Co przysługuje osobom niewidomym i słabowidzącym?

W obowiązującym w Polsce systemie ulgi i uprawnienia przysługujące osobom z niepełnosprawnością zależą przede wszystkim od jej stopnia. Jednak w niektórych przypadkach istotna jest także przyczyna (symbol) niepełnosprawności. Poniżej opisujemy najważniejsze z rozwiązań, z jakich mogą korzystać osoby z orzeczeniem o niepełnosprawności narządu wzroku.

Wsparcie ze środków PFRON

Osoby niewidome i słabowidzące mogą ubiegać się o środki z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON).

Program „Aktywny samorząd”

W ramach programu „Aktywny samorząd” można się starać m.in. o:

• pomoc w zakupie sprzętu elektronicznego lub jego elementów oraz oprogramowania (adresowana do osób z orzeczeniem o niepełnosprawności – do 16. roku życia lub do osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności, z dysfunkcją narządu wzroku),
• dofinansowanie szkoleń w zakresie obsługi nabytego w ramach programu sprzętu elektronicznego i oprogramowania,
• pomoc w zakupie sprzętu elektronicznego lub jego elementów oraz oprogramowania (adresowana do osób z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, z dysfunkcją narządu wzroku),
• pomoc w utrzymaniu sprawności technicznej posiadanego sprzętu elektronicznego, zakupionego w ramach programu, adresowana do osób z orzeczeniem o niepełnosprawności (do 16. roku życia) lub osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności,
• dofinansowanie do nauki na poziomie wyższym.

Wnioski o wsparcie w ramach „Aktywnego samorządu” można składać przez internet – w Serwisie Obsługi Wsparcia (SOW).

Dofinansowanie poprzez samorząd

Osoby niewidome i słabowidzące mogą ubiegać się także m.in. o dofinansowanie:

• likwidacji barier w komunikowaniu,
• do sprzętu rehabilitacyjnego, ortopedycznego i środków pomocniczych,
• do turnusów rehabilitacyjnych.

Więcej informacji dotyczących możliwości ubiegania się o dofinansowania można uzyskać w miejskim/ powiatowym centrum pomocy rodzinie w miejscu zamieszkania.

Asystent osobisty osoby niepełnosprawnej

Od niedawna w Polsce – oczywiście z myślą także o osobach z niepełnosprawnością wzroku – realizowany jest program „Asystent Osobisty Osoby Niepełnosprawnej”. Niestety, na razie nie wszędzie. Wnioski o środki w ramach programu mogły składać jednostki samorządu terytorialnego szczebla gminnego i powiatowego. Dlatego informacje, czy usługa asystenta osobistego jest świadczona w miejscu zamieszkania osoby z niepełnosprawnością, można uzyskać m.in. w swoim ośrodku pomocy społecznej czy w centrum usług społecznych.

Asystent może pomóc m.in. w:

• przemieszczaniu się np. na uczelnię, zabiegi rehabilitacyjne, miejsce spotkania czy wydarzenia,
• załatwianiu spraw urzędowych,
• komunikowaniu się z urzędami,
• odczytywaniu pism urzędowych,
• udziale w zajęciach sportowych,
• może też towarzyszyć w teatrze, kinie, na wystawie itp.

Asystent może także pomóc w zakładaniu lub zdejmowaniu odzieży wierzchniej, a także czynnościach pielęgnacyjnych i higienicznych (np. pomoc w skorzystaniu  z toalety).

Warto jednak zauważyć, że asystent nie wykonuje usług opiekuńczych ani medycznych.

Informację o pełnym zakresie wykonywanych czynności można znaleźć w jednostce świadczącej usługę.

Ulgi i uprawnienia w komunikacji kolejowej i autobusowej

Ulgi biletowe

Osoby z niepełnosprawnością narządu wzroku mogą korzystać z ulg w komunikacji PKP/PKS. Tym osobom oraz ich przewodnikom przysługują następujące zniżki:

• 95% zniżki – przewodnik osoby niewidomej (również pies przewodnik) – w pociągach 2. klasy osobowych, pospiesznych, ekspresowych, InterCity i EuroCity oraz w autobusach zwykłych, przyspieszonych i pospiesznych (dotyczy wyłącznie biletów jednorazowych),
• 93% zniżki – osoba niewidoma ze znacznym stopniem niepełnosprawności – w 2. klasie pociągów osobowych i autobusach zwykłych,
• 51% zniżki – osoba niewidoma ze znacznym stopniem niepełnosprawności – w 2. klasie pociągów pospiesznych, ekspresowych, InterCity i EuroCity oraz w autobusach przyspieszonych i pospiesznych,
• 37% zniżki – osoba niewidoma z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności – w 2. klasie pociągów osobowych, pospiesznych, ekspresowych, InterCity i EuroCity oraz w autobusach zwykłych, przyspieszonych i pospiesznych.

