Przykład wiary, miłości i nadziei

Kultura to obok pracy i aktywności obywatelskiej najlepszy sposób na integrację – od lat udowadnia to Stowarzyszenie Osób Niepełnosprawnych i Ich Przyjaciół „Trwać w nadziei”, założone przez poetę, pisarza i eseistę Bolesława Bryńskiego. Organizacja od pięciu lat organizuje Warszawskie Spotkania Integracyjne, połączone z przeglądami twórczości osób o różnym stopniu sprawności.

Tegoroczna, piąta już edycja, miała miejsce 11 października 2014 r. w warszawskim Centrum Promocji Kultury. Połączona była z obchodami jubileuszu stowarzyszenia, które od piętnastu lat zajmuje się integracją ludzi z różnym stopniem sprawności poprzez kulturę i sztukę. Właśnie temu służą Warszawskie Spotkania Integracyjne, będące kontynuacją Anińskich Spotkań Integracyjnych, które odbywały się w latach 2002–2009.

Wiara, nadzieja i miłość

Podczas uroczystego jubileuszu wręczano statuetki Pegazów, jako wyraz szczególnej wdzięczności dla osób przyjaznych stowarzyszeniu. Jedną ze statuetek otrzymała Barbara Gebler-Wasiak, dyrektorka Centrum Promocji Kultury, w którym od pięciu lat odbywają się Warszawskie Spotkania Integracyjne.

- Jesteście najpiękniejszym przykładem wiary, miłości i nadziei – mówiła nagrodzona, odbierając statuetkę.

Laureaci Pegazów wraz z założycielem Stowarzyszenia "Trwać w nadziei" Bolesławem Bryńskim (po lewej), fot. Mateusz Różański

Władze stowarzyszenia uhonorowały też Tadeusza i Marię Szumowskich, Katarzynę i Tadeusza Kielaków, Natalię Drzewowską, Bożenę Artyniec i Dorotę Targowską, którzy od lat jako wolontariusze wspierają stowarzyszenie w organizacji kolejnych imprez.

Pory roku

Podczas spotkania swoją książkę „Moje pory roku” (przeczytaj naszą recenzję książki) zaprezentowała Laura Jurga.

- Ja przez lata, mimo mojej niepełnosprawności, starałam się czerpać z życia pełnymi garściami. Trzy lata temu doszłam do wniosku, że skoro tak wiele otrzymałam od losu – zwłaszcza mądrego wsparcia, które nie ogranicza, a pomaga rozwinąć skrzydła – to trzeba się tym podzielić z innymi – mówiła o genezie swojej książki autorka.

Maciej Rayzacher czyta fragment książki „Moje pory roku” Laury Jurgi, obok niego - autorka, fot. Mateusz Różański

Fragmenty „Moich pór roku”, dotyczące stawania się samodzielną osobą i pokonywania trudności życiowych, przeczytał aktor Maciej Rayzacher.

Od heavy metalu po muzykę klasyczną

Po zaprezentowaniu książki odbył się krótki koncert zespołu Nomadzi, grającego na bębnach tradycyjną muzykę z Afryki Zachodniej. Każda z zaprezentowanych przez nich melodii przedstawiała jakiś aspekt życia mieszkańców Mali i Gwinei, m.in. tradycje ślubne i żniwa.

Koncert muzyki z Afryki Zachodniej w wykonaniu zespołu Nomadzi, fot. Mateusz Różański

Gdy już opadły emocje związane z gorącymi afrykańskimi rytmami, na scenę wyszła tarapeutyczna teatralna Grupa Od Nowa, pod kierunkiem Patrycji Bartoszak. Grupa zaprezentowała spektakl „Perfomens Retrospekcja”, który składał się z kilku scenek, a ich wspólnym punktem było poszukiwanie szczęścia. Zgodnie z tytułem spektaklu, aktorzy szukają źródeł szczęścia w dzieciństwie. Przedstawienie było więc próbą powrotu do lat dziecięcych.

- Nasza grupa funkcjonuje już od czterech sezonów, działamy razem z Domem Kultury „Praga” i Sztuką Niepowtarzalną – mówiła po spektaklu Patrycja Bartoszak. – Nasi aktorzy sami wymyślają scenariusz i to, co chcą pokazać na scenie. Mówią to, co jest dla nich ważne i wartościowe.

Grupa Od Nowa zaprezentowała spektakl „Perfomens Retrospekcja”, czyli powrót do lat dziecięcych, fot. Mateusz Różański

Imprezę zakończył koncert artrockowej grupy Sundaram, która pokazała, jak można integrować ze sobą różne rodzaje muzyki – od klasycznego rocka i heavy metalu po muzykę klasyczną i tradycyjną muzykę indyjską.