Będzie praca z 1.3

PFRON, udziela środki, algorytmem, dla niepełnosprawnych. Zatrudnia rzeszę specjalistów, którym trzeba zapłacić. Jednak te środki, kierowane są do samorządów, gdzie też pracują ludzie, którym trzeba zapłacić, a te dopiero kierują je do poszczególnych osób !, a sam PFRON, praktycznie nie ma kontroli nad tymi środkami. Czyli z pieniędzy dla ON, opłaca się urzędników samorządowych, tym samym pomniejszając pulę pieniędzy dla ON. Czy to logiczne ?, w pewnym sensie TAK. Trzeba dać, koszten ON, zarobić "krewnym królika", czyli zatrudnionym w samorządach. Czy PFRON-owi brakuje specjalistów, chyba mie. Nasuwa się pytanie, czy znowu kosztem ON, nie zarabiają "pośrednicy" ??. Oczywiście dla dobra ON !!.

Analizując wysokość udzielonych przez PFRON dofinansowań na realizację w 2009 r. zadań zlecanych widać jasno, że Integracja opracowała b.dużo programów edukacyjnych o wartości ponad 4 mln zł. Tak więc nie ma racji Marcin gdy utyskuje, że 'Integracja' rozumiana jako stowarzyszenie, nic albo b.mało robi na rzecz ON. Poniżej wykaz tegorocznych zamierzeń 'Integracji' wg info na stronie www.pfron.org.pl STOWARZYSZENIE PRZYJACIÓŁ INTEGRACJI WARSZAWA - "PROMOCJA AKTYWNOŚCI SPOŁECZNEJ I ZAWODOWEJ OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ ORAZ DZIAŁAŃ PODEJMOWANYCH NA RZECZ ŚRODOWISKA OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ" 303 460,88 zł STOWARZYSZENIE PRZYJACIÓŁ INTEGRACJI WARSZAWA - "PROMOCJA ZATRUDNIENIA OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIAMI W SEKTORZE MAŁYCH I ŚREDNICH PRZEDSIEBIORSTW (MSP)" 489 281,03 zł STOWARZYSZENIE PRZYJACIÓŁ INTEGRACJI WARSZAWA - "SPRAWNI W PRACY - AKTYWIZACJA ZAWODOWA OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ" 586 698,75 zł STOWARZYSZENIE PRZYJACIÓŁ INTEGRACJI WARSZAWA - "SZKOLENIA ZAWODOWE, WARSZTATY AKTYWIZUJĄCE ZAWODOWO ORAZ GRUPY ROZWOJU DLA OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ" 523 432,22 zł STOWARZYSZENIE PRZYJACIÓŁ INTEGRACJI WARSZAWA - "PORTAL INFORMACYJNY DLA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH WWW.NIEPELNOSPRAWNI.PL" 555 804,79 zł STOWARZYSZENIE PRZYJACIÓŁ INTEGRACJI WARSZAWA - "MAGAZYN "INTEGRACJA" I DODATKI TEMATYCZNE" 1 144 069,89 zł STOWARZYSZENIE PRZYJACIÓŁ INTEGRACJI WARSZAWA - "PUBLIKACJE PODNOSZĄCE WIEDZĘ OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ ORAZ ŚWIADOMOŚĆ SPOŁECZNĄ NA TEMAT ŚRODOWISKA OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ I JEGO SPECYFIKI" 345 630,20zł STOWARZYSZENIE PRZYJACIÓŁ INTEGRACJI WARSZAWA - "POLSKA BEZ BARIER - KAMPANIA SPOŁECZNA NA RZECZ DOSTĘPNOŚCI MIAST DLA OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ" 300 400,53 zł

Pamiętajcie niepełnosprawni przyjaciele, że nie ma takich ludzi albo jest ich naprawdę garstka, którym tak naprawdę zależy na naszym dobru. Organizacje działające na rzecz ON krzyczą teraz na Prezydenta że nie podpisał noweli byśmy mogli zarabiać bez ograniczeń. Na forum wielu portalu wielu krzyczało że chce protestować czy zbierać przepisy, Ci ludzie co tak krzyczeli popierają obecny rząd (zabrać biednemu, dać bogatemu). Pytam się Ludzi z Integracji, fundacji i stow. zajmującymi się (niby) naszym dobrem, dlaczego wszyscy razem nie usiądziecie do utworzenia wspólnego programu (lewicowo-prawicowo-liberalnego) tak abyśmy nie czuli się pokrzywdzeni, byśmy mogli godnie funkcjonować. W ub. roku UE głośno mówiła o nowych przepisach ws. ON. i są przepisy pozostawiające nas na bruku. Czy Polska może być inna? równa? czy już musimy być posłuszni Urzędasom Brukselskim??