Na naszym portalu podajemy więcej informacji dotyczących:

• ulg i uprawnień przysługujących w komunikacji kolejowej,
• ulg i uprawnień przysługujących w komunikacji autobusowej.

Asysta na dworcach

Osoby niewidome i słabowidzące są też wymienione wśród pasażerów, którym przysługuje asysta podczas przemieszczania się po terenie dworca kolejowego, peronów, przejść podziemnych, kładek i innych ciągów komunikacyjnych, na których dozwolone jest poruszanie się pieszych. Asystę związaną z wejściem i wyjściem do i z pociągu realizuje drużyna konduktorska konkretnego przewoźnika.

W przypadku potrzeby tego typu pomocy należy skontaktować się z przewoźnikiem bądź zarządcą stacji z odpowiednim wyprzedzeniem. Jak podaje na swojej stronie Urząd Transportu Kolejowego, najlepiej uczynić to co najmniej 48 godzin przed planowaną podróżą, jednak późniejsze zgłoszenie nie wyklucza udzielenia asysty.

Listę dworców, na których świadczona jest usługa asysty można znaleźć na stronie PKP S.A.

Także na stronie PKP S.A. można znaleźć wszelkie informacje dotyczące zakupu biletów, dostępności dworców itp.

Z kolei na stronie Urzędu Transportu Kolejowego zamieszczone są dane kontaktowe przewoźników kolejowych do zgłaszania przejazdu osób z niepełnosprawnością.

Ulgi w komunikacji miejskiej

Ulgi w komunikacji miejskiej (lokalnej) ustalane są w drodze uchwały rady miasta lub gminy, dlatego w poszczególnych miejscowościach są różne. Zwykle ulgi zależą od stopnia niepełnosprawności, a w wielu miejscowościach także przewodnik osoby z niepełnosprawnością narządu wzroku podróżuje bezpłatnie.

Więcej informacji na temat ww. ulg można znaleźć na stronach poszczególnych miast i miejscowości oraz tamtejszych zakładów komunikacyjnych. Na naszym portalu zebraliśmy linki do informacji nt. ulg dla osób z niepełnosprawnością w komunikacji w największych miastach Polski.

Uprawnienia w podróży samolotem

Linie lotnicze wprowadzają różnorodne udogodnienia dla osób z niepełnosprawnością, część jest efektem np. przepisów obowiązujących na terenie Unii Europejskiej. Osoby niewidome lub mające problemy ze wzrokiem mogą korzystać z pomocy na lotnisku i w czasie lotu na pokładzie samolotu. Osoby, które chcą skorzystać z takiego wsparcia, powinny zapoznać się z ofertą poszczególnych linii lotniczych, skierowaną do osób z niepełnosprawnością, a także powiadomić linię lotniczą o swoich potrzebach podczas dokonywania rezerwacji i zakupu biletu lub w dowolnym momencie po dokonaniu rezerwacji i zakupu. Często linie lotnicze proszą, aby informacja ta była przekazana nie później niż 48 godzin przed podróżą.

Wiele linii lotniczych zapewnia osobom z niepełnosprawnością wzroku asystę na lotnisku. Asystent może towarzyszyć w czasie procesu odprawy biletowo-bagażowej, w drodze do samolotu ze stanowiska odprawy oraz z samolotu do hali przylotów po odbiorze bagażu na lotnisku docelowym. Także w czasie lotu personel pokładowy otacza takie osoby opieką.

Wiele linii lotniczych gwarantuje podróżnemu z niepełnosprawnością wzroku, podróżującemu z osobą towarzyszącą, możliwość zajęcia fotela obok.

Natomiast osoby podróżujące z psem przewodnikiem mogą podróżować z nim w kabinie pasażerskiej samolotu bez dodatkowych opłat, jednak warto upewnić się u konkretnego przewoźnika co do zasad takiego przewozu.

