UE: asystenci zamiast domów pomocy społecznej [WIDEO]

Jeszcze raz sprawdza się powiedzenie że ,,Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia,, Na pewno z punktu na którym siedzi pan Plura widok jest ładniejszy. Szkoda że wszyscy niepełnosprawni nie mogą tak jak pan mieć dobrze opłaconego asystenta, dobrej renty i choćby odrobiny pańskich przywilejów.

Panie Plura. Jestem mieszkańcem Domu Pomocy Społecznej od prawie 1970 roku ... Możemy podyskutować o systemie wsparcia osób niepełnosprawnych, który wymaga przebudowy od podstaw. W pewnych kwestach nie mogę się z panem zgodzić. Nie można zasłaniać się wysłaniem tych osób do Domów Opieki Społecznych ... Jest to czyn haniebny i nie humanitarny ... Do przytułków oddaje się niechciane zwierzęta, którymi nie ma kto się opiekować lub nie chce... Czy ktoś wie, co to jest syndrom Domów Opieki i placówek opiekuńczych? ..Dyskryminacja, dyskredytacja, poniżenia, brak szacunku dla mieszkańca i osoby podopiecznej... To jest syndrom Domów Pomocy Społecznych, który rzutuje na całokształt wszystkich placówek opiekuńczych... Bliscy osób dorosłych wiedzą, co to jest syndrom DPS-ów... Nie chcą oddawać swych bliskich do DPS-ów bo mają wybór... Gorsze jest to, że często nie ma się wyboru bo warunki nie pozwalają... Najgorsze jest jednak to, że często starzy ludzie trafiają do DPS-ów...porzuceni przez bliskich -młodych dzieci... Do Domów Pomocy Społecznych trafiają ludzie ze środowiska... odrzuceni przez społeczeństwo i Państwo... To nie jest wyjście i rozwiązanie... Czy Domy Pomocy są rozwiązaniem dobrym dla Państwa demokracji? Nie mogę się zgodzić z panem w kwestii systemu pomocy i wsparcia ... Dobrze pan wie, że w tych placówkach jest brak wsparcia indywidualnego i socjalnego. Domy Pomocy, są wykonawcami ustawy o pomocy społecznej, która ogranicza znacznie wsparcia indywidualne. Brak jest wsparcia indywidualnego: psychologicznego, socjalnego. System opieki zawiera luki prawne. Nie mogę się też zgodzić z panem w kwestii pobytu w DPSie i pracy. Niskie płace personelu, zwolnienia, braku opiekunów. Charakterystyka opiekuna – jakim powinien być opiekun osoby niepełnosprawnej i osoby starszej, opieka indywidualna i asystencka Kim jest osoba niepełnosprawna? Osobą niepełnosprawną jest osoba, która posiada zespół schorzeń, które są przyczyną jej niesprawności. To czyni ją ograniczoną ruchowo w środowisku. Osoba niepełnosprawna jest tą osobą, która jest zależna od swego opiekuna, nie rozłącznie potrzebuje jego opieki wobec jej niepełnosprawności. Można sobie zadać pytania, wiele pytań, które nurtują nas od początku cywilizacji: Kim jest człowiek niesprawny? …i czym jest ‘’Niepełnoprawność’’?? Czym jest ‘’Niepełnosprawność’’ w naszym pojęciu, już od tysiącleci? Jakże trudne pytania i odpowiedzi nie możemy wciąż uzyskać … Człowiek niepełnosprawny z niepełnosprawnością, jest Jednostka ludzka, którą określa się mianem człowieka o "nietypowym rozwoju" skupia na sobie uwagę lekarzy, psychologów, pedagogów, socjologów, polityków społecznych i coraz częściej specjalistów innych dyscyplin naukowych. W wyniku wprowadzania w życie zasad integracji, normalizacji, autonomii, równości i uczestnictwa - na ulicach, w szkołach ogólnodostępnych, w zakładach pracy, w placówkach kultury pojawili się ludzie "nietypowi", którzy dotychczas przebywali głównie w domach rodzinnych czy też wyspecjalizowanych placówkach. Ten fakt pociąga za sobą określone konsekwencje stanowiące dla wielu osób pewną potrzebę określenia różnic i podobieństw między ludźmi funkcjonującymi w danej przestrzeni życiowej. Ustosunkowanie się do zjawisk związanych z rozwojem człowieka definiowanego jako niepełnosprawnego umysłowo, fizycznie, społecznie itp pojawia się ciągle w centrum ważnych dyskusji w gronie specjalistów reprezentujących różne dyscypliny wiedzy. Wszystko to z kolei odbija się relatywnie w swoiście pojętym "zwierciadle społecznym" A zatem kim jest osoba niepełnosprawna? Jest tą osobą, która nieustannie potrzebuje wsparcia osób drugich, są nimi opiekunowie i asystenci. Wobec tego kim są opiekunowie i jakie spełniają role i kim powinni być, jako osoba towarzysząca osobie niepełnosprawnej. Jakie cechy mają i wskazania? Kim jest opiekun dla osoby niepełnosprawnej, pytanie jest dość proste, zawarte w systemie szkoleń osób z pracą z osobami niepełnosprawnymi i starszymi. To społeczeństwo jest nie do końca edukowane; pojęcie "opiekun osoby niepełnosprawnej" jest zbyt obce. Opiekun dla