jestem osobą niepełnosprawną umysłowo lecz dużo potrafie zrobić ale zdlatego że mam rente psychiatryczną nikt nie chce ze mną rozmawiać a co dopiero zatrudnić. więc po co mam się szkolić. Nawet firma w ktrórej pracowałem pare m-cy lecz musiałem iść na zwolnienie już mmnie nie chce. A zatrudnia ponoć tylko umysłowo chorych. i Co mam robić . żyć za 500 zł renty, czy umrzeć.

Ciężka dola moderatora chronić IDOLA cenzora.

WSTYD! BZDUROEDUKACJA ZA OGROMNE PIENIĄDZE SŁUŻY TYLKO ORGANIZATOROM TYCHŻE - ileż będzie pracy dla zamkniętego kręgu edukatorów, ileż powstanie makulaturo-sprawozdań z umów o dzieło i autorskich. GDYBY TU KOMUŚ NAPRAWDĘ ZALEŻAŁO NA PRACY ON TO Z TYCH PIENIĘDZY UTWORZONO BY CO NAJMNIEJ 500 STANOWISK PRACY PO 20.000 ZŁ KAŻDE /super komp, skaner, drukarka, kopiarka itp/ I WTEDY 500 ON ZNALAZŁO BY PRACĘ /wnosząc z sobą do firmy ww. sprzęt/ I BYŁO BY O.K. ALE TO NIE PO DRODZE ORGANIZATOROM PROGRAMU WIDZĄCYCH TYLKO SWOJE INTERESY

zadnej poracy ani praktyk nie bedzie. Grupa cwaniaczkow wymyslila sobie jakies warsztaty zeby wziasc kaske z uni!!

PROCENT OSÓB, Z TEJ GRUPY, ZNALAZŁO ZATRUDNIENIE, W OPARCIU O UMOWĘ O PRACĘ, NA CZAS DŁUŻSZY NIŻ PÓŁ ROKU. Tak postawione pytanie mogłoby, w miarę wiarygodnie, ukazać SENS TAK PROWADZONYCH SZKOLEŃ !. Warto by też wiedzieć, ILE TE SZKOLENIA KOSZTOWAŁY ?. "Popełniłem" już nie jednen komentarz na tym forum. Pozwalam sobie na następny. Około 1,5 roku temu, z gdańskiego PUP-u, otrzymałem skierowanie na kurs komputerowy, pt. "Zaawansowana obsługa komputera, telepraca". Kurs finansowany był przez PFRON, a jego koszt nie był mały. Na "moim kursie", szkolono trzy osoby. Prowadził go znakomity fachowiec i nauczyciel,nie szczędzący trudu i czasu, by chcącego czegoś nauczyć !!. Nie wymieniam nazwiska, bo być może prowdzący by sobie tego nie życzył. A niech to, nazywa się Marcin Kawa. Kurs ukończyłem z wynikiem pozytywnym. Znalazłem sobie ową "telepracę", jednak na przeszkodzie w jej podjęciu, stanął brak właściwego sprzętu. Mój jest niestety przestarzały, a pracodawca nie był zainteresowany kupnem, dla mnie, innego. Twierdził że ma tylu chętnych, z nowoczesnym komputerem, że moja oferta nie jest dla niego interesująca. Wystąpiłem do gdańskiego MOPS-u, by z środków PFRON-u, w ramach programu, dofinansował mi zakup potrzebnego, do komunikowania oraz pracy, sprzętu. Pomimo wielokrotnie składanych wniosków o przyspieszenie dofinansowania, odpowiedziano mi, że wniosek zostanie rozpatrzony za....1,5 roku. OCZYWIŚCIE PRACY NIE PODJĄŁEM !!. WYDANE, NA MOJE SZKOLENIE, ŚRODKI ULEGŁY ZMARNOWANIU !!!. PROSIŁEM O POMOC, DYR. POMORSKIEGO ODZIAŁU PFRON-u. Pan dyr, pomimo bardzo pozytywnego, do mojej osoby, nastawienia, NIEWIELE MÓGŁ MI POMÓC !. "SIEDZĘ" W DOMU Z MOJĄ 556-ZŁOTOWĄ RENTĄ, UMIARKOWANYM STOPNIEM NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI I ...DALEJ SZUKAM PRACY. TERAZ ZNALAZŁEM, W CHARAKTERZE INSTRUKTORA NAUKI JAZDY SAMOCHODEM, Z GWARANCJĄ ZATRUDNIENIA, PO POZYTYWNYM UKOŃCZENIU KURSU, DLA INSTRUKTORÓW. ZŁOŻYŁEM ODPOWIEDNIE WNIOSKI. CZY OTRZYMAM KONIECZNE SKIEROWANIE NA KURS.. NIE WIEM. CZY "PRZEJDĘ" KONIECZNE BADANIA LEKARSKIE, TEŻ NIE WIEM. POZOSTAJE MI DALSZE CZEKANIE, ZADŁUŻANIE SIĘ, I WIARA W SUKCES. O KOSZTACH, JAKIE PONIOSŁEM I PONOSZĘ, NA SZUKANIE PRACY, NIE WSPOMINAM !!!, ALE ZAPEWNIAM IŻ NIE SĄ ONE MAŁE, TYLE ŻE KOGO TO OBCHODZI. " BĘDZIEMY POMAGAĆ PRACODAWCOM" !!!!. POWIERZIAŁ PREMIER PAWLAK. A RESZTA...RESZTA JEST MILCZENIEM. CZY TO " MILCZENIE OWIEC" ???.

