Dwa miliony niepełnosprawnych sportowców

Dwa miliony niepełnosprawnych sportowców – o przygotowaniach do Igrzysk i sporcie osób niepełnosprawnych w Chinach opowiada ambasador tego kraju Sun Rongmin.

Redakcja niepełnosprawni.pl: Ile osób niepełnosprawnych mieszka w Chinach i jak wiele z nich uprawia sport?

Sun Rongmin: Według najnowszej ankiety, do dnia 1 kwietnia 2006 roku w Chinach mieszkało 82,96 mln niepełnosprawnych, co stanowiło 6,34% całej populacji.

Dzieje chińskich ludowych dyscyplin sportu są bardzo długie. Podobnie ma się sprawa ze sportem niepełnosprawnych. Od blisko sześćdziesięciu lat istnienia Chińskiej Republiki Ludowej, dzięki wsparciu rządu i społeczeństwa, ma miejsce stosunkowo szybki rozwój tego rodzaju działalności. Masowa aktywność sportowa osób niepełnosprawnych stale wzrasta. Podnosi się też jej poziom, poprawiają się metody treningu, pojawia się coraz więcej sprzętu sportowego. Osoby niepełnosprawne zaczynają się zajmować coraz większą liczbą dyscyplin. Prowadzone są coraz szersze badania naukowe. Pod wieloma względami widać wyraźne postępy. W Chinach kolejno powstawały trzy wielkie organizacje, zrzeszające niepełnosprawnych sportowców: Chiński Komitet Paraolimpijski, Chińskie Olimpiady Specjalne oraz Chiński Związek Kultury Fizycznej Głuchoniemych. Mobilizują one niepełnosprawnych do masowego uprawiania sportu i udziału w zawodach, a także organizują i kierują stosownymi imprezami sportowymi. Obecnie w Chinach mamy już dwa miliony niepełnosprawnych sportowców, w tym półtora miliona paraolimpijczyków, pół miliona uczestników olimpiad specjalnych i sześćset tysięcy sportowców głuchoniemych.

W roku 1984 w VII Paraolimpiadzie w Nowym Jorku po raz pierwszy wzięła udział chińska reprezentacja, złożona z dwudziestu czterech zawodników. Na kolejnych sześć paraolimpiad Chiny wysłały w sumie 415 sportowców, którzy zdobyli 143 złote medale, 118 srebrnych i 85 brązowych, a ponadto wielokrotnie ustanawiali nowe rekordy świata. Podczas Paraolimpiady w Atenach Chiny zajęły pierwsze miejsce pod względem łącznej ilości złotych medali oraz sumy wszystkich medali. Był to ogromny przełom w historii chińskiego ruchu paraolimpijskiego. To wielkie zwycięstwo pokazało też światu, że niepełnosprawni sportowcy są ludźmi śmiałymi i pełnymi determinacji.

Jakie dyscypliny najchętniej uprawiają niepełnosprawni Chińczycy?

Kultura fizyczna osób niepełnosprawnych w Chinach znajduje się w fazie stałego rozwoju. Podczas pierwszych krajowych zawodów dla osób niepełnosprawnych w 1984 roku zawodnicy brali udział tylko w trzech dyscyplinach sportowych: lekkiej atletyce, pływaniu i tenisie stołowym. Odbył się także pokaz koszykarzy na wózkach inwalidzkich. Natomiast podczas poprzednich, siódmych zawodów w Kunmingu było łącznie dwadzieścia dyscyplin. W tegorocznej paraolimpiadzie w Pekinie chińska reprezentacja uczestniczyć będzie we wszystkich dwudziestu dyscyplinach, w tym po raz pierwszy w dziewięciu dyscyplinach, między innymi w jeździectwie, wioślarstwie, żeglarstwie i goalballu niewidomych. Udział w większej liczbie konkurencji wyraźnie świadczy o coraz większym zaangażowaniu osób niepełnosprawnych w sport.

Pływanie, lekkoatletyka, pingpong, podnoszenie ciężarów to w Chinach tradycyjne dziedziny sportu, w których uczestniczą niepełnosprawni. To właśnie w tych dyscyplinach mamy najwięcej dobrych zawodników. Na przykład, reprezentacja w pingpongu ma bardzo silny skład. Jej członkowie, konkurując w Chinach z w pełni sprawnymi sportowcami, potrafią zakwalifikować się do pierwszej dziesiątki.