Więcej informacji na temat podróży lotniczej osób z niepełnosprawnością znaleźć można na stronie Urzędu Lotnictwa Cywilnego.

Karta parkingowa

Niepełnosprawność narządu wzroku może być wskazaniem do otrzymania karty parkingowej, nawet przy stopniu umiarkowanym.

Obecnie, tj. od 1 lipca 2014 r., karta parkingowa jest wydawana wyłącznie:

• osobie zaliczonej do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, mającej znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się,
• osobie, która nie ukończyła 16. roku życia mającej znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się,
• placówce zajmującej się opieką, rehabilitacją lub edukacją osób z niepełnosprawnością, mających znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się.

Osoby z niepełnosprawnością w stopniu znacznym otrzymują kartę parkingową na podstawie wydanego od 1 lipca 2014 r. orzeczenia zawierającego wskazanie w zakresie karty parkingowej.

Natomiast osoby z niepełnosprawnością w stopniu umiarkowanym otrzymują kartę parkingową na podstawie wydanego od 1 lipca 2014 r. orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień, zawierającego wskazanie w zakresie karty parkingowej. Jednak wskazanie do karty parkingowej w orzeczeniu o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności jest uzależnione od symbolu przyczyny niepełnosprawności, tj. 04-O (choroby narządu wzroku), 05-R (upośledzenie narządu ruchu) lub 10-N (choroba neurologiczna) oraz (od niedawna) 07-S (choroby układu oddechowego i krążenia – uprawnienie to przysługuje od 1 kwietnia 2020 r.).

Co niezmiernie istotne, w orzeczeniu o niepełnosprawności w punkcie 9 musi być zaznaczona przesłanka określona w art. 8 ust. 3a pkt 1 i 2 ustawy z 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.) o wskazaniu do wydania karty parkingowej.

Więcej informacji dotyczących karty parkingowej można znaleźć na naszym portalu.

Posiadanie przez osobę niewidomą karty parkingowej budzi czasem zdziwienie. W naszym artykule tłumaczymy, do czego ten dokument służy osobie z niepełnosprawnością wzroku.

Ulga rehabilitacyjna

Osoby z niepełnosprawnością lub mające na utrzymaniu taką osobę mogą korzystać z odliczeń w ramach rozliczania rocznego podatku od osób fizycznych (PIT). W rozliczeniu tym mogą uwzględnić poniesione wydatki na rehabilitację albo wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. W związku z orzeczeniem ze względu na wzrok odliczyć można m.in.:

• zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,
• opłacenie przewodników osób niewidomych zaliczonych do I lub II grupy inwalidztwa – maksymalna kwota odliczenia w roku podatkowym wynosi 2280 zł,
• utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, tj. odpowiednio wyszkolonego i specjalnie oznaczonego psa, który ułatwia osobie z niepełnosprawnością aktywne uczestnictwo w życiu społecznym – maksymalna kwota odliczenia w roku podatkowym wynosi 2280 zł.

Na naszym portalu znaleźć można informacje dotyczące wszystkich wydatków, które można odliczać w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej.

Zwolnienie z opłat za psa asystującego

W myśl przepisów pies asystujący jest to „odpowiednio wyszkolony i specjalnie oznaczony pies, posiadający stosowny certyfikat”. Zalicza się do nich m.in. pies przewodnik osoby niewidomej.

Jednym z podatków lokalnych jest opłata za psa – należy sprawdzić, czy gmina lub miasto taki podatek ustaliły. Jeśli tak, to w myśl przepisów nie jest pobierana opłata za psa, jeśli właściciel ma:

• orzeczenie o dowolnym stopniu niepełnosprawności, a pies jest psem asystującym,
• orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Więcej informacji o przepisach dotyczących psów asystujących można znaleźć na naszym portalu.

Zwolnienie z opłaty uzdrowiskowej

Z opłaty uzdrowiskowej zwolnione są m.in. osoba niewidoma i jej przewodnik.

Ponadto rada gminy może wprowadzić inne niż ww. zwolnienia przedmiotowe od opłaty uzdrowiskowej.

Zwolnienie z abonamentu radiowo-telewizyjnego

Osoby niewidome, których ostrość wzroku nie przekracza 15%, są zwolnione z opłat za abonament RTV. Co istotne, osoby uprawnione do zwolnienia od opłat abonamentowych, by uzyskać to zwolnienie zobowiązane są do przedstawienia w urzędzie pocztowym dokumentów potwierdzających uprawnienie do zwolnienia oraz oświadczenie.

