Świadczenie wspierające. Zespoły najczęściej przyznają między 95 a 100 punktów

Według danych przesłanych nam przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej do 29 sierpnia wydano 102 306 decyzji dotyczących oceny skali potrzeby wsparcia, niezbędnej do uzyskania świadczenia wspierającego. 31,7 procent osób otrzymała ilość punktów uprawniających do najwyższej kwoty świadczenia wspierającego.

Resort rodziny wskazuje, że 75 859 wydanych do tej pory decyzji uprawnia do uzyskania świadczenia wspierającego w latach 2024-2026, a 55 procent osób, które otrzymały decyzję o ocenie potrzeby wsparcia, mają prawo do otrzymywania świadczenia wspierającego już w tym roku. Jednocześnie ponad jedna czwarta osób (25,9 procent), które poddały się ocenie skali potrzeby wsparcia, otrzymało poniżej 70 punktów, co oznacza, że świadczenie wspierające im nie przysługuje. Ministerstwo informuje też, że według stanu na 29 sierpnia do Wojewódzkich Zespołów do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności trafiło już 6597 wniosków o ponowne rozpatrzenie decyzji o ocenie potrzeby wsparcia.

Liczby i procenty

Procentowo rozkład przyznawanych przez zespoły wygląda tak:

Liczba punktów od 0 do 69 – 25,9 procent decyzji

Liczba punktów od 70 do 74 – 5,3 procent decyzji

Liczba punktów od 75 do 79 – 5 procent decyzji

Liczba punktów od 80 do 84 – 6 procent decyzji

Liczba punktów od 85 do 89 – 10,9 procent decyzji

Liczba punktów od 90 do 94 – 15,2 procent decyzji

Liczba punktów od 95 do 100 – 31,7 procent decyzji

Co mówi ustawa?

Warto tu pamiętać, że zgodnie z ustawą świadczenie wspierające przysługuje miesięcznie w wysokości:

· 220% renty socjalnej – jeżeli w decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia potrzebę tę określono na poziomie od 95 do 100 punktów w skali potrzeby wsparcia,

· 180% renty socjalnej – jeżeli w decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia potrzebę tę określono na poziomie od 90 do 94 punktów w skali potrzeby wsparcia,

· 120% renty socjalnej – jeżeli w decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia potrzebę tę określono na poziomie od 85 do 89 punktów w skali potrzeby wsparcia,

· 80% renty socjalnej – jeżeli w decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia potrzebę tę określono na poziomie od 80 do 84 punktów w skali potrzeby wsparcia,

· 60% renty socjalnej – jeżeli w decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia potrzebę tę określono na poziomie od 75 do 79 punktów w skali potrzeby wsparcia,

· 40% renty socjalnej – jeżeli w decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia potrzebę tę określono na poziomie od 70 do 74 punktów w skali potrzeby wsparcia.

Świadczenie wspierające jest wprowadzane w trzech etapach. Osoby, które otrzymają między 87 a 100 punktów. mogą ubiegać się o nie od 2024 r., osoby z między 78 a 86 punktami od 2025 r, a osoby z między 70 a 77 punktami od 2026 r.

Prawie dwie trzecie decyzji dotyczy seniorów

Jak poinformowało Ministerstwo Rodziny, najwięcej decyzji dotyczyło osób powyżej 70 roku życia (46 procent). Dla osób między 60 a 69 wydano 18,1 procent decyzji. Procentowo wygląda to tak:

Do 30 roku życia – 5,9 procent decyzji

Do 40 roku życia – 8,4 procent decyzji

Do 50 roku życia – 10,5 procent decyzji

Do 60 roku życia – 11,1 procent decyzji

Do 70 roku życia – 18,1 procent decyzji

Powyżej 70 roku życia – 46 procent decyzji

Trzeba podkreślić, że dane te dotyczą wszystkich wydanych decyzji – również tych odmawiających prawa do świadczenia wspierającego. Można więc wywnioskować, że seniorzy częściej niż osoby młodsze ubiegają się o nowe świadczenie i poddają się ocenie potrzeby wsparcia.

Rodzaje niepełnosprawności

Jeśli chodzi o rodzaj niepełnosprawności, to najwięcej decyzji dotyczyło osób z niepełnosprawnością ruchową (22,8 procent), chorobami neurologicznymi (20 procent) i osób z chorobami układu oddechowego i krążenia (12,6 procent). Tu warto pamiętać, że zgodnie z polskim prawem w orzeczeniu można mieć wskazane za pomocą odpowiednich symboli 3 przyczyny niepełnosprawności.

Procentowo dla osób z poszczególnymi symbolami niepełnosprawności w orzeczeniu wygląda to tak:

01-U (niepełnosprawność intelektualna) – 3% decyzji

02-P (problemy zdrowia psychicznego) – 7,4% decyzji

03-L (zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu ) – 2% decyzji

04-O (choroby narządu wzroku )- 3,8% decyzji

05-R (niepełnosprawność ruchowa) – 22,8% decyzji

06-E (epilepsja) – 1% decyzji

07-S (choroby układu oddechowego i krążenia ) – 12,6% decyzji

08-T (choroby układu pokarmowego ) – 1,6% decyzji

09-M (choroby układu moczowo-płciowego )– 2,7% decyzji

10-N (choroby neurologiczne ) – 20% decyzji

11-I (inne, w tym schorzenia: endokrynologiczne, metaboliczne, zaburzenia enzymatyczne, choroby zakaźne i odzwierzęce, zeszpecenia, choroby układu krwiotwórczego )– 4,5% decyzji

12-C (całościowe zaburzenia rozwojowe, w tym m.in. autyzm) – mniej niż 1% decyzji

Jednocześnie 17,8 procent decyzji dotyczyło osób z orzeczeniem bez symbolu niepełnosprawności.