Czy idea sportu osób niepełnosprawnych w Chinach rozwija się?

Chiński rząd od dawna jest zdania, że sport niepełnosprawnych jest ich wielką sprawą i stanowi część składową sportu narodowego. Uczestnictwo w działalności sportowej to ich ważne prawo. Sport jest im potrzebny do powrotu do zdrowia i zachowywania dobrej formy. Pozwala też przełamywać własne bariery. Poprzez aktywność sportową niepełnosprawni zrównują się ze sprawnymi, ściślej łączą się z resztą społeczeństwa, przejawiają niezłomność charakteru, czują się bardziej wartościowi i wywierają wpływ na społeczeństwo. Dlatego zarówno sport osób niepełnosprawnych, jak i sprawnych, jest jednakowo ważny dla kultury fizycznej kraju i społeczeństwa.

Swoimi czynami niepełnosprawni sportowcy napisali wiele wzruszających historii zmagania o zmianę własnego losu. W Chinach wszyscy słyszeli o niezłomności ducha osób niepełnosprawnych, dzięki której zdobywają chwałę dla swojego kraju. Oni są zwycięzcami w swoim życiu, którzy przez własny trud wnoszą wkład w rozwój społeczno-cywilizacyjny i zyskują wsparcie i poważanie społeczeństwa.

Jako równoprawnym członkom społeczeństwa, ludziom niepełnosprawnym należy się szacunek i troska. Jednak, rzeczywiście, są też osoby, które niewiele wiedzą i nie bardzo się interesują sportem niepełnosprawnych. Paraolimpiada w Pekinie w 2008 roku będzie świetną okazją, żeby świat przybliżył się do niepełnosprawnych. Będzie ona bardzo pomocna dla lepszego zrozumienia niepełnosprawnych oraz poznania dążeń, marzeń i determinacji niepełnosprawnych sportowców.

Czym różnią się przygotowania do tegorocznej olimpiady i paraolimpiady?

Pekiński Komitet Organizacyjny Olimpiady odpowiada za przygotowanie w 2008 roku olimpiady oraz paraolimpiady. Chiński cel i kierunek działań określono słowami: „Dwie olimpiady, ale jednakowa okazałość”. Od początku trwania przygotowań Komitet Organizacyjny poświęca jednakową uwagę obydwu imprezom. Aby lepiej zaplanować i skoordynować całokształt prac, we wrześniu 2005 roku w ramach Komitetu Organizacyjnego powstał Wydział ds. Paraolimpiady, bezpośrednio odpowiedzialny za organizację paraolimpiady.

Olimpiada w Pekinie zakończy się 24 sierpnia, a 6 września rozpocznie się paraolimpiada. Pomiędzy nimi będzie 12 dni przerwy, podczas której trzeba będzie zamontować tymczasowe wyposażenie na potrzeby paraolimpiady, umożliwić odpoczynek pracownikom, dokonać prac przewozowych i technicznych, oraz przygotowań medialnych, aby zapewnić sprawny przebieg igrzysk. Obecnie wszystkie wydziały Pekińskiego Komitetu Organizacyjnego Olimpiady mają wyznaczone szczegółowe plany działania, żeby dobrze wykonać tę ogromną pracę.

Komitet Organizacyjny zagwarantuje paraolimpiadzie obsługę na jednakowym poziomie, co olimpiadzie. Wszystkie obiekty wykorzystywane podczas paraolimpiady budowano zgodnie z normami Międzynarodowego Komitetu Paraolimpijskiego oraz krajowymi normami dotyczącymi budynków przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych, ogłoszonymi w 2001 roku. Zawodnicy biorący udział w paraolimpiadzie, a także trenerzy, sędziowie i działacze sportowi będą mogli bez przeszkód przemieszczać się po miasteczku paraolimpijskim oraz między obiektami sportowymi. Ponadto stosownie do potrzeb osób niepełnosprawnych zostanie zapewnione odpowiednie oświetlenie i nagłośnienie, aby zawodnicy mogli swobodnie uczestniczyć w zmaganiach sportowych. Obecnie we wszystkich obiektach sportowych paraolimpiady stworzono stanowisko menedżera obiektu, który ma wszechstronnie koordynować wychodzenie naprzeciw wszelkim potrzebom zawodników. Budowa infrastruktury bez barier: odpowiednich przystanków komunikacji miejskiej, sklepów, osiedli i punktów widokowych dobiega końca. W ostatnim etapie znajduje się też przebudowa większych hoteli. Na czas paraolimpiady dla sportowców przygotowano liczne udogodnienia.