osoby niepełnosprawnej jest wszystkim. Jest najbliższą osobą, do której niepełnosprawny ma zaufanie, jest towarzyszem i przyjacielem, najbliższym powiernikiem i łącznikiem ze społeczeństwem. Opiekun jest tym, co chroni praw swego niepełnosprawnego i swoich, opiekun jest ważniejszy od brata, siostry, matki czy ojca. Opiekun jest ważniejszy od dyrektora i kierownika placówek opiekuńczych -opiekun jest przedstawicielem w środowisku i w społeczeństwie i w instytucjach prawnych, urzędowych. Ci, co kwestionują te akty prawne, naruszają prawa opiekunów i ON. Lecz i opiekun i osoba niepełnosprawna, mają swoją godność i wartość, nikomu nie można jej naruszać i kwestionować. Dobry stosunek pomiędzy opiekunem osobą niepełnosprawną, tworzy dobry i zażyły związek dobrą komunikację bo to opiekun zna wszystkie problemy -jest spowiednikiem mojego życia. Rozumiem i jestem rozumiany -Albowiem, jest to klucz do wzajemnych dobrych stosunków. Taką zasadę trzeba wyznawać. Kim jest opiekun dla osoby niepełnosprawnej według norm prawnych w Konwencji Praw Osób Niepełnosprawnych? Kim jest opiekun dla osoby niepełnosprawnej w Rezolucji Osób Niepełnosprawnych zawartej w ONZ? Kim jest opiekun dla osoby niepełnosprawnej w życiu prywatnym i osobistym, jakże intymnym? Kim jest opiekun dla osoby niepełnosprawnej w placówce opiekuńczej i DPSach i hospicjach i przytułkach? W polskim systemie prawnym jeszcze raczkuje ten system, gdy w innych krajach jest bardzo wdrożony. Polskie pojęcie: "opiekun" jest zbyt obce. Na podstawie zapisów Konwencji należy przyjąć zasadę, że obowiązki osobistego asystenta powinien ustalać sam zainteresowany, a tam, gdzie to konieczne – jego opiekun prawny. Cechy opiekuna: Opiekuna cechuje: emanacja empatii, dojrzałości, cierpliwości i wrażliwości na dobro drugiego człowieka. Dobór opiekuna do potrzeb osoby potrzebującej jej pomocy, jest efektem dobrej relacji pomiędzy opiekunem a osobą niesprawną. Niestety. W Polskim systemie opieki społecznej są te kryteria bardzo mocno naciągane. Jest to bardzo widoczne w placówkach opiekuńczych, DPSach i pozostałych. Brak jest opiekunów i asystentów. Ustawowo na jednego opiekuna przypada 4 – 5 osób – nie jest tak. Nie ma wsparcia indywidualnego. Brak opiekunów stwarza niedostateczną opiekę i potrzeby osób niepełnosprawnych. System opieki musi się zmienić i finanse muszą być przyznane. Brak opiekunów stanowi poważny problem, który rodzi wiele emocji osób niepełnosprawnych. Nasze Państwo powinno wszystko zrobić, by poprawić sytuację w tej płaszczyźnie, powinno znaleźć środki na ten cel. Powinno się zmienić system opieki społecznej, która bardzo ogranicza we wszystkich dziedzinach – działanie i samostanowienie Osób Niepełnosprawnych. Niestety. Zawód Asystent w Polsce zbyt młodym zawodem, od 1992 roku. Wobec innych krajów –jesteśmy daleko w tyle. DPSy bardzo opornie wprowadzają do programów współpracy z niepełnosprawnymi – powinno się do zmienić w interesie samych placówek i osób niepełnosprawnych. Dobrym sposobem, są nabory z Urzędów Pracy osób do pracy w tych placówkach –w ramach programów ‘’osób bezrobotnych’. Trafiają do DPSów dzięki temu naprawdę dobrze przygotowane osoby. Zdarza się, iż przychodzą osoby opiekunowie z cechami priorytetowymi i wykształceniem, które doskonale nadają się na opiekunów, opiekunów indywidualnych, asystentów. Placówki opiekuńcze –jak DPSy powinny wszystko zrobić, by po okresie stażu, zatrzymać te osoby lecz nie odsyłać z powodu finansowania etatu -- Potrzebą jest, wielka zmiana stereotypu rządzenia i polityki socjalnej – zmiany systemu opieki społecznej, bardzo konieczna nowelizacja- ustawy o pomocy społecznej. Mocno pan upiększa wizerunek placówek opiekuńczych. Musiał pan mieć wyjątkowe życie bo zwykli mieszkańcy i ich opiekunowie borykają się z ogromem problemów. Dziękuję.

tytuł jest fragmentem Pana tekstu. Otóż Panu się inaczej w Domu Opieki żyło gdyż były to dawne czasy. Dzisiejsze czasy : kłamliwej, podstępnej, wrednej, dyskryminacyjnej demokracji są temu winne że Niepełnosprawni są podzieleni na grupy i jednych oszuka drugim da.

Sam mieszkam w DPS i usiłuję, żyć jak najbardziej samodzielnie. Przez pewien okres życia DPS spełnił swoją rolę. Teraz mógłbym żyć w miarę samodzielnie, ale realia życia (głównie finansowe) są takie , że jest to niemal niemożliwe. OPS dopłaca do mojego pobytu ponad 2000 zł , a niestety nie może mnie wesprzec w żaden sposób gdybym chciał się usamodzielnić. Takie przepisy..... Pozdrawiam