Schorzenie szczególne musi potwierdzić dodatkowa opinia lekarza

Jeśli treść orzeczenia wydanego przez lekarza orzecznika ZUS niejednoznacznie określa fakt występowania tzw. schorzenia szczególnego, konieczny będzie dodatkowy dokument, który potwierdzi rodzaj schorzenia – wyjaśnia PFRON.

Z pytaniem w tej sprawie wystąpiła do Funduszu Ogólnopolska Baza Pracodawców Osób Niepełnosprawnych (OBPON.pl).

Poprosiła ona o interpretację konkretnej sytuacji, w której pracownik dostarczył pracodawcy orzeczenie lekarza orzecznika ZUS, stwierdzające jego całkowitą niezdolność do pracy. W treści orzeczenia napisano, że u mężczyzny poszkodowanego w wyniku wypadku komunikacyjnego występują m.in. „deficyty poznawcze na tle organicznego uszkodzenia mózgu”. Pracodawca miał wątpliwości, czy zapis ten oznacza, że może on zaliczyć pracownika do schorzenia specjalnego o symbolu „02-P” oznaczającego chorobę psychiczną. Do schorzeń szczególnych, zgodnie z przepisami, zalicza się: epilepsję, chorobę psychiczną, niepełnosprawność intelektualną, całościowe zaburzenia rozwojowe, niepełnosprawność wzroku.

Wysokość dofinansowania

Jest to o tyle istotne dla pracodawcy, że dofinansowanie do wynagrodzenia pracowników ze schorzeniami szczególnymi w stopniu znacznym i umiarkowanym jest wyższe. 

Od 1  kwietnia 2020 r. wynosi ono:

• dla osób ze znacznym stopniem 3150 zł
• dla osób z umiarkowanym stopniem 2100
• dla osób z lekkim stopniem 1050 zł.

Potrzebny dokument

„Uzasadnienia orzeczeń bardzo często nie wskazują jednoznacznie z tytułu jakiej choroby/schorzenia dane orzeczenie zostało wydane i tak też jest w opisanym poniżej przypadku, gdyż użyte sformułowania są niepewne. W świetle dotychczasowych wyjaśnień Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, jeżeli opisy chorób zawarte w uzasadnieniu orzeczenia nie przesądzają jednoznacznie, a jedynie sugerują, iż może być to jedno ze schorzeń, o których mowa w art. 26a ust. 1b ustawy o rehabilitacji, to pracodawca powinien posiadać dokument dodatkowy, np. opinię lekarską organu wydającego orzeczenie wydaną w związku z danym orzeczeniem, która potwierdzi, iż stwierdzenia zawarte w treści orzeczenia ZUS odpowiadają schorzeniu, o którym mowa w art. 26a ust. 1b ustawy o rehabilitacji” – odpowiedział PFRON.

Zatem w tej konkretnej sytuacji, o którą pytał OBPON, pracodawca nie mógłby zaliczyć pracownika na podstawie tylko orzeczenia lekarza ZUS zawierającego wyżej cytowanie określenie, do schorzenia szczególnego.