Poborowy na wózku

Wojskowa Komisja Uzupełnień domaga się, by do wojska stawił się 25-letni mężczyzna poruszający się na wózku inwalidzkim. 

23-letni Bartosz Hącia, student Wyższej Szkoły Języków Obcych w Poznaniu uległ w maju 2005 roku wypadkowi podczas wakacji w Irlandii. Rehabilitacja i leczenie w Dublinie nie przyniosły oczekiwanych efektów: Bartek jest sparaliżowany od pasa w dół, porusza się na wózku inwalidzkim. Mimo że rodzice Bartosza dwukrotnie składali w poznańskiej WKU oświadczenia o stanie ich syna, wojsko nadal przesyła wezwania na komisję.

 - W oświadczeniu przesłanym do WKU dokładnie opisaliśmy, jak wygląda sytuacja naszego syna - opowiada mama Bartka, Janina Hącia. - Przedstawiliśmy dokumentację ze szpitala w Dublinie, ale prowadzący sprawę major w ogóle tymi dokumentami nie był zainteresowany.

Do domu przychodzą kolejne wezwania, rodzice Bartosza nie odbierają ich. Dwa dni temu dostają pismo: jeśli syn nie stawi się na komisję, sprawą zajmie się prokurator. Bartek przebywa w tej chwili w ośrodku rehabilitacyjnym w Dublinie i na razie do Polski nie zamierza wracać.

Wojsko przedstawia swoje racje. - Dla nas Bartosz Hącia nadal jest osobą zdolną do pełnienia służby wojskowej – tłumaczy Gazecie Wyborczej ppłk Jerzy Waśniowski z WKU. I zastanawia się, jak wybrnąć z tej sytuacji. - Nawet jeśli przedstawię komisji lekarskiej całą dokumentację medyczną przetłumaczoną na język polski, komisja zapyta: a gdzie jest człowiek? Nie znajdę komisji, która orzeknie niezdolność człowieka do pełnienia służby wojskowej bez jego zbadania. Waśniowski podkreśla, że twórcy Ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP zwyczajnie nie przewidzieli takiej sytuacji. - Choć na logikę wydawałoby się, że w jakiś sposób należy ten problem rozwiązać - dodaje ppłk Waśniowski.

Bartosz myśli teraz o studiach w Irlandii. I choć ośrodek rehabilitacyjny, w którym obecnie przebywa, zapewnia mu najlepszą opiekę, jedno jest pewne: nigdy nie będzie na tyle sprawny, by mógł służyć w polskiej armii.