Dyscypliny Rio 2016: strzelectwo

06.09.2016

Autor: Adrian Lipiński, fot. Robert Szaj

Mężczyzna na wózku celuje do tarczy z pistoletu

Paraolimpijski debiut tej konkurencji przypadł na 1976 r. W Toronto rywalizowano wówczas w zaledwie trzech konkurencjach. Cztery lata później było ich jedenaście, zaś osiem lat później – aż 29. Ograniczono ten rozrost. Od Sydney program paraolimpijski składa się z dwunastu konkurencji strzeleckich.

Zasady strzelectwa osób z niepełnosprawnością

Każda z konkurencji składa się z dwóch części: eliminacji i finału. Aby dostać się do walki o medale, należy być w najlepszej „ósemce” eliminacji. Zwycięzcą jest zawodnik z największa liczbą punktów w finale.

Konkurencje różnią się m.in. liczbą oddanych strzałów (20-60, w finale: 10) i czasem, przeznaczonym na każdą serię strzałów. Strzelając z pistoletu, celuje się do tarczy z odległości 50, 25 i 10 m. Gdy strzela się z karabinka, odległość do celu wynosi 50 lub 10 m.

W programie przewidzianych jest po trzy konkurencje męskie, trzy kobiece oraz sześć wspólnych. Jedynie dwie przewidziane są dla kat. SH2 (patrz: niżej).

W strzelectwie na Igrzyskach Paraolimpijskich rozgrywa się konkurencje:

R1 – karabinek pneumatyczny stojąc – mężczyźni – klasa sportowa: SH1 – liczba strzałów: 60, odległość: 10 m
R2 – karabinek pneumatyczny stojąc – kobiety – klasa: SH1 – liczba strzałów: 40 – odległość: 10 m
R3 – karabinek pneumatyczny leżąc – mieszana – klasa: SH1 – liczba strzałów: 60 – odległość: 10 m
R4 – karabinek pneumatyczny stojąc – mieszana – klasa: SH2 – liczba strzałów: 60 – odległość: 10 m
R5 – karabinek pneumatyczny leżąc – mieszana – klasa: SH2 – liczba strzałów: 60 – odległość: 10 m
R6 – karabinek dowolny leżąc + finał – mieszana – klasa: SH1 – liczba strzałów: 60 – odległość: 50 m
R7 – karabinek dowolny stojąc, klęcząc, leżąc 3x40 – mężczyźni – klasa: SH1 – liczba strzałów: 40 leżąc, 40 stojąc, 40 klęcząc – odległość: 50 m
R8 – karabinek sportowy stojąc, klęcząc, leżąc 3x20 – kobiety – klasa: SH1 – liczba strzałów: 20 leżąc, 20 stojąc, 20 klęcząc – odległość: 50 m
P1 – pistolet pneumatyczny – mężczyźni – klasa: SH1 – liczba strzałów: 60 – odległość: 10 m
P2 – pistolet pneumatyczny – kobiety – klasa: SH1 – liczba strzałów: 40 – odległość: 10 m
P3 – pistolet sportowy 2x30 – kobiety + mężczyźni (open) – klasa: SH1 – liczba strzałów: 60 – odległość: 25 m
P4 - pistolet dowolny – kobiety + mężczyźni (open) – klasa: SH1 – liczba strzałów: 60 – odległość: 50 m

Kobieta mierzy do tarczy z karabinka
fot. Robert Szaj

Kategorie niepełnosprawności w strzelectwie

W strzelectwie biorą udział zawodnicy z niepełnosprawnością ruchową:

SH1 – osoby, które poruszają się wyłącznie na wózkach inwalidzkich, zawodnicy mogą stać, ale nie mogą wtedy korzystać z dodatkowego wsparcia. W przypadku zawodników SH1 z amputacją rąk dozwolone jest trzymanie karabinka w protezach.
SH2 – osoby, które potrafią stać, ale nie mają możliwości oddania strzału w pozycji stojącej, używający podpórek pod karabinek.

Polskie sukcesy

Polskim debiutantem w tej dyscyplinie był występ Waldemara Andruszkiewicza w Sydney w 2000 r. Nasz reprezentant zajął 28. miejsce w karabinie dowolnym SH1. Od tamtej pory mamy swoich przedstawicieli na kolejnych Igrzyskach Paraolimpijskich. Najlepiej jednak biało-czerwoni spisali się w Londynie.

W stolicy Wielkiej Brytanii wielkie emocje przysporzył nam finał pistoletu pneumatycznego SH1 z odległości 10 m. Wojciech Kosowski wygrał eliminacje z najlepszym wynikiem, w finale jednak zajął siódme miejsce. W pistolecie dowolnym w rywalizacji mieszanej zajął piąte miejsce w kwalifikacjach, zaś w finałowej rozgrywce również zajął siódmą lokatę. Na takiej samej pozycji w karabinku w trzech pozycjach uplasowała się Jolanta Szulc.

Jak będzie w Rio?

Naszymi reprezentantami w strzelectwie sportowym będą Szymon Sowiński i Filip Rodzik. Zwłaszcza drugiego z Polaków stać na sukces, jednak w tak nieprzewidywalnej dyscyplinie trudno o obstawianie wyników. Finał byłby znakomitym wynikiem, bo do tej pory, jak pisaliśmy wyżej, udało się to tylko dwójce naszych zawodników.