aktywnie. Pomaga dobrać sprzęt, przystosować mieszkanie i samochód. Prowadzi zajęcia motywacyjne i prewencyjne. Działa na rzecz osób bezdomnych. Jest ambasadorem akcji „odLOTTOwa jazda z OSHEE” – zachęcającej do jazdy na rowerze połączonej z zaangażowaniem społecznym.


Paweł Parus

Paweł Parus siedzi na wózku41 lat, miejsce zamieszkania: Wrocław, rodzaj niepełnosprawności: tetraplegia. W 2000 w wyniku wypadku komunikacyjnego doznał urazu kręgosłupa szyjnego. Wcześniej przez 12 lat uprawiał koszykówkę. Jest absolwentem Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.

W 2008 założył Klub Kibiców Niepełnosprawnych, jest prezesem Stowarzyszenia KKN. Klub wspiera obecnie blisko 700 osób z niepełnosprawnością. Od 2008 jest szkoleniowcem w projektach organizacji pozarządowych. Od 2011 przewodniczył Wojewódzkiej Społecznej Radzie ds. Osób Niepełnosprawnych. Konsultował przygotowania do Euro 2012. Od 2015 jest Pełnomocnikiem marszałka ds. osób niepełnosprawnych na Dolnym Śląsku.

Prowadził warsztaty w szkołach, jest reżyserem filmów dokumentalnych „Przełamywanie barier” i „Zwyciężymy”. Współpracuje z Gazetą Wrocławską. Kontroluje dostępność stadionów w Polsce. W 2016 został pierwszym w dziejach PZPN delegatem na mecze poruszającym się na wózku.


Jadwiga Rogacka

Jadwiga Rogacka

42 lata, miejsce zamieszkania: Włocławek, rodzaj niepełnosprawności: utrata wzroku. Od 1995 dyplomowana pielęgniarka. Wyszła za mąż, urodziła dwie córki. W 1998 zdiagnozowano u niej nieuleczalną, postępującą chorobę genetyczną oczu – zwyrodnienie barwnikowe siatkówki.

W 2001 przekwalifikowała się na masażystkę i biomasażystkę. Podjęła studia magisterskie na kierunku pedagogika rewalidacyjna, które ukończyła z nagrodą rektora. Podjęła pracę jako masażystka. W 2011 współzakładała Towarzystwo Pomocy Całkowicie Niewidomym „Kret”. Pomysłodawczyni wielu projektów, w tym sportowych, dla mieszkańców Włocławka.

Zdobyła uprawnienia animatora rekreacji ruchowej, instruktora sportu, sędziego bowlingu i kręgli klasycznych. Od 2002 startuje w zawodach, z jej inicjatywy reaktywowano KS „Pionek”. W bowlingu i kręglach klasycznych zdobyła wiele medali mistrzostw świata i Europy. Z sukcesami rywalizuje też z zawodnikami pełnosprawnymi. Jest też wielokrotną mistrzynią Polski w kajakarstwie.


Joanna Rogozińska

Joanna Rogozińska w czasie wycieczki w górach37 lat, miejsce zamieszkania: Warszawa, rodzaj niepełnosprawności: zespół Downa. W 1999 ukończyła edukację zdając z powodzeniem maturę. Wymagało to od niej o wiele więcej pracy i cierpliwości niż od koleżanek i kolegów z klasy.

Od ukończenia szkoły pracowała m.in. w księgarni, restauracji typu fast food, jako pomoc w przedszkolu. Jej pasje to taniec i muzyka. Od lat 90. należy do Fundacji Krzewienia Kultury Osób Niepełnosprawnych, gdzie w zespole „Mazowiacy” występuje w przedstawieniach muzycznych w całej Polsce. Dużo podróżuje po kraju i Europie.

Od lat korzysta z usług asystenta osoby z niepełnosprawnością, z którym m.in. odwiedza muzea, kina, teatry. Od kwietnia 2017 współpracuje z Fundacją Kultury bez Barier. Jest ekspertem w panelach dyskusyjnych podczas szkoleń pracowników instytucji kultury. Angażuje się też w działania Fundacji Pomocy Młodzieży i Dzieciom Niepełnosprawnym „Hej, Koniku!”, bierze udział w akcjach charytatywnych Centrum Zdrowia Dziecka.


Bartłomiej Skrzyński

Bartłomiej Skrzyński podczas lotu na paralotni

38 lat, miejsce zamieszkania: Wrocław, rodzaj niepełnosprawności: postępujący zanik mięśni, typ Duchenne. Absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie obecnie jest nauczycielem akademickim.

Pasjonat żużla i sportów ekstremalnych, a także podróży. Nie mógł być żużlowcem, więc od 1994 zajmuje się tym sportem jako dziennikarz. Pisze też o sprawach społecznych. W latach 90. współtwórca Parlamentu Młodzieży Wrocławia oraz pierwszego miejskiego wolontariatu. W 2003 wymyślił nazwę i program „W-skersi”, który przez 1,5 roku był nadawany w TVP 1. Współprowadził też magazyn „Bez barier” dla TVP Wrocław.