Paraolimpiada sama w sobie jest czymś szczególnym. Porównując ją z olimpiadą osób w pełni sprawnych, widać jedną ważną różnicę. Uczestników każdej dyscypliny paraolimpijskiej trzeba bowiem podzielić na grupy sprawnościowe. Zgodnie z zasadami paraolimpijskimi, aby zagwarantować sprawiedliwy przebieg zawodów, wszystkich zawodników należy podzielić na kategorie, biorąc pod uwagę grupę inwalidzką i stopień sprawności każdej osoby. Sportowcy z podobnych grup inwalidzkich i o zbliżonym poziomie sprawności będą występować w tej samej kategorii sprawnościowej. Z tego właśnie powodu podczas paraolimpiad przyznaje się więcej złotych medali, niż na olimpiadach.

Paraolimpiada oraz olimpiada w 2008 roku korzystają wspólnie z tego samego hasła: „Wspólny świat, wspólne marzenia”. „Wspólny świat” to wielka rodzina, w której niepełnosprawni i sprawni wspólnie wiodą szczęśliwe życie. A „wspólne marzenia” to harmonia, rozwój i pokój, które również są dążeniem ludzi niepełnosprawnych. Oni także pragną osiągać olimpijskie cele: „szybciej, wyżej, mocniej”. Pekiński Komitet Paraolimpijski zachęca niepełnosprawnych sportowców do hartowania swojego ducha i ciała, i do realizowania marzeń.

Komitet Organizacyjny Olimpiady w Pekinie od początku trzyma się zasady, że olimpiadę i paraolimpiadę należy zorganizować w tym samym czasie i zadbać o jednakową okazałość obu wydarzeń. Dołożono w tym celu ogromnych starań. Komitet Organizacyjny wyznaczył całą grupę środków, jakie należy zastosować. Ułożono kompletne plany zarządzania ruchem drogowym. Wprowadzono też w życie plany przekształcenia systemu komunikacji miejskiej w system bez barier. Systematycznie i racjonalnie prowadzi się rekrutację i szkolenie ochotników. Do prac przygotowawczych i promocyjnych przywiązuje się ogromną uwagę. Za pomocą konferencji prasowych i przy szerokim udziale mediów krajowych i zagranicznych intensyfikuje się reklamę i promocję paraolimpiady. Oprócz tego Pekiński Komitet Organizacyjny Olimpiady w najróżniejszy sposób krzewi wśród kibiców stosowną wiedzę na temat wspierania niepełnosprawnych i zachowania podczas zawodów – na przykład, niewidomi podczas gry w goalball oceniają kierunek i prędkość piłki, opierając się na swoim słuchu, dlatego publiczność musi zachowywać ciszę. Niezwykle ważne jest, by widzowie wcześniej wiedzieli, jak się zachowywać podczas zawodów.

W tym roku na paraolimpiadę w Pekinie przyjadą niepełnosprawni sportowcy i trenerzy z ponad stu sześćdziesięciu krajów i regionów. Jestem przekonany, że będą się czuć, jak u siebie w domu, będą razem z osobami w pełni sprawnymi uczestniczyć w zawodach sportowych, dzieląc wspólnie olimpijską radość i marzenia. Jednocześnie paraolimpiada stanie się ważną platformą, dzięki której ludzie z różnych narodów ujrzą niezłomność i niezależność osób niepełnosprawnych i skupią swoją uwagę na ich współzawodnictwie.

Polska wysłała już swoją reprezentację paraolimpijską, w skład której wchodzą 94 osoby, mające uczestniczyć w jedenastu dyscyplinach. Życzę im, aby przynieśli chwałę ideom olimpijskim i spędzili w Chinach wspaniały czas.