Więcej informacji dotyczących osób zwolnionych z opłat za abonament RTV, w tym ww. oświadczenie, można znaleźć m.in. na stronie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Ulgi i uprawnienia pocztowe

Osoby niewidome mogą korzystać z rozmaitych uprawnień korzystając z usług pocztowych. Należą do nich:

• bezpłatne doręczanie listów, paczek i przekazów bezpośrednio do domu osoby z niepełnosprawnością,
• przyjmowanie w miejscu zamieszkania prawidłowo opłaconej przesyłki niebędącej przesyłką rejestrowaną (np. listem poleconym).

Zapotrzebowanie na tę usługę zgłasza się w urzędzie pocztowym w miejscu zamieszkania lub u listonosza, który obsługuje rejon.

Dla osób niewidomych lub ociemniałych Poczta Polska przewiduje kilka dodatkowych uprawnień, m.in.:

• całkowite zwolnienie z opłat przesyłek nadanych przez osobę niewidzącą i adresowanych do innej osoby niewidzącej, biblioteki lub organizacji, które działają na rzecz osób z takim rodzajem niepełnosprawności,
• bezpłatne dostarczanie przesyłek adresowanych przez wspomniane instytucje do osób niewidzących.

Ulgi i uprawnienia telekomunikacyjne

Poszczególne firmy (operatorzy) na podstawie uchwał zarządów poszczególnych operatorów telefonii stacjonarnej i komórkowej zapewniają – w myśl przepisów – odpowiednią obsługę oraz mogą przyznawać dodatkowe ulgi m.in. osobom z niepełnosprawnością narządu wzroku.

Informacje o ulgach można znaleźć w serwisach internetowych operatorów oraz w salonach firmowych. Natomiast na życzenie osoby z niepełnosprawnością narządu wzroku mają obowiązek zapewnić m.in.:

• dokumenty przygotowane w wersji elektronicznej, umożliwiającej odczyt mechaniczny, np. za pomocą syntezatorów mowy – pliki te mogą być udostępniane w oddziale, wysyłane pocztą elektroniczną lub dostępne na stronie internetowej,
• dokumenty z powiększoną czcionką,
• dokumenty w alfabecie Braille’a.

Dokumenty tego typu powinny być udostępnione bezpłatnie w terminie nie dłuższym niż 30 dni.

Co istotne, firmy telekomunikacyjne mają obowiązek zapewnienia możliwości:

• skorzystania z oferty urządzeń (telefonów i tabletów) z rozwiązaniami dla osób z niepełnosprawnością;
• bezpłatnej konfiguracji – m.in. włączenia odpowiednich funkcji, sygnałów świetlnych i dźwiękowych, ustawienia kolorystyki, wielkości liter.

Firmy telekomunikacyjne muszą też dostosować swoje strony internetowe do potrzeb osób z niepełnosprawnością, zgodnie ze standardem WCAG 2.0.

Uprawnienia w bankach

Zgodnie z Prawem bankowym, osoba niewidoma lub słabowidząca ma prawo otrzymywania ogólnych warunków umów oraz regulaminów, a także niektórych innych informacji (wymienionych w ustawie Prawo bankowe) m.in. jako nagrania audio, wydruku w alfabecie Braille'a lub wydruku z wielkością czcionki wygodną do czytania – w terminie 7 dni od zgłoszenia takiej potrzeby. Treści te udostępnia się także przez system bankowości elektronicznej.

Podpisywanie umów

W Polsce od 16 kwietnia 2010 r. osoba niewidoma może samodzielnie podpisywać różnego rodzaju dokumenty, w tym umowy, i taki podpis jest ważny. Wcześniej, zgodnie z uchylonym przepisem, jeśli chciała złożyć oświadczenie woli na piśmie, musiało ono być złożone w formie aktu notarialnego.

Zatem osoby niewidome są traktowane tak samo jak widzące. Jeśli podpiszą dokument, nie mają podstaw do uniknięcia odpowiedzialności przez powołanie się na fakt, że nie wiedziały czy nie widziały, co podpisują. Obecny stan prawny nakłada więc na osoby niewidome odpowiedzialność za zapoznanie się treścią dokumentu, który podpisują.

