Warszawa zlikwiduje 200 barier architektonicznych

Milion złotych przeznaczyła Rada m.st. Warszawy na usuwanie w bieżącym roku barier architektonicznych, które utrudniają poruszanie się po stolicy. Problem niedostosowania architektonicznego dotyczy nie tylko osób z niepełnosprawnościami ruchową i wzroku, ale też rodziców z wózkami dziecięcymi, osób starszych, rowerzystów i podróżnych z dużym bagażem. Temu, jak spożytkowane zostaną przyznane przez Radę środki, poświęcona była konferencja, którą zorganizowano 7 lipca w Warsztacie przy pl. Konstytucji 4.

Wspomniane bariery usunięte zostaną w dwustu miejscach w całej Warszawie – na skrzyżowaniach, przejściach dla pieszych, przystankach itp., które z różnych przyczyn stanowią utrudnienia komunikacyjne i które mają zostać zmodernizowane zgodnie z zasadami dostępności. Ze względu na dość ograniczony budżet i czas realizacji wybrano miejsca, które nie wymagają gruntownego i kosztownego remontu, a jedynie drobnych zmian, np. obniżenia krawężnika czy naprawy chodnika.

Dostępna stolica

Podstawą wyboru miejsc była Warszawska Mapa Barier, opracowana przez stowarzyszenie SISKOM.

Obecny na konferencji koordynator projektu Warszawska Mapa Barier Adam Zając jako przykłady miejsc niedostosowanych podał m.in. wejścia na przystani na Moście Poniatowskiego, które ze względu na brak wind są całkowicie niedostępne m.in. dla osób poruszających się na wózkach i rowerzystów.
 
Zając wskazał również liczne absurdy, np. przy nowych inwestycjach, które często same w sobie są przyjazne osobom z ograniczoną mobilnością, ale otaczająca je infrastruktura - już nie.

- Zdarzyło mi się ostatnio w ramach Orange Warsaw Festival zajmować się dostępnością dla osób z niepełnosprawnościami. Jak Państwu wiadomo, jest to najlepiej dostosowana do potrzeb tych osob impreza muzyczna w Polsce, która odbywa się na również dostępnym dla nich Stadionie Narodowym. Jednak prowadzący do niego ciąg komunikacyjny (autobusy i tramwaje) już dostępny nie jest - mówił.

Adam Zając zwrócił uwagę także na brak informacji o niedostępnych i niedostosowanych przystankach - a taka wiedza pozwoliłaby osobom z niepełnosprawnością na wcześniejsze zaplanowanie podróży.