Obecna ustawa o rencie socjalnej krzywdząca dla osób g/Głuchych

Stowarzyszenie Polski Instytut Praw Głuchych zgłosiło się z prośbą do Premiera - Mateusza Morawieckiego, Prezesa Zarządu Partii Solidarna Polska - Zbigniewa Ziobry, Przewodniczącego Koła Konfederacji - Jakuba Kuleszy, Prezesa Zarządu Stowarzyszenie Polska 2050 - Szymona Hołowni, Prezesa Partii Prawo i Sprawiedliwość - Jarosława Kaczyńskiego, Przewodniczącego Partii Platformy Obywatelskiej - Donalda Tuska, Prezesa PSL - Władysława Kosiniaka – Kamysza, Prezesa Zarządu Krajowego Porozumienie - Jarosława Gowina, o podjęcie się prac legislacyjnych nad nowelizacją ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r., w celu rozszerzenia listy osób uprawnionych do pobierania renty socjalnej o osoby g/Głuche, posługujące się polskim językiem migowym.

Obecna ustawa o rencie socjalnej krzywdząca dla osób g/Głuchych

- Wejście w życie ustawy o rencie socjalnej z dnia 27 czerwca 2003 roku, w porównaniu do wcześniej obowiązującego aktu prawnego: Ustawy o pomocy społecznej z dnia 29.11.1990 roku, spowodowało powstanie głębokich dysproporcji w realiach życia, zabezpieczeniu socjalnym, warunkach ekonomicznych, dostępie do realizacji itd. pomiędzy osobami głuchymi a resztą społeczeństwa polskiego – pisze Stowarzyszenie Polskiego Instytutu Praw Głuchych w postulacie do Premiera, Prezesów poszczególnych Partii i Zarządów.

- Obecnie funkcjonująca ustawa o rencie socjalnej jest dla osób g/Głuchych bardzo krzywdząca i dyskryminująca, ponieważ nie zawiera ona żadnych przesłanek, które umożliwiłyby przyznawanie renty socjalnej na podstawie niepełnosprawności sensorycznej. Oznacza to, że grupa tych osób jest pozbawiona zabezpieczenia społeczno–zawodowego oraz jakiejkolwiek ochrony – dodaje Stowarzyszenie Polski Instytut Praw Głuchych.
Osoby g/Głuche mają niezwykle utrudniony lub w pełni zablokowane możliwości podjęcia się aktywności zawodowych, też w ramach pracy w Zakładzie Pracy Chronionej, który powinien być otwarty dla osób z wszystkimi niepełnosprawnościami. W konsekwencji g/Głusi są zmuszeni do szukania pomocy w Ośrodkach Pomocy Społecznych.

Renta przysługuje osobie całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu-gdzie tutaj jest błąd?

Artykuł 4 ustawy o rencie socjalnej mówi, że przysługuje ona osobom całkowicie niezdolnym do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, więc powinna dotyczyć ona również osoby z niepełnosprawnością słuchu. Sytuacja wygląda nieco inaczej, gdzie lekarze orzecznicy stwierdzający niezdolność do pracy, na podstawie której są rozpatrywane wnioski, o rentę socjalną nie uwzględniają głuchoty, jako istotnego czynnika, który niezwykle utrudnia komunikację, a w konsekwencji też z powodów barier komunikacyjnych – uniemożliwia osobie g/Głuchej podjęcia się pracy.

Osoby g/Głuche z powodu nieznajomości języka polskiego mówionego i ze względu na głęboki ubytek słuchu nie są dopuszczane na poszczególne stanowiska pracy. W konsekwencji wiele osób g/Głuchych pozostaje nieaktywna zawodowo, a nieprzychylne przepisy zabezpieczenia społecznego dla środowiska osób g/Głuchych nie gwarantują zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, poczucia bezpieczeństwa socjalnego i skazują je na ubóstwo.

Postulat rozwiązujący problem

Stowarzyszenie Polski Instytut Praw Głuchych w postulacie do Premiera, Prezesów Zarządu, Partii, wnoszą o zrekompensowanie osobom g/Głuchym, ze środków finansowych z Polskiego Krajowego Planu Odbudowy przyznanych Stowarzyszeniu Polski Instytut Praw Głuchych w ramach Funduszu Odbudowy Unii Europejskiej, ochrony socjalnej w formie zapewnienia renty socjalnej. Dodatkowo apeluje o dodanie do ustawy z dnia 27 czerwca 2003 roku o rencie socjalnej następującej treści:

„Renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej, u której stwierdzono całkowitą głuchotę lub obustronne upośledzenie słuchu (mierzone na częstotliwości 2.000 Hz o natężeniu od 80 dB.)”.