Sposób zapoznania się z treścią pisma może wyglądać różnie. Dzięki udźwiękowionym urządzeniom, możliwe jest przeczytanie pisma przed spotkaniem, na którym ma ono być podpisane. Zawartość dokumentu może odczytać także ktoś widzący, na przykład osoba znajoma lub pracownik instytucji, z którą osoba niewidoma zamierza podpisać umowę lub złożyć innego rodzaju pismo. Normalną praktyką jest przeczytanie umowy przez przedstawiciela firmy, z którą ma być ona podpisana i bezpośrednio po tym złożenie podpisu przez osobę niewidomą.

Wszystkie sposoby zapoznawania się z treścią dokumentu należy uznać za równoważne. Jednak to osoba niewidoma ma prawo wyboru formy zapoznania się z treścią podpisywanego dokumentu.

Dostępność dla każdego

Dostępność architektoniczna oraz informacyjno-komunikacyjna

Likwidacja barier w przestrzeni publicznej jest niezbędna, by przeciwdziałać wykluczeniu. Większości obywateli dostępność kojarzy się przede wszystkim z osobami z niepełnosprawnością ruchową, ale dobrze zaprojektowana przestrzeń jest równie istotna dla osób niewidomych i słabowidzących.

Dzięki niedawnym zmianom w przepisach, w obowiązującym stanie prawnym należy:

• zapewnić osobom o szczególnych potrzebach swobodny dostęp do dóbr, usług oraz możliwości udziału w życiu społecznym i publicznym,
• dostosować przestrzeń publiczną do potrzeb wszystkich,
• likwidować bariery: architektoniczne, transportowe, w edukacji, służbie zdrowia, cyfryzacji, usługach.

Zgodnie z ustawą z 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami, o minimalnych wymaganiach w zakresie dostępności architektonicznej mówimy, kiedy:

• w przestrzeni komunikacyjnej budynków nie ma barier poziomych i pionowych,
• urządzenia zainstalowane w budynku lub zastosowane w nim środki techniczne i rozwiązania architektoniczne umożliwiają dostęp do wszystkich pomieszczeń, z wyłączeniem pomieszczeń technicznych,
• w budynku znajdują się informacje na temat rozkładu pomieszczeń – dostępne wizualnie, ale także przez dotyk lub głosowo,
• psy asystujące mogą wejść do budynku razem ze swoimi właścicielami,
• możliwe są ewakuacja lub inne sposoby ratowania osób, także tych ze szczególnymi potrzebami.

Natomiast dostępność informacyjno-komunikacyjna oznacza, że podmioty publiczne muszą zapewnić m.in.:

• obsługę z wykorzystaniem poczty elektronicznej, SMS, MMS, strony internetowe,
• na wniosek osoby ze szczególnymi potrzebami, komunikację z podmiotem publicznym w formie określonej w tym wniosku.

Te ww. minimalne wymagania od 20 września 2019 r. muszą spełniać wszystkie podmioty publiczne. Jeśli nie jest to możliwe ze względów np. technicznych lub prawnych (np. ochrona konserwatorska budynku), musi być zapewniony dostęp alternatywny. Polega np. na zmianie organizacyjnej obsługi klientów – jak przeniesienie jej z piętra na parter.

Z kolei od 30 września 2020 r. w organach administracji rządowej i samorządowej, organach kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądach i trybunałach powinni zostać wyznaczeni koordynatorzy dostępności. To do nich można się zwrócić o pomoc w rozwiązaniu problemu związanego m.in. z brakiem dostępności.

Od 6 września 2021 r. osoby ze szczególnymi potrzebami lub ich przedstawiciele ustawowi będą mieć możliwość składania wniosków i skarg na brak dostępności.

Więcej o prawach i obowiązkach wynikających z ustawy o zapewnianiu dostępności przeczytać można na stronie gov.pl.

Dostępność cyfrowa

Nikogo chyba nie trzeba przekonywać, jak ważna jest dla osób niewidomych i słabowidzących dostępność stron i aplikacji. Istotne regulacje w tym zakresie wprowadza ustawa z 4 kwietnia 2019 r. o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych. Mówi o obowiązkach: zapewnienia dostępności cyfrowej oraz umieszczenia deklaracji dostępności.

