Strony dla początkujących
Tworzenie stron internetowych jeszcze nigdy nie było tak proste. To znakomita forma, by zaistnieć na rynku pracy, oferując np. usługi prowadzonej przez siebie firmy. Publikowanie zaś własnej twórczości w Internecie może być ciekawą alternatywą dla drukowania swoich dzieł w sposób tradycyjny.
Podczas projektowania własnej strony WWW trzeba zadać sobie pytanie: "Co mam interesującego do powiedzenia?". Z setek milionów stron internetowych, które możemy swobodnie przeglądać w Sieci najwyżej kilkanaście procent to serwisy wartościowe. Lepiej stworzyć więc niewielką stronę (czytaj: stronę główną z kilkoma podstronami) i ewentualnie systematycznie ją rozwijać, niż porwać się na wielki serwis z banalnymi treściami.
Zakładamy witrynę
Sama czynność zakładania strony jest dość prosta. Po przygotowaniu materiałów - tekstów, zdjęć, grafiki (o czym w tekście później) wybieramy miejsce - serwer - na którym nasza strona (lub serwis, jeśli zamierzamy opublikować rzeczywiście masę informacji) będzie przechowywana (i skąd będzie dostępna dla internautów). Opcją najłatwiejszą i najbardziej polecaną dla osób dopiero zaczynających jest wybranie serwera darmowego - gdy nabierzemy wprawy i staniemy się wymagający, będziemy mogli zmienić serwer lub wykupić dodatkowe funkcje u aktualnego usługodawcy. Darmowe serwery można łatwo znaleźć - w Polsce największe to m.in. Republika Onetu republika.onet.pl, Miasto Interii miasto.interia.pl, Strony na Wirtualnej Polsce webpark.pl.
Dodatkową zaletą tego typu serwisów jest całkowita automatyzacja
tworzenia stron. Wchodząc na jeden z darmowych serwisów, będziemy "prowadzeni za rączkę".
Najpierw wybierzemy rodzaj konta (czyli miejsca na serwerze) - płatne lub bezpłatne. Następnie
musimy wymyślić nazwę używaną w adresie strony np. www.republika.pl/wymyslona_nazwa. Nie powinniśmy
być zdziwieni, że nazwy Lublin, Warszawa, Asia itp. są już od dawna zarezerwowane.
W końcu będziemy mogli użyć darmowego programu do zaprojektowania strony - kolor tła, podział
strony, rodzaje czcionek itd. Dostępne staną się także gotowe szablony, w które wlejemy po prostu
tekst i fotografie. Możemy też przesłać - wykorzystując do tego specjalną funkcję lub program - z
naszego komputera na serwer informacje, które chcemy opublikować w Internecie - artykuły, zdjęcia,
grafikę. Strony będziemy mogli oczywiście poprawiać, kiedy przyjdzie nam ochota - wystarczy wejść
na stronę logowania i podać identyfikator i hasło (ustalamy je podczas zakładania konta/strony na
serwerze, lepiej go nie zapomnieć!).
Więcej ruchu!
Pomimo całkowitej niemal automatyzacji układania stron WWW namawiam do
odrobiny intelektualnego wysiłku. Lięnięcie "wiedzy tajemnej" szybko zaprocentuje. Dzięki
ogólnemu choćby zrozumieniu kodu HTML o wiele łatwiej wzbogacać stronę o elementy, których w
szablonach nie znajdziemy.
Proste kursy czy raczej obszerne wyjaśnienia "jak się pisze strony w HTML" można bez
problemu odszukać w Internecie np. webmaster.helion.pl/kurshtml/. Zrozumiemy wtedy, dlaczego
widzimy w okienku przeglądarki internetowej to, co widzimy, i dlaczego czasami pokazują się na
różnych stronach błędy. Jeśli nabierzemy już ochoty na pomajstrowanie w kodzie, warto zainstalować
sobie program, w którym łatwo będzie pisać. Można pisać bezpośrednio choćby w notatniku, ale
znacznie wygodniej korzystać ze specjalnego oprogramowania. Z grubsza rzecz biorąc, mamy do wyboru
dwa rodzaje tego typu programów: tzw. WYSIWYG (What You See Is What You Get - to co widzisz, jest
tym, co otrzymasz) i zwykłe edytory kodu. Pierwsze umożliwiają wstawianie elementów na stronę
(obrazka, tekstu itd.) - kod generuje się automatycznie, możemy go obejrzeć obok; drugie działają
odwrotnie - piszemy bezpośrednio w kodzie, a efekt zobaczymy, otwierając przeglądarkę internetową.
Edytory łatwo ściągnąć z serwisu programy.onet.pl (dział HTML).
Aby dodatkowo uatrakcyjnić stronę, można wykorzystywać gotowe skrypty w języku Java np.
przemieszczające się główne menu strony tak, by było zawsze pod ręką (myszką) internauty lub
skrypty wyświetlające poprawnie działający zegar js.webhelp.pl (skrypty).