czy wypłacany pracownikowi miesięczny ryczałt samochodowy z tytuł używania własnego samochodu do celów służbowych, powoduje zawieszenie renty socjalnej ?

Wydają miliony na szkolenia i słusznie, ale i tak na końcu wszystkiego jest głupi przepis że osoba niepełnosprawna może dorobić sobie tylko max. 630 zł netto.

Jestem za takimi programami, to nie są pieniądze wydawane na próżno. Mam męża tak samo rozgoryczonego jak większość piszących komentarze, ale jeśli nie będziemy nic robili by zauważono problem niepełnosprawności to do niczego nie dojdziemy. Czy naprawdę chcecie życ zamknięci w domach bez szansy? A może lepiej przestać marudzić o swoich brakach i skupić sie na swoich możliwościach. Mówię to jako żona osoby niepełnosprawnej więc z bliska obserwuję zmiany jakie zachodzą z roku na rok w widzeniu świata. Życzę wszystkim by podnieśli głowy nawet kiedy jest źle i wychodzili do ludzi. Pozdrawiam.

bez nadziejne czekanie:(((

Szkolić ale po skończonym szkoleniu musi być zapewnione zatrudnienie , anie ciąg dalszy brak pracy.Jest masa ludzi niepełnosprawnych w stopniu znacznym bez pracy i to dlanich powinno się robić wszystko aby podjęły prace.

Mam 54 lata, umiarkowany stopień, tzw. "wyższe" i cały szereg uprawnień. Jestem zarejestrowany, jako poszukujący pracy, blisko 2 lata. Przystąpiłem do programu "SZKOLEŃ". Pojechałem do sąsiedniego miasta, by ....podpisać, wydrukowany komputerowo, kwestionariusz osobowy. 3,5 godz. jazdy, wizyta... 10 minutowa. Po 3-ech tygodniach, wizyta u psychologa i doradcy zawodowego. Obydwie Panie, nieco młodsze od mojej córki, bardzo miłe, ale o kompetencjach..nie chcę się wypowiadać. Generalnie, dowiedziałem się że: pracy trzeba szukać, wierzyć w siebie i być dobrej myśli, oraz że program się rozwija i już dwie panie znalazły pracę, jedna jako szatniarko-sprzątaczka, druga w telemarketingu. Po misiącu, kolejne zaproszenie do miłych dziewczyn. Pytam czy mają mi coś do zaproponowania. Odpowiedź, nie, ale program przewiduje konieczność odbycia ileś takich spotkań, tak został skonstruowany. Odmówiłem, przystępując do programu nikt mnie o tym nie poinformował, brak dla mie jakichś sensownych propozycji, pracy szukam, wierzę w siebie, tylko z tą "dobrą myślą", po latach bezskutecznego szukania, dość kiepsko. Rozumiem że ja, zmej "renciny", mam ponosić koszty dojazdu, wysłuchiwać komunałów, by organizacja spełniła warunki otrzymania grantu. WIĘC KTO TU JEST DLA KOGO ???. Program organizowany był poprzez Caritas.