Zgodnie z zapisami tej ustawy, od 23 września 2020 r. wszystkie strony internetowe podmiotów publicznych muszą być dostępne cyfrowo. Natomiast od 23 września 2021 r. dostępne będą musiały być także wszystkie aplikacje mobilne podmiotów publicznych.

Ustawa wskazuje, że bezwzględnie dostępne cyfrowo muszą być następujące elementy stron i aplikacji:

• Biuletyn Informacji Publicznej (BIP),
• dane teleadresowe instytucji i link do BIP,
• narzędzia służące do kontaktu, np. formularz kontaktowy,
• nawigacja,
• deklaracja dostępności,
• informacja dotycząca sytuacji kryzysowych i bezpieczeństwa publicznego,
• dokumenty urzędowe, wzory umów lub wzory innych dokumentów przeznaczonych do zaciągania zobowiązań cywilnoprawnych.

Informacje m.in. o tym, kto musi spełniać przepisy dotyczące dostępności cyfrowej, kiedy można zastosować tzw. alternatywny dostęp, kto monitoruje i egzekwuje zapisy ustawy znaleźć można na stronie gov.pl.

Dofinansowanie do zatrudnienia

Orzeczenie z symbolem 04-O przy stopniu znacznym i umiarkowanym zwiększa dofinansowanie do wynagrodzenia o odpowiednio: 1200 i 900 zł. Nie jest to wprawdzie uprawnienie, które przysługuje bezpośrednio osobie niewidomej lub słabowidzącej, jednak może mieć wpływ na szanse w znalezieniu i utrzymaniu zatrudnienia.

Udogodnienia wyborcze

Najważniejszym z nich z perspektywy osób niewidomych jest możliwość komfortowego i – co ważne – tajnego oddania głosu dzięki nakładce w alfabecie Braille’a, która na jej życzenie zostanie dostarczona do lokalu wyborczego. Znając numer listy i kandydata, na którego chce oddać głos, wyborca z niepełnosprawnością wzroku może znaleźć go samodzielnie na karcie do głosowania.

By uzyskać informacje na temat numeru listy i kandydata, na którego osoba niewidoma chce oddać głos, może ona zwrócić się z prośbą do komisji, która jest zobowiązana do przekazania ustnie treści obwieszczeń wyborczych w zakresie informacji o komitetach wyborczych biorących udział w wyborach oraz o zarejestrowanych kandydatach i listach kandydatów.

O innych udogodnieniach wyborczych można przeczytać na naszym portalu.

Ulgi i uprawnienia zależne od stopnia niepełnosprawności

Na koniec warto przypomnieć, że w obowiązującym w Polsce systemie wsparcia uprawnienia i ulgi zależą przede wszystkim od stopnia niepełnosprawności, dlatego warto także zapoznać się z informacjami o przysługujących:

• ulgach i uprawnieniach dla osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności,
• ulgach i uprawnieniach dla osób z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności,
• ulgach i uprawnieniach dla osób z lekkim stopniem niepełnosprawności.

Nowy cykl: Prawo do zrozumienia

„Nieznajomość prawa szkodzi” – to stara prawnicza paremia, zgodnie z którą nie można liczyć na pobłażliwość, gdy łamie się prawo, argumentując, że się go nie znało. Można jednak na tę maksymę spojrzeć inaczej: codzienne życie jest trudniejsze, gdy nie zna się swoich praw. Dotyczy to zwłaszcza osób z niepełnosprawnością i ich opiekunów, często zagubionych w chaotycznym i niejasnym prawodawstwie.

Dlatego prezentujemy nowy cykl portalu Niepelnosprawni.pl „Prawo do zrozumienia”. W jego ramach będziemy się starali przybliżać Czytelnikom złożone zagadnienia, tłumaczyć niejednoznaczne przepisy, przekładać ustawy i rozporządzenia „z polskiego na nasze”.

Jakimi tematami z zakresu prawa dotyczącego osób z niepełnosprawnością Twoim zdaniem powinniśmy się zająć? Napisz nam o tym w komentarzu pod artykułem lub na adres: redakcja@niepelnosprawni.pl

Pamiętaj! Masz Prawo do zrozumienia!

Do tej pory w ramach cyklu „Prawo do zrozumienia” ukazały się następujące artykuły:

• Orzeczenie dziecka. Jak skutecznie odwołać się od decyzji komisji?
• Co przysługuje osobom z niepełnosprawnością ruchową?