R.U.Ż do przodu – relacja z konferencji

R.U.Ż. do przodu - pod takim tytułem - w dniach 26-27 kwietnia 2005 r. w warszawskim hotelu MDM odbyła się konferencja promująca projekt Rozwój Umiejętności Życiowych MISARN.

Projekt realizowany jest przez Fundację Centrum Edukacji Liderskiej, Stowarzyszenie Centrum Informacji Społecznej, Instytut Rozwoju Służb Społecznych, Zakład Elektroniki Profesjonalnej "ASM" oraz Biuro Polityki Społecznej Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy.

Pierwsza część konferencji dotyczyła przedstawienia projektu. Szczególnie ciekawe były refleksje przedstawicielki OBOP-u z rozpoczętych badań zleconych przez Fundację CEL nad grupą niepełnosprawnych ruchowo warszawiaków w wieku 18 - 24 lata. Okazało się, że podstawową trudnością jest przede wszystkim dotarcie do respondentów, co znacznie wydłużyło czas zaplanowanego badania. Z dotychczas przeprowadzonych ok. 50 wywiadów wynika, że osoby poddawane badaniu najczęściej mieszkają z rodzicami a sytuacja ich gospodarstw domowych jest trudna. Jest pośród nich mało osób żyjących w związku małżeńskim. Są ludźmi otwartymi, nie przyznają się do przeżywania stanów depresyjnych, nadużywania lekarstw i używek. Najczęściej marzą o lepszej komunikacji ze światem zewnętrznym - o przystosowanym mieszkaniu, dobrym wózku, samochodzie.

Kolejna część spotkania dotyczyła edukacji osób niepełnosprawnych ze szczególnym naciskiem na niepełnosprawność ruchową. Dobrze podsumowuje cały problem pytanie jednej z uczennic szkoły dla dzieci niepełnosprawnych ruchowo w Warszawie - "Po co my się uczymy? Czy mamy szansę coś w życiu osiągnąć?" Przerażającą odpowiedzią na to pytanie jest rzeczywistość - 100% absolwentów tej szkoły pozostaje bez pracy. Kolejnym zagadnieniem są bariery architektoniczne - spośród siedmiu szkół rekomendowanych przez Towarzystwo Oświatowe INTEGRACJA w Warszawie tylko 2 mają zniesione bariery architektoniczne.

Poruszono także problem szeroko rozumianej aktywności życiowej osób niepełnosprawnych - m.in. seksuolog prof. dr hab. Zbigniew Lew Starowicz omawiał problem relacji partnerskich osób niepełnosprawnych.
Według Starowicza życie seksualne osób niepełnosprawnych przestaje być tematem tabu, nastąpiła ewolucja postaw wobec tego pojęcia przejawiająca się w promocji zdrowia seksualnego dla wszystkich, ale w dalszym ciągu pokutują pewne mity i stereotypy, z którymi należy walczyć, np.: że osoby niepełnosprawne nie mają potrzeb seksualnych, nie są zdolne do osiągania orgazmu, nie powinny mieć dzieci, bo - i tak mają ciężko - a opieka nad dzieckiem to przecież dodatkowy kłopot, oni przecież tak cierpią, że nie są w stanie być szczęśliwi i dlatego nie powinni zwierać małżeństw - przytaczał profesor.
Jak mówił Starowicz często zgłaszanym przez niepełnosprawnych problemem jest również opór i ignorancja lekarzy rodzinnych, którzy nie mają odpowiedniego przygotowania. Wynika to z braków w programach kształcenia uczelni medycznych.
Tymczasem główną formą rehabilitacji powinna być właśnie edukacja pacjentów, rozmowy i zmiana błędnych postaw, że seks jest niezdrowy, i że zawsze musi być spontaniczny. Lekarze, zdaniem Starowicza, powinni promować pozytywne postawy i zachęcać do szukania seksualnej satysfakcji.
Kolejnym problemem jest fakt, że Narodowy Fundusz Zdrowia refunduje wizyty u seksuologa jedynie pacjentom z głęboką niepełnosprawnością, jak sprawdził prof. Lew Starowicz, zainteresowanie tego rodzaju wizytami było do tej pory niewielkie. Pocieszyć się można informacją, że jest plan refundacji wizyt dla wszystkich osób niepełnosprawnych.

Kolejnym tematem przedstawianym w ramach panelu dyskusyjnego, był problem uzależnień omawiany przez dr. Bohdana T. Woronowicza, psychiatrę z Centrum Konsultacyjnego AKMED NZOZ.
Jak poinformował Woronowicz, niestety nie ma badań dotyczących skali zjawiska uzależnień czy ogólnej kondycji psychicznej osób niepełnosprawnych.
Wśród osób niepełnosprawnych odsetek osób uzależnionych jest nieco większy, niż w pozostałej części społeczeństwa. Jeśli w Polsce jest 1,5 mln osób niepełnosprawnych to 10-15% z nich jest uzależnionych.

Dr Woronowicz wysunął pomysł stworzenia Centrum Higieny Psychicznej i Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, którego celem byłoby udzielanie wparcia psychologicznego i psychiatrycznego nie tylko osobom niepełnosprawnym, ale również ich rodzinom. Zadaniem byłoby również m.in. przeprowadzanie interwencji kryzysowych w trudnych sytuacjach, konsultacje i porady dla bliskich osób, które uległy wypadkom, psychoterapia dla uzależnionych.
Przewidywany przez doktora Woronowicza efekt to wzbudzenie w osobach niepełnosprawnych, dzięki otrzymanemu kompleksowemu wsparciu, chęci do szukania pracy czy pozytywnych zmian w swoim życiu.

W trakcie konferencji piosenkarka Grażyna Łapińska zaprezentowała Stowarzyszenie Kobiet Niepełnosprawnych. Głównym celem Stowarzyszenia jest aktywizacja zawodowa kobiet. Stowarzyszenie założyły rok temu niepełnosprawne, dobrze wykształcone kobiety, czynne zawodowo, chcące przekazać swoją energię i doświadczenie innym kobietom. Mają wiele ciekawych planów, takich jak: promowanie utalentowanych kobiet, konferencje, wystawy, plenery, uruchomienie poradnictwa, wydanie informatora.
Fundusze na prowadzenie Stowarzyszenia przekazywane są z Biura Równego Statutu Kobiet i Mężczyzn prof. Jarugi-Nowackiej.
Informacje o nim można znaleźć na stronie internetowej www.onepl.republika.pl.

Drugiego dnia Konferencji odbywały się zajęcia warsztatowe. Zainteresowane osoby mogły wymienić się informacjami dotyczącymi indywidualnych problemów, z jakimi zetknęły się osobiście będąc osobą niepełnosprawną, bądź w pracy z takimi osobami. Wspólnie tworzono mapy problemowe wraz ze ścieżkami ich rozwiązywania. Wymieniano się wiedzą i doświadczeniami.

Autor: Beata Rędziak, Kamila Jarmołowska
Źródło: informacja własna