LIVE z Pełnomocnikiem Rządu Pawłem Wdówikiem

Pytanie zadane przez członków Inicjatywy Społecznej NIE-SAMODZIELNI, skupiających opiekunów osób ze znaczną niepełnosprawnością w każdym wieku, wymagających bardzo intensywnego wsparcia na każdym etapie życia, niezdolnych do pracy i samodzielnej egzystencji : "Panie Ministrze, doceniamy uruchomienie programów rządowych dedykowanych osobom i (i ich rodzinom) z niepełnosprawnością znaczną wymagających bardzo intensywnego wsparcia na każdym etapie życia, niezdolnych do pracy i samodzielnej egzystencji ALE niestety widzimy pilną potrzebę wprowadzenia obligatoryjności SAMORZĄDÓW w przystępowania do tych programów (pomoc wytchnieniowa, asystent osobisty osoby z niepełnosprawnością, centra opiekuńczo-mieszkalne, mieszkania wspomagane). Świadomość społeczna istnienia i ogromnych potrzeb tej grupy osób z niepełnosprawnością jest bardzo niska, także w samorządach, które ograniczają się często do wsparcia jedynie osób z niepełnosprawnością żyjących w ubóstwie, patologii lub seniorów. Istnieje rzesza osób najniżej funkcjonujących w każdym wieku, będących przez całe życie pod opieką rodziców, o których istnieniu pomoc społeczna nie ma pojęcia bo nie żyją w skrajnym ubóstwie, nie są patologią ani nie są seniorami i w związku z tym, nie otrzymują żadnego wsparcia z racji swojej niepełnosprawności, jako wystarczającego kryterium. Samorząd nie przystępuje zatem do programów rządowych im dedykowanym, nie gromadzi danych na temat występowania tej grupy osób z niepełnosprawnością na swoim terenie,nie ma wiedzy o możliwych formach organizacji wsparcia, o innowacjach w mieszkalnictwie wspomaganym itp. Tym samym całą organizację wsparcia całożyciowego nad obywatelem cedując na rodzinę. Poprzez takie działanie samorządów i brak obligatoryjności gromadzenia danych o tej grupie ozn , MRPIPS otrzymuje mało wniosków samorządów o przystąpieniu do programów i co roku zmniejsza pule środków na nie przeznaczonych, uważając, że potrzeb brak. A potrzeby są ogromne, tylko ich świadomość niska. Oczywiście są samorządy, które bardzo aktywnie organizują wsparcie dla tej grupy, śledzą edycje kolejnych programów i starają się wprowadzać innowacje. Jest ich jednak wciąż za mało. Czy Pan Pełnomocnik dostrzega ten mechanizm wykluczania najniżej funkcjonujących obywateli z niepełnosprawnością ze wsparcia, pomimo dostępnych środków z Funduszu Solidarnościowego im dedykowanym i czy zamierza to zmienić odpowiednią legislacją i promocją programów? Dziękujemy