Od 2010 Rzecznik Wrocławia ds. Osób Niepełnosprawnych. Na co dzień pomaga mieszkańcom w sprawach indywidualnych. Pomysłodawca plebiscytu „Wrocław bez barier”. Aktywnie działa na rzecz dostępności obiektów, m.in. Portu Lotniczego, Stadionów Miejskiego i Olimpijskiego. Wrocławska „Szpilkostrada” to jego inicjatywa.


Przemysław Sobieszczuk

Przemysław Sobieszczuk na zdjęciu z rzeźbą niedźwiedzia

39 lat, miejsce zamieszkania: Katowice, rodzaj niepełnosprawności: pęcherzowe oddzielanie się naskórka (Epidermolysis Bullosa; EB). Absolwent Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu, Wydział Zamiejscowy w Chorzowie. Pracuje w dziale HR w ING Bank Śląski S.A.

Od urodzenia zmaga się z genetyczną, wrodzoną wadą skóry. Pomaga też w tej walce innym. W 2004 założył i do 2016 był prezesem Zarządu Stowarzyszenia Debra Polska Kruchy Dotyk. Był i jest liderem wielu projektów charytatywnych na rzecz dzieci chorych i z niepełnosprawnością.

Jest społecznikiem. Ma ponad 15-letnie doświadczenie w pracy z ludźmi z różnych środowisk przy wyzwaniach związanych z życiem prywatnym i zawodowym. Współpracuje z wieloma placówkami edukacyjnymi i organizacjami. Jest mówcą motywacyjno-inspiracyjnym, trenerem rozwoju osobistego, pisze też bloga „Bądź wytrwały”. Był liderem protestu przeciwko obniżeniu w 2017 stawek refundacji na specjalistyczne opatrunki dla chorych na EB.


Vlodi Tafel

Vlodi Tafel podczas gry na perkusji46 lat, miejsce zamieszkania: Warszawa, rodzaj niepełnosprawności: amputacja lewej nogi z wyłuszczeniem w stawie biodrowym. Jako nastolatek marzył o karierze piłkarskiej. Miał 14 lat, gdy po kontuzji kolana zdiagnozowano raka kości i zdecydowano o amputacji.

Ruch był jego pasją, podobnie muzyka. Wymyślił więc, że zacznie grać na perkusji, do czego tylko z pozoru potrzeba jedynie rąk. Szkoły muzyczne odrzucały podania, zawziął się jednak, uczył się prywatnie i dopiął swego. Po latach ukończył szkołę z najwyższą oceną. Dziś jest jedynym na świecie perkusistą takiej klasy, który gra z pełną protezą nogi.

Trudno zliczyć wszystkie jego wyróżnienia, występy, projekty i przede wszystkim artystów, z którymi współpracował. To krajowa czołówka – Anita Lipnicka, Robert Chojnacki, Zbigniew Wodecki, Stanisław Soyka, zespół Breakout. Jest też uznanym muzykiem sesyjnym. Dodatkowo, chętnie angażuje się w pomoc osobom po amputacjach i inne akcje charytatywne.


Małgorzata Tokarska

Małgorzata Tokarska57 lat, miejsce zamieszkania: Warszawa, rodzaj niepełnosprawności: porusza się o kulach. W 1979 podjęła studia w Pomaturalnym Studium Ekonomicznym. Dwa lata później wyjechała do college'u w Wielkiej Brytanii, by uczyć się języka.

Do kraju wróciła w 1984 i rozpoczęła pracę lektora języka angielskiego. Wychowywała też samotnie syna. Od 1991 była nauczycielką w szkole podstawowej, potem związana była m.in. z Fundacją Pomocy Matematykom i Informatykom Niesprawnym Ruchowo.

Od 2009 realizuje zawodowo życiową pasję – założyła i wciąż prowadzi pierwsze licencjonowane Internetowe Biuro Podróży dla Osób Niepełnosprawnych Accessible Poland Tour. Dzięki niej kilkaset osób miało możliwość poznać świat. Od 2012 ma licencję pilota wycieczek. Jest przedstawicielką na Polskę Europejskiej Sieci w zakresie Dostępnej Turystyki (ENAT). Występuje na krajowych i międzynarodowych konferencjach. Odwiedziła już 55 krajów świata. Prowadzi blog „Świat według kulawej blondynki”.


Adam Wala

Adam Wala52 lata, miejsce zamieszkania: Knurów, rodzaj niepełnosprawności: osoba niewidoma. Miał 8 lat, gdy zdiagnozowano u niego zwyrodnienie barwnikowe siatkówki, które doprowadziło do utraty wzroku. Zostało mu jedynie poczucie światła.

