Diody, które pomagają widzieć

Niedowidząca poetka Elizabeth Goldring z Instytutu Technilogii w Massachusetts (MIT) wynalazła stosunkowo niedrogie urządzenie, które umożliwia widzenie osobom niewidomych i niedowidzącym. Goldring pracowała nad urządzeniem ponad 10 lat przy współpracy ze studentami MIT i okulistami. Urządzenie kosztuje ok. 4 tys. dolarów – natomiast urządzenie, na którym wzorowała się Goldring, kosztuje ok. 100 tys. dolarów.

Pomysł na stworzenie urządzenia powstał, gdy jej oczy badane były przy pomocy specjalnego lasera. Laser rzucał prosty obraz bezpośrednio na jej siatkówkę, omijając w oku wylewy, które spowodowały u niej utratę wzroku. Celem badania było stwierdzenie, czy choć w części jej siatkówka została nienaruszona.

Goldring podczas badania nie tylko zobaczyła obraz, ale także słowo „słońce”, które na jej prośbę zostało za pomocą lasera „rzucone” na jej siatkówkę. Te doświadczenia zmotywowały Goldring do podjęcia prac nad stworzeniem urządzenia, które byłoby dostępne dla wszystkich niewidomych osób. Podczas dalszych prób z laserem Goldring stworzyła wizualny język, który składa się z krótkich słów reprezentowanych przez symbole graficzne, które ułatwiają przekazanie treści zawartych w tekście.

Ponieważ laser, który zainspirował ją do badań, jest bardo drogi, Goldring postanowiła stworzyć urządzenie, które będzie dostępne dla bardzo szerokiego grona osób niewidomych. W rezultacie powstało zupełnie nowe urządzenie, które jest o wiele tańsze od pierwowzoru, dzięki temu, że zostało pozbawione części diagnostycznej będącej istotną częścią lasera diagnostycznego. Kolejnym elementem, który umożliwił ograniczenie kosztów urządzenia, było zastąpienie lasera diodami emitującymi ten sam rodzaj światła, jednak o wiele tańszymi. Podobnie jak laser diagnostyczny, nowe urządzenie projektuje obraz na jedno oko.

Zespół pracujący nad urządzeniem przeprowadził już pierwsze próby z osobami niedowidzącymi. Zdecydowana większość z osób biorących udział w badaniu prawidłowo zinterpretowała pojęcia języka wizualnego. Maszyna może zostać wykorzystana także do wirtualnego nawigowania w budynkach – pozwoli to osobom niewidomym poznać układ przestrzenny miejsca, do którego się wybierają.

Obecnie zespół Goldring przygotowuję testy klinicznie z użyciem kolorowej wersji urządzenia, podczas których uczestnicy będą mogli zwiedzać galerię z pracami Goldring.

Opracowanie: Dorota Landsberger
Źródło: The Engineer Online