Trakt Królewski - wielkie rozczarowanie

Tym razem miało już być naprawdę po europejsku, a wyszło typowo po polsku, czyli fatalnie. Oddany pierwszy wyremontowany odcinek Traktu Królewskiego w Warszawie jest nieprzyjazny dla osób poruszających się na wózkach oraz dla osób niewidomych.



Przed żadnym z budynków stojących przy nowo oddanym odcinku nie usunięto choćby jednego stopnia. Osoba poruszająca się na wózku tak jak wcześniej nie mogła dostać się do żadnego lokalu przy Krakowskim Przedmieściu, tak nadal nie dostanie się po remoncie. Spacer Traktem Królewskim odradzamy także osobom niewidomym, ponieważ grozi to upadkiem i utratą kilku zębów lub połamaniem kończyn.

Obiecanki-cacanki

Kiedy dwa lata temu w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego miasto przedstawiało plany i projekt remontu Traktu Królewskiego w Warszawie, zapewniano (m.in. Michał Borowski, naczelny architekt miasta), że ta „królewska trasa spacerowa” będzie najbardziej dostępna dla osób niepełnosprawnych w stolicy. Obecni na spotkaniu architekci, a także przedstawiciele Integracji wielokrotnie podkreślali, że nie może powtórzyć się sytuacja, do której doszło przy przebudowie warszawskiego Nowego Światu, kiedy wymieniono chodniki i nawierzchnię, ale pozostawiono przy wejściach wszystkich sklepów i lokali stopnie, a ponadto w niektórych miejscach niemal całkowicie zastawiono przejście. Tym samym Nowy Świat pozostawiono niedostępny dla wielu osób niepełnosprawnych.

Obecny na tamtym spotkaniu przedstawiciel miasta zapewniał, że zespół przygotowujący projekt przebudowy Traktu Królewskiego wzorował się na programie „Sztokholm 2010". A projekt ten, zaraz gdy powstał, został okrzyknięty najbardziej rewolucyjnym w Europie, ponieważ władze Sztokholmu postawiły sobie za cel zlikwidowanie w wyznaczonym terminie wszelkich barier architektonicznych w mieście. Mówiono, że w Warszawie nie tylko chodniki zostaną wymienione na antypoślizgowe i granitowe, ale także wzdłuż chodników znajdzie się pas z kostki granitowej stanowiący ścieżkę orientacji pomocną w przemieszczaniu się osób niewidomych i niedowidzących.

Dr arch. Krzysztof Domaradzki, projektant rewitalizacji Krakowskiego Przedmieścia, także uspokajał, że ważnym etapem prac będzie dostosowanie budynków wzdłuż Traktu Królewskiego. Zaznaczył jednak, że do niemal każdego budynku na Krakowskim Przedmieściu prowadzą mniejsze lub większe schody i zapewne nie wszystko da się zrobić. Jednak według niego "Trakt ma się stać przestrzenią znacznie bardziej przyjazną dla wszystkich, a w tym i dla osób niepełnosprawnych. Ważne jest zatem znalezienie złotego środka”.

 O złotym środku niestety szybko zapomniano, co potwierdza oddany do użytku odcinek. Trudno bowiem nawet założyć, aby to wykonawcy zapomnieli w czasie prac remontowych o osobach niepełnosprawnych (a także o ludziach starszych) i nie kierowali się tym, co jest w projekcie. Przy wyremontowanym odcinku znajduje się Polska Akademia Nauk, bank, apteka, Rektorat i kilka wydziałów Uniwersytetu Warszawskiego, lokale - w tym często odwiedzany przez studentów „Bar Uniwersytecki”. Żadnego z tych budynków nie udostępniono osobom poruszającym się na wózkach, pozostawiając przed wejściem jeden, dwa stopnie.

Kuriozalne jest to, że najczęściej słyszanym argumentem usprawiedliwiającym konieczność pozostawiania schodów przed wejściem jest troska o zabytek, gdy tymczasem przed kilkoma z nich usunięto „zabytkowe” schody, a na ich miejsce położono granitowe bloki w jakimś niebieskim odcieniu. A więc można było usunąć ponadstuletnie schody! Wygląda to na paranoję, ponieważ zrobiono to w budynkach, których ponoć nie można dostosować dla osób niepełnosprawnych dlatego, że są zabytkami kultury!? Gdzie tu jest fikcja, a gdzie fałsz?

 

Zaoszczędzono na niepełnosprawnych

 A jak wyglądają antypoślizgowe chodniki wykonane z granitu oraz ścieżki orientacji pomocne osobom niewidomym i niedowidzącym? Chodniki - co jest ewenementem na skalę europejską - kolorystycznie w ogóle nie odróżniają się od jezdni, którą wyłożono z bardzo podobnych płyt. Osoby niedowidzące najczęściej wymieniają to jako podstawowy błąd w sztuce.



W pełnym słońcu jezdnia i chodniki Traktu Królewskiego zlewają się w jedną płaską betonową taflę.



Stosowana w stolicy granitowa kostka (również na odcinku remontowanej dwa lata temu ul. Marszałkowskiej oraz na deptaku przed Pałacem Kultury) stanowi zagrożenie nie tylko dla osób niepełnosprawnych.



Jeśli ktoś decyduje się wykładać nią chodniki i deptaki, tym samym dowodzi, że w ogóle nie zastanawia się nad zagrożeniami dla pieszych niepełnosprawnych oraz osób w podeszłym wieku. Powierzchnia kostek jest tak nierówna, a one wystają tak bardzo, że nawet sprawny spacerowicz łatwo może się potknąć i wyrżnąć głową o krawężnik.






Jeżeli to mają być ścieżki orientacji pomocne osobom niewidomym i niedowidzącym w poruszaniu się, to pomysłodawca wykorzystania tego typu nawierzchni albo powinien stracić uprawnienia do wykonywania zawodu, albo odbyć doszkalający kurs, najlepiej w czeskiej Pradze, aby mógł zobaczyć, jak wygląda kostka granitowa tworząca nawierzchnię bezpiecznego chodnika.
 
Patrząc na oddany pierwszy odcinek Traktu Królewskiego, odnosi się wrażenie, że jego architekt nigdy nie zetknął się z projektem „Sztokholm 2010”. Na ironię zakrawa też fakt, że pierwszy projekt remontu Traktu Królewskiego został skrytykowany jako źle przygotowany i wymagający poprawy. Nie wiem, co w starym projekcie poprawiono, na pewno jednak poprawki nie obejmowały jego dostępności dla osób niepełnosprawnych.




    
Wiadomo również, że wykonawca remontu Traktu - Mostostal Warszawa - chce od miasta 20 proc. więcej od kwoty zapisanej w kontrakcie (pierwotnie ponad 44 mln zł), bo nie zamierza dopłacać do dalszych prac i już teraz kredytuje budowę, kupując materiały. Inwestor oraz miasto liczą więc każdą złotówkę. Nowo oddany odcinek Traktu Królewskiego pokazuje, że i tym razem oszczędności odbywają się kosztem osób niepełnosprawnych.

Poniżej więcej zdjęć Traktu Królewskiego: