Nowe zasady naliczania rent

Według projektu Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej od 2009 r. wysokość renty z tytułu niezdolności do pracy oraz renty wypadkowej i rodzinnej ma być uzależniona od wysokości składek wpłaconych na konto ubezpieczonego, a nie - jak obecnie - od stażu ubezpieczeniowego.
 
Osoby urodzone po 1 stycznia 1949 r. w razie niezdolności do pracy dostaną rentę obliczoną na podstawie składek zgromadzonych na ich koncie emerytalnym. Dotyczy to również osób, które obecnie pobierają rentę. Ponieważ renta jest przyznawana najdłużej na pięć lat, to jej wysokość ulegnie zmianie od 2009 r., gdy osoby te wystąpią o nią ponownie.

Według nowych zasad kwota na koncie ubezpieczonego zostanie podzielona przez prognozę liczby lat dalszego życia danej osoby, z uwzględnieniem wieku i płci. Zachowana jednak została gwarancja najniższego progu świadczenia, które obecnie wynosi 597,46 zł z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, i 459,57 zł z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

System ten będzie mniej korzystny dla rencistów niż dotychczasowy, opierający się na stażu ubezpieczeniowym i wskaźnikach, np. kwocie bazowej, jednak, zdaniem specjalistów, zmiany te są konieczne. Zgodnie z kierunkiem reformy systemu emerytalnego i z zasadami powszechnie obowiązującymi na świecie, renta nie może być wyższa od emerytury. Byłaby to bowiem zachęta do częstszego przechodzenia na renty zamiast na emerytury, a co za tym idzie - do zwiększenia liczby rencistów. Rencistów w Polsce już teraz jest zbyt dużo, przez co otrzymują oni dosyć niskie świadczenia.

Wprowadzenie zmian ma na celu ujednolicenie zasad obliczania wysokości rent i emerytur, a także spowodowanie znacznych oszczędności w budżecie. Według projektodawców renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, obliczona wg. nowych zasad wyniesie tyle samo co emerytura, a z tytułu częściowej niezdolności do pracy - 75% tego świadczenia.