Śmierć łóżeczkowa: decyduje poziom serotoniny

Serotonina jest substancją wprowadzającą człowieka w dobry nastrój. Jak wskazują najnowsze badania, zaburzenia jej poziomu są odpowiedzialne za zespół nagłej śmierci niemowląt (SIDS).

Naukowcy z Europejskiego Laboratorium Biologii Molekularnej w Monterotondo prowadzą badania mające na celu wyjaśnienie tajemnicy występowania zespołu nagłej śmierci łóżeczkowej niemowląt. SIDS jest główną przyczyną śmierci dzieci poniżej pierwszego roku życia. Umiera z tego powodu jedna na 2000 niemowląt.

Badania prowadzone na myszach potwierdzają, że zaburzenia poziomu serotoniny w pniu mózgowym mogą prowadzić do śmierci nowo narodzonych zwierząt. Już w 2006 roku naukowcy zaobserwowali niedobór serotoniny w pniu mózgowym dzieci zmarłych na SIDS.

W ramach przeprowadzonych w Bostonie badań porównano próbki pobrane z mózgów 31 ofiar SIDS z tkankami pobranymi od 10 dzieci zmarłych z innego powodu. U dzieci z SIDS stwierdzono obniżoną zdolność wykorzystywania i przetwarzania serotoniny w pniu mózgu, który jest organem kontrolującym podstawowe funkcje życiowe, jak oddychania, pracę serca czy temperaturę.

Wyniki tych badań każą przypuszczać, że brak równowagi serotoninowej w pniu mózgu uniemożliwia mu wykrycie spadku poziomu tlenu w organizmie czy wzrostu temperatury ciała. W takiej sytuacji każde zdrowe niemowlę budzi się, podczas gdy maluch z zaburzeniem zaczyna się dusić.

Jako ewentualne źródło tego zaburzenia naukowcy wskazują możliwe uwarunkowania genetyczne. Zaznaczają jednak, że przyczyną SIDS mogą być również czynniki środowiskowe, jak np. palenie papierosów w czasie ciąży. Jeżeli teza o genetycznym podłożu tej nieprawidłowości się potwierdzi, to pojawi się możliwość wczesnej identyfikacji noworodków z grupy ryzyka, co pomoże zmniejszyć ryzyko wystąpienie SIDS.