To prawda,że robimy szkolenia z PFRONU oraz PUP, które nie gwarantują znalezienia żadnej pracy osobom niepelnosprawnym-tak było w ubiegłym roku zrobiłam dwa kursy "Nowoczesna obsługa biura" oraz "zarządzanie kadrami i płacami w przedsiębiorstwie".Skończyły sie kursy końcem października,pracy do dzis nie mogę znaleźć,przekwalifikowałam się dlatego,że po 24 latach pracy nie mogę wykonywać dalej mojego zawodu krawcowej ze względu na stan zdrowia po przebytych operacjach kręgosłupa.posiadam niepełnosprawność od 1991r stopnia lekkiego-niestety mimo składania w bardzo wielu miejscach aplikacji o pracę jak dotąd nie znalazłam jej.Zero zainteresowania ze strony pracodawców-nipełnosprawny człowiek nie jest im potrzebny.W zwiazku z tym chciałam teraz podjąć naukę w szkole średniej aby uzupełnić swoje wykształcenie,jestem bezrobotną bez prawa do zasiłku.Zwróciłam się z tą sprawą do Biura Pracy w Chojnowie powiedziano mi ,że jestem w wyjątkowej sytuacji bo mam grupę i chorobę i wykształcenie zawodowe kierunkowe więc nie mogą mi zrefundować kosztów na opłatę szkoły.Pytam to po co kierują na kursy,które też kosztują pieniądze i marnują sie bo pracy nie dostajemy.Niech wreszcie ktoś mądry zastanowi się nad tym i zaczną poważnie myśleć o ludziach poszkodowanych w chorobie, którzy naprawdę chcą pracować-i muszą z czegoś żyć mieć na leki niezbędne.Czym zwinili że są po części niepełnosprawni??

szukam pracy od sierpnia 2008 r a mam niepełnosprawność w stopniu lekkim(widzę jednoocznie)-co dopiero osoby o Gr.I,II-przeciez to nierealne.

Fotkę zostawię bez komentarza wystarczy spojrzeć. Podjęcie czy kontynuacja nauki się uda ponieważ tu jest najmniej barier jak to się szumnie nazywa. Hm co do zatrudnienia i stażu czy praktyk słabo to widzę, a raczej wcale. Powód jest prosty źle się zabieracie za to. Powinno być tak, że: 1.Uświadomienie pracodawcom, że osoby z niepełnosprawnością są zdolne do pracy. 2.Ułatwić/przyśpieszyć pracodawcom dostęp do refundacji mówiąc kolokwialnie wypłat. 3.Przyśpieszyć wydawanie decyzji w sprawach formalnych. 4. skończyć z tym podziałem na pełnosprawnych i niepełnosprawnych. (taki przykład porównawczy: aryjczycy i żydzi) Wiadomo co dalej(eutanazja) 5.Pracodawca jest skłonny dać pracę. Tylko jaką stróż, magazynier lub inne fizyczne zajęcia. Rzadko się zdarza aby w PUP-ie były oferty z wyższej pułki albo średniej.Wiadomo, że ta instytucja to relikt przeszłości i pracy dzięki niej się nie znajdzie, a praca tam polega na sprawdzeniu kilku papierków i wypiciu dzbana kawy bo z nudy przecież można zasnąć. 6. Jeden z ważniejszych jak można podejmować decyzje o niepełnosprawnych bądź też w ich sprawach bez nich. Nic o nas bez nas jak głosi hasło jednej z dawnych partii. Oszczędzę wam dalszych wytknięć. Widzę tu po prostu kilka lobii (czytaj grup interesów które przejmują całą tą kasę dla siebie i może z 10% osób z niepełnosprawnością będzie miało pracę co zostanie ogłoszone sukcesem. Autor pozostający od ponad roku bez pracy będący osobą z niepełnosprawnością jak mówi ustawa wyśmiewający wasze przywary. Zegna się z Państwem bo wie że, i tak dzięki wam nie będzie miał pracy. Autor mówiący o sobie w 3 osobie.

Chciałbym to widzieć jak dostaję pracę bo od 3miesięcy szukam i nic......

Wątpię ,że do mojej małej miejscowości dotrze ten program....

