LIVE z Pełnomocnikiem Rządu Pawłem Wdówikiem

Chciałabym się dowiedzieć dlaczego jeśli osoba pełnoletnia (od 18 do 25 roku życia) uczestnik zajęć rewalidacyjno-wychowawczych organizowanych zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie warunków i sposobu organizowania zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim odbywa z uwagi na stan zdrowia zajęcia w trybie stacjonarnym (w domu )to nie może otrzymać wsparcia w ramach tego programu.Czy jest mniej potrzebująca? Przecież te dzieci tak samo utraciły zajęcia. Szkoły zamknięte, nauczyciele nie przyjeżdżali a w tym czasie trzeba opiekę zapewnić. Wskazania do takiej formy zajęć rewalidacyjno-wychowawczych wydają odpowiednie instytucje. Wszystko zgodnie z Rozporzadzeniem Ministra więc nie rozumiem podziału. Dla mnie niezrozumiałe na jakiej podstawie PFRON zakłada, że dzieci odbywające zajecia rewalidacyjno-wychowawcze indywidualnie w okresie wystąpienia epidemii nie potrzebowały zapewnienia opieki w warunkach domowych. Przecież odbywają zajęcia na podstawie tego samego rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej. Tak samo zostały pozbawione zajęć oraz rehabilitacji w wyniku epidemii. A wszystko to spadło na barki rodziców.Więc program PFRON ewidentnie dzieli dzieci na lepsze i gorsze. Proszę o wyjaśnienie tej kwestii.