Przejdź do treści głównej
Lewy panel

Wersja do druku

Program wsparcia rodzin. Doradźmy rządowi!

07.10.2016
Autor: Redakcja, fot. Freeimages.com
Trzy megafony

Premier Beata Szydło zapowiedziała powstanie w 2017 r. programu wsparcia dla rodzin wychowujących dzieci z niepełnosprawnością. Rodzice, podpowiedzcie rządowi, co jest najważniejsze. Wypowiedz się i Ty!

6 października 2016 r. premier Beata Szydło zapowiedziała w Sejmie m.in. powstanie programu wsparcia dla rodzin wychowujących dzieci z niepełnosprawnością. Miałby on zacząć funkcjonować od 2017 r.

- Do końca roku przygotujemy program, który zostanie przedstawiony Wysokiej Izbie, wsparcia dla rodzin i dla matek, które zdecydują się na urodzenie i wychowanie dzieci z tzw. trudnych ciąż, program wsparcia dla rodzin, które wychowują dzieci niepełnosprawne, program wsparcia dla kobiet, które zdecydują się donosić ciążę i urodzić dziecko nawet w najtrudniejszych dla siebie sytuacjach, zarówno jeśli chodzi o wszystkie kwestie związane z opieką zdrowotną, opieką prenatalną, jak i później, w opiece nad urodzonym dzieckiem – zapowiedziała Beata Szydło.

Dodała, że projekt ustawy dotyczącej programu zostanie przedstawiony do końca bieżącego miesiąca.

- Zapraszam wszystkie kluby, nawet tych z państwa, którzy chcą liberalizować prawo aborcyjne, żebyście wzięli udział w pracach nad tym projektem – zachęciła do współpracy szefowa rządu.

Premier Beata Szydło na mównicy, za nią flagi Polski
Premier Beata Szydło zapowiedziała w Sejmie, że do końca października ma powstać projekt programu wsparcia m.in. rodzin z dziećmi z niepełnosprawnośćią, fot. P. Tracz/KPRM [Public domain], via Wikimedia Commons

Podpowiedz rządowi

Zaangażowanie rządu i apel do klubów parlamentarnych cieszą. Któż jednak lepiej zna problemy rodziców dzieci z niepełnosprawnością niż oni sami?

Dlatego zwracamy się do Was, rodziców i opiekunów prawnych. Podpowiedzmy wspólnie rządowi, jak ten program powinien wyglądać, co jest najważniejsze dla rodzin wychowujących dzieci z niepełnosprawnością, na czym rząd powinien się skupić w pierwszej kolejności.

Dlatego chcemy do 16 października 2016 r. zebrać Wasze opinie, a także poprosić o nie przedstawicieli organizacji, działających na rzecz rodzin z dziećmi z niepełnosprawnością, i przesłać je rządowi.

Co dokładnie zrobimy?

Proponujemy Wam opisanie najważniejszych kwestii w trzech krótkich punktach (do ok. 1,5 tys. znaków). Pozwoli to przekazać rządowi skondensowane, konkretne informacje, co zwiększy możliwość wzięcia ich pod uwagę.

Wasze postulaty chcemy bowiem przesłać rządowi oraz Ministerstwu Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, które będzie koordynować prace nad zapowiedzianym przez premier Beatę Szydło programem.

Wiemy, że dyskusjom o systemie wsparcia (lub jego braku) towarzyszą duże emocje i wcale się temu nie dziwimy. Apelujemy jednak o tzw. parlamentarny język wypowiedzi oraz skupianie się na przyszłości i możliwościach. Opublikujemy jedynie merytoryczne uwagi, które nie będą nikogo obrażać.

Nasze zasady są więc bardzo proste

  1. wskaż trzy najważniejsze sprawy do uregulowania,
  2. postulaty powinny być merytoryczne, opisane krótko „parlamentarnym” językiem,
  3. należy podpisać się swoim imieniem i nazwiskiem.

Wasze wypowiedzi, spełniające ww. warunki, otrzymane przez nas do 16 października 2016 r., prześlemy do Kancelarii Premiera, Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej oraz Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych. Opublikujemy je także na naszym portalu.

Uwagi można wpisywać w komentarzu pod tym artykułem lub przesłać nam mailem na adres: redakcja@niepelnosprawni.pl

Weź udział w dyskusji!

Nie pozwól, by inni decydowali za Ciebie!

Czekamy na Twoje postulaty!

Komentarz

  • Wieloopiekun
    Grażyna
    12.10.2016, 10:02
    Opiekuję się obecnie synem z autyzmem (chodzi do szkoły w godz. 8-13, trzeba go zaprowadzić i odebrać, świetlica szkolna nie widzi możliwości przyjęcia dziecka, w wakacje jechać możemy tylko na turnus terapeutyczny albo rehabilitacyjny, na półkolonie muszę przychodzić z dzieckiem). Chętnie dorobiłabym chałupniczo, gdy dziecko idzie spać, albo przez 2-3 godziny do południa. Mieszkam na wsi i niestety dojazd gdziekolwiek zajmuje cały mój "wolny czas". Piszę w cudzysłowiu, bo oprócz syna mam też pod opieką ojca z 1 grupą inwalidzką przyznaną dożywotnio. Porusza się po domu parę kroków gdy się lepiej czuje. Oprócz tego mam młodsze dziecko pod opieką psychologa i psychiatry, w trakcie diagnozy. Mąż nas zostawił. Sama opiekuję się tą trójką. Świadczenie i 500+ nie starcza, ojciec nie płaci alimentów. 1. Potrzebny jest program wsparcia zatrudnienia na część etatu, w domu, żeby opiekunowie ON nie czuli się osobami szóstej kategorii oraz programy nauki na odległość. Świadczenie pielęgnacyjne jest jedyną formą państwowego haraczu, przy którym nie można dorobić ani grosza, a przy obciążeniu opieką nie ma ani czasu ani sił na pełne zatrudnienie, ale godzinę- dwie można by poświęcić na coś poza opieką, żeby nie zwariować 2. Wsparcie psychologiczne dla opiekunów (zapobieganie wypaleniu i depresji) 3. Program pilnej ściągalności alimentów jeśli dotyczą one ON 4. Wsparcie dla osób opiekujących się więcej niż jedną ON (teraz jeśli jest dwoje dzieci z niepełnosprawnością to może być na świadczeniu dwoje rodziców, ale najczęściej z dziećmi zostaje matka i za 1300 musi zapewnić wszystko dwójce albo trójce dzieci niepełnosprawnych - nie ma szansy na terapię, rehabilitację spełniającą potrzeby dzieci, więc ich zaburzenia są większe i bardziej obciążające podatników gdy dorosną.

Dodaj odpowiedź na komentarz

Uwaga, komentarz pojawi się na liście dopiero po uzyskaniu akceptacji moderatora | regulamin
Prawy panel

Wspierają nas