Jest wiele grup mających problemy ze znalezieniem zatrudnienia.Koncentrowanie sie na jednym czynniku (np. niepelnosprawnosci) nie rozwiazuje problemu. Wszelkie programy wspierajace powrot do pracy nie powioda sie bez wsparcia pracodawcow i ich checi inwestowania w ludzi. Znam wiele osób niepelnosprawnych, którym udalo sie znalezc zatrudnienie i pracodawcow, ktorzy doceniaja ich prace...Wszystko zatem zalezy od ludzi-zaufania sobie i dania szansy.

Gratuluje optymizmu p.Szymonikowi.Kwota calkiem,calkiem.Jednak najpewniej znow zostanie pochlonieta przez operatywnych szkoleniowcow z fundacji ktore prowadza takie szkolenia.Aby pracodawcy chcieli nas zatrudnic musza miec czytelne przepisy. Odbylem kilka rozmow w sprawie zatrudnienia mnie ale wlasciciel firmy po konsultacji ze swoja ksiegowa odmawial mowiac ze nie chce klopotow z odzyskaniem pieniedzy ktore wyda na stworzenie mojego stanowiska pracy,skladki ZUS itp.Zwroty sa nieterminowe.J.M.

.......trele morele pieknie tylko brzmi a co to jest 1500 osob na cala polske!!!!!!!

A w ogóle to ciekawe jak znaleść się w tej grupie 1500 niepełnosprawnych...Może ktoś wie???

Chciałbym to widzieć jak dostaję pracę bo od 3miesięcy szukam i nic... Może to dlatego że na wózku jeżdżę i ludzi to zraża

Witam,wydaje się , że od sympozji i szkoleń pracy dla niepełnosprawnych nie przybędzie, co najwyżej ,to osoby prowadzące firmy szkolące będą mogły więcej zarobić!!! W ślad za szkoleniami powinno iść realne zatrudnienie niepełnosprawnych, po prostu szkolić, ale tylko pod konkretne zatrudnienie, jeżeli wędzi odwrotnie, to nie ma sensu. POZDRAWIAM Stanisław.....

Już wysłałam ten tekst jako komentarz do innego tekstu ale tutaj pasuje jeszcze lepiej..... uśmiać się albo popłakać wypada tylko: już nie mogę czytać o wsparciu i przygotowywaniu do pracy w ramach "pseudoProgramów". Ile osób tak naprawdę uzyskało pracę dzięki wydatkowaniu tak olbrzymich kwot na ich realizację? A jak wygląda realizacja tych programów miałam okazję zaobserwować w 3 konkretnych przypadkach, a o innych podobnych nasłuchałam sie niemało... Porażka poprostu... Najważniejszy katering, wycieczka, albo pobyt w drogim ośrodku na turnusie. Rozmowy z psychologiem, doradcą zawodowym... hmm... dobrze żeby wiedzial jeszcze co robić. I taki obraz z tych szkoleń mi wyłania się: niepełnosprawni zadowoleni, bo spędzili fajnie czas, odpoczęli względnie wyrwali się z domu, ludzie realizujacy program zarobili niezłe pieniądze, PFRON i EFS wydał pieniadze na szczytny cel - tylko dlaczego w ten sposób? Proponuję monitoring efektów, czyli zbadanie ile osób zaczęło pracować dzięki takim programom i nie popełniać błędów wkładajac środki w zbyt często w próżnię. Ilu niepełnosprawnych mogłoby za nie gdyby istaniały inne indywidualne kryteria wsparcia znaleźć i utrzymać pracę? Wielu, naprawdę wielu... Z osób ok. 140, które znam i które brały udział w tego typu programach nie pracuje ani jedna!!! a kilku niepełnosprawnych, którzy kierujac się własną motywacją i z pomocą znajomych, choćby np. w dowozie na miejsce pracuje, uczy się i żyje normalnie, tylko trudniej bo bez wsparcia...

Jestem osobą niepełn0osprawną II ogólnie. Jako osoba niepełnosprawna pracowałem już w dwóch firmach. Można robić dużo ale kiedy się kończy dofinansowanie to szukaj pracodawcy. Jestem informatykiem, buduję serwisy internetowe i wspomagam pracę sprzętu. Zajmuję się też szkoleniem osób sprawnych i niepełnosprawnych. Mam wyższe wyk. i 10 lat stażu.

kolejne idiotyczne dzialania pfron i organizacji pozarzadowych. szkoda kasy, lepiej ustanowiic osobistych asystentow. zaloze sie ze i tak nie bedzie zadnych efektow. ja juz kolejne studia robie ze studenta bo na prace niemam szans, przynajmniej rehabilitacji mam na koszt panstwa.