Jeśli zarazimy się bakcylem programowania, to zamiast wykorzystywać gotowe już skrypty, możemy
pokusić się o napisanie własnego republika.onet.pl/-2,1,1644,artykuly.html.
Na stronie niezbędne będą elementy graficzne. W Sieci znajdziemy tysiące miejsc, z których za darmo
można ściągnąć różne elementy: przyciski, tła, obrazki, ikony itd. www.webhelp.pl/cliparts. Oczywiście większym wyzwaniem
jest stworzenie własnych obrazków - można wykorzystać do tego niemal wszystkie programy
graficzne.
PRAWO AUTORSKIE
Pamiętajmy, że zamieszczając informacje na naszych stronach w Sieci, dokonujemy ich publikacji. To
oznacza, że podlegamy prawu autorskiemu. Nikt nie może bezkarnie ukraść naszego tekstu, grafiki czy
innych elementów, które wykonaliśmy sami (w każdym razie teoretycznie). Nie należy także - i to nie
tylko ze względu na prawo, ale dla zwykłej przyzwoitości - publikować treści, których nie jesteśmy
autorami. Jeśli znaleźliśmy w Internecie jakiś szalenie interesujący tekst, który chcielibyśmy
"podać" na naszej stronie, to warto po prostu napisać prośbę do jego autora. Raczej
zgodzi się, prosząc tylko o dopisanie jego imienia i nazwiska oraz zamieszczenie odnośnika do jego
strony.
RÓŻNOŚCI
www.pg.gda.pl/~agatek/netq.html
Netykieta w Sieci
www.vagla.pl
Wortal "Prawo i Internet"
prawo.hoga.pl/poradnik/mp3.asp
Prawa do plików mp3
www.freestat.pl
Darmowe statystyki na własne strony
www.programy.wabi.pl
Darmowe programy
www.tucows.com
Oprogramowanie darmowe i z ograniczeniami
Słowniczek przydatnych terminów
Adres IP - (Internet
Protocol Address) adres każdego komputera w Internecie podany jako 4 liczby oddzielone od siebie
kropkami (zob. DNS)
Aplet (np. Javy) - niewielki program ściągany i
wykorzystywany na komputerze użytkownika (zob. Java)
DHTML - dynamiczny HTML (zob. HTML)
DNS - (Domain Name System) system zarządzania nazwami w
Internecie; dzięki niemu nie musimy pamiętać 4-liczbowego numeru strony (zob. Adres IP) - wystarczy
podać nazwę słowną strony, np. www.integracja.org
FTP - (File Transfer Protocol) protokół (zob. Protokół),
dzięki któremu użytkownik może przesyłać pliki przez Internet, np. swoje pliki (artykuły, zdjęcia,
itd.) na serwer
(i odwrotnie)
HTML - (HyperText Markup Language) język, dzięki któremu
możemy projektować strony internetowe
Hipertekst - system przełączania się między dokumentami,
np. kliknięcie w podkreślone hasło spowoduje otwarcie dokumentu na dany temat
Intranet - zarezerwowany "obszar" Internetu
dla jakiejś grupy osób, np. dla pracowników jakiejś firmy, gdzie mogą oni zapoznać się z
informacjami niedostępnymi dla innych internautów, niepracujących dla danego przedsiębiorstwa
Java - język programowania opracowany w 1995 roku przez
firmę Sun Microsystems; uruchomienie programu napisanego w Javie jest możliwe na każdym komputerze
bez względu na jego rodzaj i system, pod jakim pracuje, pod warunkiem jednak że wcześniej
zainstalowano Wirtualną Maszynę Javy
Netykieta - nieformalny kodeks zachował w Internecie
Protokół - zespół reguł postępowania podczas wymiany
informacji między komputerami
TCP/IP - (Transmission Control Protocol/Internet
Protocol) jeden z podstawowych protokołów (zob. Protokół) Internetu, dzięki któremu możliwa jest
wymiana danych między komputerami obecnymi w Sieci
Usenet - grupy dyskusyjne obecne w Internecie
WWW - (World Wide Web) Światowa Pajęczyna, czyli strony
internetowe - jedna z najbardziej popularnych usług Internetu.
Korzystałem m.in. z Leksykonu Internetu Michała Czajkowskiego, wyd. MIKOM, Warszawa 1999
Autor: Artur Kowalczyk
Ilustacja: Ada Herbut
Integracja 2/2005
Komentarze
brak komentarzy
Polecamy
Co nowego
- Ostatni moment na wybór Sportowca Roku w #Guttmanny2024
- „Chciałbym, żeby pamięć o Piotrze Pawłowskim trwała i żeby był pamiętany jako bohater”. Prezydent wręczył nagrodę Wojciechowi Kowalczykowi
- Jak można zdobyć „Integrację”?
- Poza etykietkami... Odkrywanie wspólnej ludzkiej godności
- Toast na 30-lecie
Dodaj komentarz