W 2009 założył koło PTTK Niewidomy Globtroter, które zrzeszało osoby niewidome i ich opiekunów. W 2010 doznał niedokrwiennego udaru mózgu, który spowodował częściowy paraliż. Po wielomiesięcznej intensywnej rehabilitacji doszedł do siebie. Postanowił wykorzystać życie do pomagania i dawania radości osobom w podobnej sytuacji. Założył nowe koło PTTK TRION (Turystyka – Rehabilitacja – Integracja Osób Niepełnosprawnych) – już nie tylko dla osób niewidomych.

Jest pomysłodawcą i współorganizatorem imprez turystycznych, kulturalnych, integracyjnych oraz szkoleń. Współdziała z wieloma instytucjami i organizacjami pozarządowymi. Powołał i prowadzi Komisję Turystyki Osób Niepełnosprawnych przy Oddziale PTTK Ziemi Gliwickiej.


Rafał Wilk

Rafał Wilk ze złotym medalem igrzysk w Rio

42 lata, miejsce zamieszkania: Rzeszów, rodzaj niepełnosprawności: paraplegia. Handbiker, były żużlowiec. Jako junior dwukrotny drużynowy mistrz Polski. W 2005 został wybrany Sportowcem i Trenerem Roku w Krośnie. Po wypadku na torze żużlowym podczas meczu ligowego (2006) porusza się na wózku.

Zaczął uprawiać kolarstwo ręczne. Jest dwukrotnym mistrzem Igrzysk Paraolimpijskich w Londynie (2012) – w wyścigu ze startu wspólnego oraz jeździe indywidualnej na czas. Cztery lata później w Rio zdobył złoto i srebro. Wielokrotny mistrz świata, zdobywca Pucharów Świata i Europy.

Ma troje dzieci. Prowadzi Fundację „Sport Jest Jeden”, poprzez którą wspiera sportowców z niepełnosprawnością. Jest twarzą akcji „Pomoc Mierzona Kilometrami”, dzięki której każda osoba może zamieniać pokonane przez siebie kilometry na wsparcie finansowe dla dzieci z niepełnosprawnością. Jego wizerunek znalazł się na znaczku limitowanej edycji Poczty Polskiej „Sukcesy polskich paraolimpijczyków”.


Elżbieta Wojdyła

Elżbieta Wojdyła z wiszącymi kwiatami zamiast włosów

58 lat, miejsce zamieszkania: Oława, rodzaj niepełnosprawności: stopień znaczny – choroba nowotworowa. Stan zdrowia jej mamy uniemożliwił Elżbiecie studia na AWF. Zaocznie uczyła się w Studium Wychowania Przedszkolnego we Wrocławiu, które ukończyła z wyróżnieniem.

W przedszkolu pracowała 8 lat. W 1987 otworzyli z mężem skup surowców wtórnych. W wieku 46 lat ukończyła kurs instruktora fitness. W 2006 zdiagnozowano u niej raka piersi. Mimo leczenia, otworzyła Centrum Odnowy Biologicznej Wellness. W 2008 stworzyła Stowarzyszenie „Zawsze Kobieta”, z myślą o wsparciu chorych na raka piersi i profilaktyce. Dzięki temu w 4 lata przebadano 3 tys. kobiet.

W 2014 stwierdzono przerzuty do kręgosłupa. Cały czas pomaga jednak chorym kobietom, motywując je do walki z chorobą. Nie kryła łysiny pod peruką – mówiła, że to włosy, które wkrótce odrosną. Organizuje koncerty, biegi charytatywne, wigilie dla osób bezdomnych i potrzebujących. Jest radną w Oławie. W 2014 otrzymała Złoty Krzyż Zasługi.


Patronat honorowy

Małżonka Prezydenta RP
Agata Kornhauser-Duda

Konkurs współfinansowany ze środków PFRON

logo Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - przejdź do serwisu partnera   

Partnerzy główni

 logo Fundacji Orange - przejdź do serwisu partnera        logo Fundacji PZU - przejdź do serwisu partnera   logo Fundacji PKO BP - przejdź do serwisu partnera

 

Partnerzy

     logo Poczty Polskiej - przejdź do serwisu partnera        logo Coloplast - przejdź do serwisu partnera

logo Roche     logo Votum SA przejdź do serwisu partnera    logo Kręgliccy restauracje i catering - przejdź do serwisu partnera

 

Patronat medialny

     logo tvp2      Logo Programu Pierwszego Polskiego Radia - przejdź do serwisu partnera       Logo portalu Niepelnosprawni.pl - przejdź do serwisu głównego portalu

 

Organizator

Logo Integracji - przejdź do serwisu Integracji

Ankieta

Kto powinien zdobyć Nagrodę Publiczności w konkursie „Człowiek bez barier 2017”?

Komentarz

  • Głosuję na Małgosię
    Mirosław
    05.11.2017, 23:31
    Jest osobą o wielkim takcie ducha i wrażliwości serca.

Dodaj odpowiedź na komentarz

Uwaga, komentarz pojawi się na liście dopiero po uzyskaniu akceptacji moderatora | regulamin
Prawy panel

Wspierają nas