NFZ motywuje placówki podstawowej opieki zdrowotnej do udzielania porad bezpośrednich

Narodowy Fundusz Zdrowia chce, aby placówki POZ odchodziły od teleporad na rzecz wizyt bezpośrednich w przychodniach. Dlatego też proponuje zmiany w finansowaniu w zależności od ich udziału we wszystkich poradach – wynika z projektu zarządzenia prezesa NFZ.

Projekt zmiany zarządzenia prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju podstawowa opieka zdrowotna trafił do konsultacji.

Minimalizować teleporady

NFZ, aby zmotywować placówki POZ do tego, aby udzielały więcej porad w formie stacjonarnej, a nie zdalnej, zaproponował zróżnicowanie wysokości współczynników korygujących względem stawki kapitacyjnej.

„Stawka kapitacyjna będzie korygowana obniżonymi lub podwyższonymi współczynnikami korygującymi w zależności od udziału teleporad we wszystkich poradach POZ u danego świadczeniodawcy na podstawie informacji o wartości mediany dla udziału teleporad we wszystkich poradach POZ w skali całego kraju” – napisano w uzasadnieniu do projektu.

Wartość mediany będzie publikowana co miesiąc na stronie Centrali NFZ.

NFZ – uzasadniając potrzebę takiej zmiany – powołał się na analizę dotyczącą udzielania świadczeń w POZ. Wynika z niej, że w blisko 40 proc. placówek udział teleporad przekracza połowę wszystkich porad.

Skrajne dane

„Skrajny przykład stanowi realizacja świadczeń na terenie województwa kujawsko–pomorskiego, gdzie udział teleporad wynosi aż 81 proc.” – wskazał NFZ.

Z analizy wynika także, że w ponad 1200 placówek POZ teleporady przekroczyły 70 proc. wszystkich porad, a w ponad 400 podmiotach ten odsetek wynosił powyżej 90 proc.

„Powyższe dane wskazują, że część świadczeniodawców może nie zapewniać odpowiedniej jakości opieki nad pacjentami w stopniu, który gwarantuje osobisty kontakt z lekarzem. Wpływa to również niekorzystnie na właściwą realizację profilaktyki zdrowotnej” – skonkludował Fundusz.

Finansowanie świadczeń POZ odbywa się na podstawie rocznych stawek kapitacyjnych ustalonych na jednego pacjenta przypisanego do lekarza. Stawkę koryguje się współczynnikiem, którego poziom zależy jest od wieku, miejsca pobytu pacjenta (np. dom opieki społecznej) i rodzaju udzielanego świadczenia.